Michel Piccoli

Jacques Daniel Michel Piccoli, nado en París o 27 de decembro de 1925 e finado en Saint-Philbert-sur-Risle (Eure) o 12 de maio de 2020, foi un actor, guionista, director de cine, produtor, músico e cantante francés.

Michel Piccoli

Biografía
Nacemento	(fr) Michel Jacques Daniel Piccoli 27 de decembro de 1925 13.º arrondissement de Paris (Francia)
Morte	12 de maio de 2020 (94 anos) Saint-Philbert-sur-Risle (Francia)
Causa da morte	ictus
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Educación	École alsacienne (pt) Cours Simon (en) Collège Sainte-Barbe
Altura	1,84 m
Actividade
Campo de traballo	Actuación, dirección de cine, guión cinematográfico e Produción de cinema
Lugar de traballo	Francia
Ocupación	actor de cinema , actor de televisión , actor , realizador , produtor de cinema , guionista , actor de teatro , director de cinema , produtor
Período de actividade	1945 - 2015
Partido político	Partido Socialista
Membro de	Mouvement de la Paix (en) Q3508321
Lingua	Lingua francesa
Familia
Cónxuxe	Ludivine Clerc (1978–2020), morte da persoa Juliette Gréco (1966–1977) Eléonore Hirt (1954–1965)
Cronoloxía
19 de maio de 2020	Funeral (Évreux)
Premios (2011)  European Film Academy Honorary Award (en) (2001)  Europe Theatre Prize (en) (1988)  German Film Award for Best Actor (en) (1982)  Urso de Prata de melhor ator (pt) , premiado polo traballo Strange Affair (en) (1980)  premio do Festival de Cannes ao mellor actor, premiado polo traballo Salto nel vuoto (pt)  Prize for the best actor of the Union of criticism (en)
Sinatura

Traxectoria

Piccoli naceu nunha familia musical, poi a súa nai era pianista e o seu pai violinista. É fillo de inmigrantes italianos. Tras estudar interpretación traballou en escenarios parisienses e foi por un tempo director do teatro Babylone.

Converteuse no actor preferido de Claude Sautet, en "Les Choses de la vie","Max et les ferrailleurs" e "Vincent, François, Paul et les autres", e de Luis Buñuel. Participou en seis filmes do cineasta español, entre os que destacan Diario dunha camareira, Belle de jour e O discreto engado da burguesía. Paralelamente, consolidou a súa fama no inicio da década de 1960 con papeis na televisión: Les Joueurs, Montserrat etc.

Casou tres veces, primeiro con Éléonore Hirt, coa que tivo unha filla, despois coa cantante Juliette Gréco durante once anos e finalmente con Ludivine Clerc.

Filmografía

• French Cancan, de Jean Renoir (1954)
• A morte nese xardín, de Luis Buñuel (1956)
• Le mépris, de Jean-Luc Godard (1963)
• Diario dunha camareira, de Luis Buñuel (1964)
• La chance et l'amour, de Claude Berri, Charles L. Bitsch, Eric Schlumberger (1964)
• Dom Juan ou le Festin de Pierre, de Marcel Bluwal (1965)
• Arde París?, de René Clement (1966)
• La curée, de Roger Vadim (1966)
• A guerra rematou, de Alain Resnais (1966)
• Belle de jour, de Luis Buñuel (1967)
• Les Demoiselles de Rochefort, de Jacques Demy (1967)
• Diabolik, de Mario Bava (1968)
• La chamade, de Alain Cavalier (1968)
• Dillinger è morto, de Marco Ferreri (1969)
• A vía láctea, de Luis Buñuel (1969)
• Topaz, de Alfred Hitchcock (1969)
• Les choses de la vie, de Claude Sautet (1970)
• Max et les ferrailleurs, de Claude Sautet (1971)
• La Poudre d'escampette, de Philippe de Broca (1971)
• A década prodixiosa, de Claude Chabrol (1971)
• O discreto engado da burguesía, de Luis Buñuel (1972)
• Themroc, de Claude Faraldo (1972)
• La grande bouffe, de Marco Ferreri (1973)
• Un amor de choiva, de Jean-Claude Brialy (1973)
• A pantasma da liberdade, de Luis Buñuel (1974)
• Le trio infernal, de Francis Girod (1974)
• Vincent, Paul, François, et les autres, de Claude Sautet (1974)
• La dernière femme, de Marco Ferreri (1976)
• F comme Fairbanks, de Maurice Dugowson (1976)
• Mado, de Claude Sautet (1976)
• Des enfants gatés, de Bertrand Tarvenier (1977)
• Cet obscur objet du désir, de Luis Buñuel (1977)
• Atlantic City, de Louis Malle (1980)
• Espion Lève-toi, de Yves Boisset (1981)
• La fille prodigue, de Jacques Doillon (1981)
• La passante du Sans-Souci, de Jacques Rouffio (1982)
• La Diagonale du fou, de Richard Dembo (1984)
• Le paltoquet, de Michel Deville (1986)
• La puritaine, de Jacques Doillon (1986)
• Milou en mai, de Louis Malle (1990)
• La belle noiseuse, de Jacques Rivette (1991)
• Le visionarium, de Michel Piccoli e Jeremy Irons (1992)
• The Timekeeper, de Mitch Albom (1992)
• Les cent et une nuits de Simon Cinéma, de Agnès Varda (1995)
• Party, de Manoel de Oliveira (1996)
• Passion in the Desert, de Lavinia Currier (1997)
• Je rentre à la maison, de Manoel de Oliveira (2001)
• Je t'aime… moi non plus, de Maria de Medeiros (2004)
• Espelho Mágico, de Manoel de Oliveira (2005)
• Belle Toujours, de Manoel de Oliveira (2006)
• Chacun son cinema, segmento "Encontro Único" de Manoel de Oliveira (2007)
• Habemus Papam, de Nanni Moretti (2011)
• Vous n'avez encore rien vu, de Alain Resnais (2012)
• Holy Motors, de Leos Carax (2013)
• Linhas de Wellington, de Raúl Ruiz e Valeria Sarmiento (2013)

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Michel Piccoli na IMDb (en inglés).

---

Este artigo sobre cine é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---