Julius Wagner-Jauregg

Julius Wagner Jauregg, nado en Wels, Austria, o 7 de marzo de 1857 e finado en Viena, Austria, o 27 de setembro de 1940, foi un médico austríaco.

Modelo:BiografíaJulius Wagner-Jauregg

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(de) Julius Wagner Ritter von Jauregg Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento7 de marzo de 1857 Editar o valor en Wikidata
Wels, Austria (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte27 de setembro de 1940 Editar o valor en Wikidata (83 anos)
Viena (Austria) Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio central de Viena, Gruppe 32C, Nummer 18 Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Viena Editar o valor en Wikidata
Director de teseSalomon Stricker (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoMedicina, Psiquiatría e neuroloxía Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónmédico, psiquiatra, neurólogo, catedrático Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Viena
Universidade de Graz Editar o valor en Wikidata
Partido políticoGreater German People's Party (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Membro de
ProfesoresSalomon Stricker (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Obra
DoutorandoAlexandra Adler (pt) Traducir e Wilhelm Reich Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeBalbine Karoline Wagner-Jauregg
Anna Wagner-Jauregg Editar o valor en Wikidata
FillosJulie Humann
 () Balbine Karoline Wagner-Jauregg
Theodor Wagner-Jauregg
 () Editar o valor en Wikidata
IrmánsFriedrich Wagner von Jauregg Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteGrande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Вагнер-Яурегг Юлиус)
Obálky knih,
Enciclopedia de Otto Editar o valor en Wikidata
Find a Grave: 9266081 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Estudou na Universidade de Viena entre 1874 e 1880 e, tras obter a licenciatura, foi axudante da cátedra de patoloxía entre 1881 e 1882, e de clínica psiquiátrica (1883-1889). En 1885 obtivo o doutoramento en Neuroloxía e Psiquiatría na Universidade de Viena. Entre 1889 e 1893, ensinou psiquiatría e neuroloxía na Universidade de Graz, ano en que gañou a cátedra de Psiquiatría da Universidade de Viena, onde exerceu de 1893 a 1928.

Realizou gran número de traballos sobre a función dos nervios estimulantes cardíacos, sobre a fisioloxía e patoloxía do tiroide e sobre o enfoque médico-forense da Psiquiatría. Desenvolveu un tratamento do bocio mediante a administración de iodo. Estudou tamén o tratamento da psicose e o cretinismo, que tratou con preparados da glándula tiroide.

É o fundador da piroterapia, método consistente en provocar cadros febrís en enfermos. Esta terapia resultou eficaz na parálise xeral progresiva producida pola sífilis. En 1917, despois de trinta anos de observar por primeira vez que os pacientes de parálises sifilítica melloraban cando sufrían febre, empregou o paludismo como fonte produtora de febre para curar a parálise xeral progresiva. Esta revolucionaria técnica foi aceptada pronto e aplicada de forma xeral a outras enfermidades.

En 1927 foi galardoado co Premio Nobel de Medicina.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar