Leonor de Aragón (1402-1445)

Leonor de Aragón, nada o 2 de maio de 1402 e finada en Toledo o 19 de febreiro de 1445), foi unha infanta aragonesa, que foi raíña consorte de Portugal polo seu matrimonio con Duarte I e, á morte deste, rexente durante parte da minoría de idade do seu fillo Afonso.

Infotaula de personaLeonor de Aragón

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1 de febreiro de 1402 Editar o valor en Wikidata
Medina del Campo Editar o valor en Wikidata
Morte19 de febreiro de 1445 Editar o valor en Wikidata (43 anos)
Toledo Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaMosteiro de Batalha Editar o valor en Wikidata
Raíña de Portugal
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeCoroa de Aragón
Reino de Portugal Editar o valor en Wikidata
RelixiónCristianismo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónraíña consorte Editar o valor en Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloInfanta of Aragón (en) Traducir
Raíña de Portugal Editar o valor en Wikidata
FamiliaCasa de Trastámara Editar o valor en Wikidata
CónxuxeDuarte de Portugal (1428 (Gregoriano)–)
FillosAfonso V de Portugal, Fernando de Portugal, Catarina de Portugal, Leonor de Portugal, Sacra Emperatriz Romana, Xoana de Portugal Editar o valor en Wikidata
PaisFernando I de Aragón Editar o valor en Wikidata  e Leonor Urraca de Castela Editar o valor en Wikidata
IrmánsSancho of Aragon (en) Traducir, María de Aragón, Pedro de Aragón, conde de Alburquerque, Afonso V de Aragón, Xoán II de Aragón e Henrique de Trastámara de Aragón Editar o valor en Wikidata

WikiTree: De_Aragón-73 Find a Grave: 133948544 Editar o valor en Wikidata

Orixes familiares

editar

Era filla do rei Fernando I de Aragón e da súa esposa Leonor de Alburquerque, condesa de Alburquerque.

Por vía materna era neta de Beatriz de Portugal e, por tanto, bisneta do rei Pedro I de Portugal e Inés de Castro.

Tivo cinco irmáns e unha irmá: Afonso, María, Xoán, Henrique, Sancho e Pedro.

Traxectoria

editar

Alianza dos infantes de Aragón cos infantes de Portugal, contra Castela

editar

En 1428 casou co herdeiro do trono portugués, Eduardo, e foi raíña consorte de Portugal dende a ascensión de Eduardo o trono en 1433 ata a morte deste en 1438. A voda foi concertada polo seu irmán Afonso e Pedro de Noronha, arcebispo de Lisboa e fillo do conde Alfonso de Noronha. Segundo as crónicas:

Llevó esta princesa en dote docientos mil florines: los cien mil que le dio la reina, su madre, y los otros cien mil había de pagar el rey de Aragón, su hermano, en diez años. Y diéronsele en arras treinta mil florines de oro de Aragón, y señalósele por cámara la mitad de las rentas y tierras que tenía la reina doña Felipa, madre del infante, y en sucediendo en el reino, que tuviese enteramente aquel estado.[1]

Con este enlace rubricábase a alianza dos infantes de Aragón cos infantes de Portugal contra o rei de Castela e os que levaban o cargo do goberno da súa persoa e estado (ou, o que é o mesmo, contra o condestable Álvaro de Luna). Ó paso do séquito da infanta camiño de Portugal por Valladolid, onde residía a corte nese momento, celebráronse xustas e correron lanzas con notable esplendor e boato na honra do acontecemento até que se reemprendeu a marcha o 21 de xullo de 1428.

Morte do rei Duarte

editar

Trala morte do su esposo o rei Eduardo, foi designada polas Cortes de Torres Novas de 1438 rexente do reino durante a minoría do primoxénito e herdeiro, Afonso, que nese momento tiña só seis anos. Este feito provocou os receos dos grandes do reino, que formaron un partido arredor do infante Pedro, ó que atribuían mellor dereito para exercer a rexencia. Nas Cortes de Lisboa de 1439, Leonor foi obrigada a abandonar o cargo de rexente do reino, que lle foi encomendado a Pedro de Portugal, tío do neno.

 
Sepulcro dos reis Duarte I de Portugal e Leonor de Aragón no Mosteiro de Batalha.

Morte e sepultura

editar

Leonor retirouse a Castela e faleceu no mosteiro de Santo Domingo el Real de Toledo o 19 de febreiro de 1445,[2] envelenada —en opinión de Jerónimo de Zurita— polo Condestable de Castela.

Recibiu sepultura no convento de Santa María da Vitoria en Batalha.

Descendencia

editar

Do seu matrimonio co rei Duarte naceron varios fillos, aínda que só algúns chegaron a adultos:

Antepasados de Leonor de Aragón

editar
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
16. Afonso XI de Castela
 
 
 
 
 
 
 
8. Henrique II de Castela
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
17. Leonor de Guzmán
 
 
 
 
 
 
 
4. Xoán I de Castela
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
18. Don Juan Manuel
 
 
 
 
 
 
 
9. Xoana Manuel de Villena
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
19. Branca Núñez de Lara
 
 
 
 
 
 
 
2. Fernando I de Aragón
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
20. Afonso IV de Aragón
 
 
 
 
 
 
 
10. Pedro IV de Aragón
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
21. Teresa de Entenza
 
 
 
 
 
 
 
5. Leonor de Aragón
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22. Pedro II de Sicilia
 
 
 
 
 
 
 
11. Leonor de Sicilia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
23. Isabel de Carintia
 
 
 
 
 
 
 
1. Leonor de Aragón
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
24. Fernando IV de Castela
 
 
 
 
 
 
 
12. Afonso XI de Castela
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
25. Constanza de Portugal
 
 
 
 
 
 
 
6. Sancho de Castela
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
26. Pedro Núñez de Guzmán
 
 
 
 
 
 
 
13. Leonor de Guzmán
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
27. Xoana Ponce de León
 
 
 
 
 
 
 
3. Leonor de Alburquerque
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
28. Afonso IV de Portugal
 
 
 
 
 
 
 
14. Pedro I de Portugal
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29. Beatriz de Castela
 
 
 
 
 
 
 
7. Beatriz de Portugal
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
30. Pedro Fernández de Castro
 
 
 
 
 
 
 
15. Inés de Castro
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
31. Aldonza Lorenzo de Valladares
 
 
 
 
 
 
Predecesor:
Filipa de Lencastre
 
Raíña consorte de Portugal

1433 - 1438
Sucesor:
Isabel de Avis

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Arco y Garay, Ricardo del (1945). Sepulcros de la Casa Real de Aragón. Madrid: Instituto Jerónimo Zurita. Consejo Superior de Investigaciones Científicas. OCLC 11818414. 
  • Pina, Ruy de (1790). "Chronica do Senhor Rey dom Affonso V". Collecção de livros ineditos de Historia Portugueza. Tomo 1. Lisboa: Academia Real das Sciencias. 
  • Zurita, Jerónimo (1998). Madrid: Institución Fernando el Católico (CSIC), ed. Anales de la Corona de Aragón (PDF). 
  • Ventura, Margarida Garcez & Araujo, Julieta (2011): D. Leonor de Aragão: A Triste Rainha - 1402(?)-1445. Lisboa / Vila do Conde: Academia Portuguesa da História / QuidNovi. ISBN 978-98-9554-792-0.
  • Rodrigues, Ana Maria S. A. (2013): As Tristes Rainhas. Leonor de Aragão - Isabel de Coimbra. Lisboa: Temas e Debates. Bertrand Editora ISBN 978-98-9644-238-5.