Maximino Cacheiro

Maximino Cacheiro Varela, nado na Coruña en 1943, e finado en Vigo o 29 de maio de 2020, foi un ensaísta, teórico da literatura, antólogo, poeta e profesor galego.

Maximino Cacheiro

Biografía
Nacemento	19 de febreiro de 1943 A Coruña, España
Morte	29 de maio de 2020 (77 anos) Vigo, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	catedrático , escritor
Lingua	Lingua castelá e lingua galega

Traxectoria

Fixo o bacharelato e a carreira de Maxisterio na cidade natal. Viuse obrigado a exiliarse en 1967 por motivos políticos, unha situación que se prolongou até 1976 en París e que tivo a súa continuación, outros sete anos, en Venezuela. En Venezuela foi profesor da Universidade Central de Venezuela e da Andrés Bello. En París obtivo o título de Licenciado en Filoloxía Hispánica e foi doutor en "Estudos Ibéricos" pola Sorbona, mestrado en Etnoloxía e diplomado en Estudos Superiores Cinematográficos. Foi profesor titular de Literatura Hispanoamericana na Universidade de Vigo.

Obras

Ensaio

• Diccionario Conceptual Lezamiano.
• Glosario lingüístico sobre Roland Barthes, 1977.
• O mar na poesía galega, 1985, Ediciós do Castro.
• Poetisas galegas do século XX, 1987, autoedición.
• América na poesía galega, 1993, Deputación da Coruña.
• Retrato hablado de José Antonio Rial, 1995, Ateneo de Los Teques.
• L'aube du désir un étude de Primeras Poesías de Luis Cernuda, 1996, Gamesal.
• Letras e figuras. Con Galicia ao fondo, 2000, Tórculo Edicións.
• Os escritores galegos e Iberoamérica, 2000, Universidade de Vigo.
• Diccionario de símbolos y personajes en Paradiso y Oppiano Licario de José Lezama Lima, 2001, Universidade de Vigo.
• O mar na poesía e pintura galegas, 2002, Deputación de Pontevedra. Con Francisco Pablos.
• A vellez na poesía galega, 2002, Baía Edicións.
• Poemas de amor da Xeración dos 50, 2004, Tórculo Edicións.
• La poesía en Pedro Páramo, 2004, Huerga y Fierro.
• Amor en feminino. Antoloxía das poetas galegas: de Rosalía á xeración dos 80, 2006, Baía Edicións.
• El sentido irisado, leyendo "Paradiso" de Lezama Lima, 2010, Academia del Hispanismo.

Poesía

• Memorial do exilio, 1994. Foi traducida ao ruso.
• O tremor do amor, 1997, Suaver.
• Fulgor del fetiche lezamiano, 2001, Verbum.
• A iluminación do mar, 2004. Editorial Toxosoutos.
• Latidos del exilio, 2002, Verbum.
• Relampos do existir, 2005, Editorial Toxosoutos.
• Onde se irisa a flor, 2006, Deputación de Pontevedra.
• Música irisiada, 2012, La Biblioteca del Laberinto.
• Mar e lume, 2015, Toxosoutos, antoloxía que reúne a súa obra poética completa en galego: Latexos do exilio, O tremor do amor, Fulgor do fetiche lezamiano, A iluminación do mar, Relampos do existir, Onde se irisa a flor e A música irisada.

Narrativa

• Historias da pintura. Odas aos pintores galegos, 2009, Toxosoutos.
• Historias da Boule D'or. Contos da paixón erótica, 2011, Toxosoutos.

Véxase tamén

Bibliografía

• "Cacheiro Varela, Maximino". Dicionario biográfico de Galicia 1. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 159. 
• "Cacheiro Varela, Maximino". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8. 
• Trasterrados. Dicionario do exilio galego. Santiago de Compostela: Galicia Hoxe. 2005. p. 31. ISBN 84-8064-151-7. 
• Fernández del Riego, F. (1992) [1990]. Diccionario de escritores en lingua galega (2ª ed.). Do Castro. pp. 67–68. ISBN 84-7492-465-0. 
• Vilavedra, Dolores, ed. (1995). Diccionario da literatura galega. Autores I. Vigo: Editorial Galaxia. pp. 100–101. ISBN 84-8288-019-5. 

Ligazóns externas

• Ficha do autor na páxina web de Baía Edicións.
• Lamas, Jorge (7/1/2016). "Maximino Cacheiro publica a súa antoloxía poética en galego" La Voz de Galicia.