Melfi, Italia

comuna italiana

Melfi é un concello italiano de ao redor de 17.400 habitantes, situado na provincia de Potenza, rexión da Basilicata, na Italia meridional.

Panorámica de Melfi, co castelo no alto.

Historia editar

Coa caída do imperio Romano de Occidente, Melfi comezou a adquirir importancia cando foi ocupada polos bizantinos e polos lombardos, pero foi coa chegada dos normandos cando a vila a empezou a desempeñar un papel importante na historia.

En setembro de 1042 Guillerme de Hauteville (coñecido como Guillerme Brazo de Ferro) despois da desfeita dos bizantinos repartiu o territorio de Melfi entre 12 baróns normandos.[1] A cidade chegou a ser a capital do Condado de Puglia en 1059.

Aínda que máis tarde o título de capital foi transefrido a Salerno e posteriormente a Palermo, Melfi continuou sendo un importante centro das posesións normandas no sur de Italia,[2] e foi a sede de cinco concilios ecuménicos.[3]

Baixo os suabos, a cidade foi a residencia de verán de Federico II Hohenstaufen, emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico, que tamén foi rei de Sicilia, de Chipre e de Xerusalén.

No castelo de Melfi, o emperador promulgou as chamadas Constitucións de Melfi, código de leis fundamental na historia do dereito. Foron promulgadas, para o Reino de Sicilia, o 1 de setembro de 1231, e recollidas no chamado Liber augustalis. Trátase dunha serie de leis e normas que rexen a convivencia. Esta norma estivo vixente no Reino de Sicilia, así como no seu territorio dentro do Reino de Nápoles e no das Dúas Sicilias até o ano 1816.

Baixo a dinastía Anxevina Melfi comezou o seu declive, aínda que o rei Carlos II do Reino de Nápoles e Sicilia (Regnum Siciliae citra farum) mandou restaurar o castelo, que foi a residencia real da súa esposa María de Hungría.

Notas editar

  1. Aurelio Musi (2003), p. 55.
  2. VV. AA. (2006), p. 16.
  3. Enrico Artifoni (1998), p. 336.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Enrico Artifoni (1998): Storia medievale. Donzelli Editore. ISBN 88-7989-406-4.
  • Alfredo Borghini (2000): Itinerari di Federico II nella provincia di Potenza. Alfagrafica Volonnino.
  • Aurelio Musi (2003): Napoli, una capitale e il suo regno. Touring Editore. ISBN 88-365-2851-1.
  • Franco Tardioli (2003): Le costituzioni di Melfi di Federico II. Melfi.
  • VV. AA. (2004): Basilicata. Touring Editore. ISBN 88-365-2951-8.

Outros artigos editar