Laureano Domínguez Cao-Cordido
xornalista e profesor galego
Laureano Domínguez Cao-Cordido, nado en Ourense e finado en Madrid o 30 de outubro de 1962[1], foi un xornalista e profesor galego.
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | século XIX ![]() Ourense, España ![]() |
Morte | 30 de outubro de 1962 ![]() Madrid, España ![]() |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España ![]() |
Actividade | |
Ocupación | xornalista , catedrático ![]() |
Lingua | Lingua castelá ![]() |
Traxectoria
editarSentados Jaime Solá, Manuel Otero Bárcena e Blas Agra Mancebo.
Entrega do premio de xornalismo Manuel Otero Bárcena, 1932.
Iniciouse como xornalista en El Cosmopolita. Instalouse en Vigo e foi vicepresidente da sociedade Juventud Progresiva en 1911[2]. Comezou a traballar no taller de Heraldo de Vigo como tipógrafo. Licenciouse en Letras e foi profesor de Instituto. Foi redactor xefe de Faro de Vigo, colaborou en periódicos galegos e españois como El Debate e ABC, e foi correspondente de La Vanguardia en Vigo. Na Segunda República foi secretario do Consello comarcal de Vigo do Partido Agrario Español[3]. Trasladado a Madrid, foi xefe de redacción de La Vanguardia en Madrid (1950-1960).
Notas
editar- ↑ Noticia en La Vanguardia
- ↑ Noticiero de Vigo, 16-5-1911, p. 3.
- ↑ El Pueblo Gallego, 24-4-1935, p. 2.