Lois III de Francia

Lois III de Francia ou Luís III de Francia chamado o Novo, nado en 863 ou 864 e finado o 5 de agosto de 882, foi rei de Francia (879 - 882). q

Lois III de Francia

Nome orixinal	(fr) Louis III
Biografía
Nacemento	863 Saint-Denis, Francia
Morte	5 de agosto de 882 (18/19 anos) Saint-Denis, Francia
Causa da morte	morte accidental, caída de cabalo
Lugar de sepultura	Basílica de Saint-Denis
Monarca da Francia Occidental
11 de abril de 879 – 5 de agosto de 882 ← Lois II de Francia – Carlomán II → Xunto con: Carlomán II
Actividade
Ocupación	monarca
Outro
Título	Duque
Familia	Dinastía Carolinxia
Pais	Lois II de Francia   e Ansgarda de Borgonha
Irmáns	Gisela der Franken Ermentrude of France Carlomán II Carlos III de Francia
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Encyclopædia Britannica

Traxectoria

Nado no 863 ou 864, era fillo de Lois II de Francia ao que sucedeu no 879. Compartiu o trono co seu irmán Carlomán II. Foron coroados por Ansexiso, arcebispo de Sens, na abadía de Ferrières en 880. Lois quedou con Neustria e Austrasia e Carlomán con Borgoña e Aquitania. Bosón proclamouse rei da Provenza e Hugo fillo de Lotario II reclamou Lorena, aos que derrotou. Tamén derrotou aos normandos en Saucourt en 881 e 882. Morreu en Saint Denis o 5 de agosto do 882. Sucedeuno o seu irmán Carlomán.

Familia

Devanceiros

16. Carlomagno

8. Lois o Piadoso

17. Hildegarda

4. Carlos II o Calvo

9. Xudit de Baviera

2. Lois II de Francia

10. Otón I de Orleáns

5. Ermentruda de Orleáns

1. Lois III o Novo

3. Ansgarda de Borgoña

A coroación de Lois III

Lois III, fillo de Lois o Tatexo, e Ansgarda de Borgoña, converteuse en rei dos francos á morte do seu pai no 879, cando tiña aproximadamente 16 anos. Fora designado como único sucesor polo seu pai, baixo a tutela de Bernardo Plantapilosa, e con Hugo o Abade e Bosón da Provenza como colaboradores. Esta acción tutelar designada polo pai non estaba relacionada coa súa idade, senón coa desconfianza do defunto rei, porque o seu fillo se rebelara o ano anterior. En setembro dese ano os homes de confianza (Bernardo Plantapilosa, Hugo o Abade, Bosón da Provenza e Teodorico de Vergy) do reino dos francos occidentais, coroaron rei a Lois III respectando a derradeira vontade de Lois II pero incluíndo nesta coroación ao irmán mediano, Carlomán, que pasaría á historia como Carlomán II. A cerimonia de coroación tivo lugar na abadía beneditina de Ferrières, preto de Montargis, e a cerimonia estivo presidida polo arcebispo Ansexiso de Sens.

Distribución de territorios

En marzo de 880, nunha reunión en Amiens, tivo lugar un repartimento das responsabilidades do goberno: Lois encargaríase de Austria, mentres que o seu irmán Carlomán faríase cargo de Borgoña, Aquitania e a Septimania.

Adversarios de Lois III rei dos francos occidentais

Á morte de Lotario II de Lotarinxia, os seus tíos Carlos o Calvo (rei dos francos occidentais) e Lois o Xermánico (rei dos francos orientais) non recoñeceron ao fillo bastardo de Lotario, Hugo, que era duque de Alsacia, e repartíronse os seus territorios co tratado de Meersen de 870. Nove anos despois, Hugo levantouse contra o neto de Carlos o Calvo, tentando recuperar os territorios que foran do seu pai.

O imperio carolinxio en 880, segundo o Tratado de Ribemont.

O tío de Hugo, duque de Alsacia, chamado Lois o Mozo, convértese en inimigo de Lois III, o motivo tamén é tentar recuperar os territorios usurpados de Lotarinxia. Para facer fronte ao ataque normando, os dous irmáns Lois III e Carlomán II víronse obrigados a negociar a paz. A principios do ano 880 asinan o Tratado de Ribemont. Cando todo parecía estar dirixido á paz, xurdiu un novo inimigo. O que fora nomeado conselleiro, Bosón da Provenza, proclamouse rei (da Borgoña Cisxurana, incluída a Provenza). En agosto do ano 880, entraron en batalla contra Bosón, preto da cidade de Mâcon. Pero as tropas de Bosón non foron derrotadas ata a batalla de Crêches-sur-Saône, coa que os carolinxios recuperaron o condado de Mâcon.

Loita contra os viquingos

A vitoria de Lois III e Carlomán II sobre os viquingos no 879, pintura de Jean Fouquet.

O 30 de novembro de 879, preto do río Viena, Lois e Carlomán enfrontáronse aos viquingos, resultando vitoriosos. En agosto de 881 os viquingos volveron atacar, pero os invasores foron derrotados na batalla de Saucourt-en-Vimeu, na que morreron uns 8.000 viquingos. Esta vitoria pasou á historia contada nun poema coñecido como o Ludwigslied ou a Chanson de Louis (tamén coñecido en francés porque o manuscrito se conserva en Valenciennes; a "canción de Lois" en galego), escrito en antigo alto alemán, a lingua precursora do alemán actual.

Morte de Lois

Lois III tivo unha vida curta, morreu o 5 de agosto de 882, cando tiña uns 19 anos. Fracturou o cranio contra o lintel dunha porta demasiado baixa mentres pasaba por baixo de a cabalo, segundo contan perseguindo a filla dun tal Germond · . O seu corpo foi sepultado na abadía de Saint-Denis e o seu irmán debeu gobernar en solitario dese aquela.

Véxase tamén

Bibliografía

• "Luís". Diciopedia do século 21 2. Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. pp. 1259–1260. ISBN 978-84-8288-942-9. Nome de dezaoito reis de Francia... 
• Janet Nelson: "Charles le Chauve", ed. Aubier, 1994, isbn = 2700722612