Novos movementos relixiosos
Os novos movementos relixiosos son grupos relixiosos, éticos e espirituais de recente creación que non se integraron en ningunha das relixións anteriormente existentes nin tampouco foron recoñecidos coa denominación de Igrexa ou corpo relixioso.
Definición e controversia editar
A expresión inventouna a socióloga británica Eileen Barker entre outras razóns para substituír o termo seita, que era a palabra usada até ese momento para referirse a estes grupos relixiosos, pero que chegara a ter un significado pexorativo tras os debates dos anos 70 do século XX[1].
Nesta definición, o adxectivo novo utilízase tanto no sentido de orixe recente como para expresar a súa diferenza fronte ás relixións preexistentes.
Algúns estudantes, especialmente de socioloxía e teoloxía, utilizan o termo "novos movementos relixiosos" para referirse a calquera relixión non recollida nas principais correntes relixiosas. Porén, outros utilizan este termo para referirse ás relixións de carácter benigno, mentres que reservan o termo de "seita" para outro tipo de grupos de carácter relixioso, psicoterapeuta, político e incluso comercial, que consideraban extremadamente manipuladores e explotadores.
A utilización do termo está controvertido por varias razóns. Por unha parte, sobre o carácter "novo" (de recente orixe). Xeralmente as denominacións cristiás aparecidas antes do século XIX non están recollidas neste grupo de "novas relixións", pero non sempre, e así o emprego da expresión para designar certos movementos relixiosos minoritarios tales como as Testemuñas de Xehová ou os mormóns é discutíbel, porque existen desde o século XIX [1].
Aínda máis. Algúns autores establecen que se utiliza para referirse ás relixións xurdidas do novo contexto mundial tras a segunda guerra mundial. Pero outros, remóntanse á fe Bahai do século XIX, mentres que outros o fan a partir da relixión Sikh do século XVII.
Por outra parte, a palabra "relixioso" ten igualmente un problema: rexéitana certos movementos que definen as súas prácticas como espirituais, e non relixiosas [2]; pola contra, os adversarios da ciencioloxía néganlle a esta calquera carácter relixioso.
Pese a estes defectos, a expresión emprégase pola maior parte dos sociólogos [3][4] e universitarios [5].
Actualmente aínda non rematou o debate académico entre as palabras seita e novo movemento relixioso.
Novo no sentido de "diferente ás demais relixións" non presenta ningún tipo de discordia entre os expertos. Algúns autores tamén consideran a grupos que, se ben pertencen a unha das relixións recoñecidas, se consideran relixións separadas, ou non se integran baixo a mesma denominación.
Segundo os seus detractores, a utilización deste termo é un medio para que as seitas destrutivas adquiran unha imaxe respectábel.[6]
Exemplos de novas relixións editar
As novas relixións son moi diferentes en canto ás súas crenzas, prácticas, formas de organización e aceptación social. Algúns autores, como Irving Hexham e Karla Poewe, propuxeron denominar ás novas relixións como subculturas globais, sobre todo en casos nos que un grupo logrou integrantes de varias nacións.
En xeral, o número de persoas pertencentes ás novas relixións é moi inferior ao dos fieis das grandes relixións. Porén, as novas relixións gañaron moitos adeptos en África, Xapón e a Melanesia.
En África documentouse a aparición dunhas 6000 novas igrexas indíxenas desde os anos 60 do século XX. No Xapón xurdiron novas relixións baseadas no xintoísmo e o budismo, algunhas no século XIX durante a dinastía Meiji, e outras a raíz do final da II Guerra Mundial.
Ao redor do 25 % das relixións do mundo encóntranse na Melanesia, é dicir, en arquipélagos tales como Papúa Nova Guinea, as Illas Salomón, Vanuatu e Fidxi. A isto débese a importancia das novas relixións neste importante foco de diversidade cultural.
Na época da súa creación, as máis das grandes relixións actuais tamén se consideraban "novas relixións. Por exemplo, o cristianismo foi considerado tanto polo Xudaísmo como pola cultura romana como un sacrilexio ás doutrinas existentes. Á súa vez, o protestantismo considerouse unha "nova relixión" escindida do catolicismo.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Nouveaux mouvements religieux" : une expression dépassée ? Entrevista de Massimo Introvigne no sitio Religioscope (en francés)
- ↑ Les nouveaux mouvements religieux, artigo de Jean-François Mayer, Encyclopédie des religions Universalis, 1991
- ↑ Sectes, Églises et nouveaux mouvements religieux Arquivado 17 de xuño de 2008 en Wayback Machine., artigo de Nathalie Luca no sitio Eduscol (en francés)
- ↑ Os novos movementos relixiosos son un fenómeno que supón un desafío ás tipoloxías existentes. O concepto de "seita", longamente utilizado, de maneira específica polos sociólogos pero igualmente de maneira menos rigorosa por todo o mundo, non substitúe o seu papel. De Bryan Wilson, “The New Religions: Some Preliminary Considerations”, Japanese Journal of Religious Studies, 6/1-2 (1979), 195 e en New Religious Movements: A Perspective for Understanding Society, ed. E. Barker, (New York & Toronto: The Edwin Mellen Press, 1982).
- ↑ Ver igualmente os universitarios americanos que utilizan o termo neste documento do FBI (en francés)
- ↑ No sitio da UNADFI[Ligazón morta] (Union Nationale des Associations de Défense des Familles et de l'Individu Victimes de Sectes) (en francés)