Juan Bautista Aznar-Cabañas
Juan Bautista Aznar-Cabañas, nado en Cádiz, ou segundo outras fontes na Coruña,[1][2] o 5 de setembro de 1860 e finado en Madrid o 19 de febreiro de 1933,[3] ou simplemente Juan Bautista Aznar, foi un mariño e político español.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 5 de setembro de 1860 A Coruña, España |
| Morte | 19 de febreiro de 1933 (72 anos) rúa Serrano, España |
 Presidente do Consello de Ministros | |
| 18 de febreiro de 1931 – 14 de abril de 1931 ← Dámaso Berenguer y Fusté – Niceto Alcalá-Zamora → | |
.svg){kind=small} Presidente do Goberno de España | |
| 1931 – 1931 ← Dámaso Berenguer y Fusté – Niceto Alcalá-Zamora → | |
_Version_with_Golden_Fleece_and_Charles_III_Orders.svg){kind=small} Membro da Asemblea Nacional Consultiva | |
| 11 de decembro de 1928 – 15 de febreiro de 1930 | |
| Ministro de Mariña de España | |
| 16 de febreiro de 1923 – 15 de setembro de 1923 ← Luis Silvela y Casado – Gabriel Antón Iboleón → | |
| Datos persoais | |
| Residencia | rúa Serrano |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político, autor, oficial da armada |
| Partido político | Unión Patriótica |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Armada Española |
| Rango militar | Capitán Xeneral da Real Armada Española |
| Familia | |
| Parentes | José Mediavilla Sánchez, sogro |
| Premios | |
 | |
Traxectoria
editarLogo dunha brillante carreira militar, na que destacou o seu papel nas campañas desenvolvidas en Marrocos entrou en política poucos meses antes do golpe de estado de Primo de Rivera.
Tras alcanzar a graduación de almirante, en 1931 foi chamado para substituír o xeneral Dámaso Berenguer como xefe do que habería ser o derradeiro goberno da monarquía de Afonso XIII.
No gabinete do almirante Aznar había dúas correntes monárquicas contrapostas: A corrente "dura" representada por La Cierva (alta burguesía), e a corrente "branda ou transixente", disposta a pactar cos republicanos, nese momento no cárcere Modelo de Madrid, representada polo Conde de Romanones. Nun punto medio, a cargo do Ministerio de Gobernación achábase José María de Hoyos y Vinent de la Torre O’Neill, marqués de Hoyos. Como ministro da Guerra estaba o xeneral Dámaso Berenguer (quen fora o anterior presidente do Goberno), o conde de Bugallal Araujo no "grupo La Cierva" e, como director xeneral da Garda Civil, o xeneral Sanjurjo. O resto do gabinete formábano o duque de Maura, o almirante José Rivera e os empresarios Ventosa Calvell (lugartenente de Cambó) e Gascón y Marín.
La Cierva e Bugallal mantiñan a postura de que a monarquía debía resistir fronte á república por calquera medio que fose, incluso utilizando a Garda Civil (ao que se opuxo Sanjurjo cando comprobou nas eleccións municipais do 12 de abril de 1931) que os republicanos eran maioría nas cidades importantes (o que significaba o grupo máis importante de "republicanos ilustrados antimonárquicos").
O conde de Romanones, despois de intentar inutilmente chegar a un acordo cos republicanos para crear un goberno de transición, era partidario de que o rei abandonara España, decisión que finalmente tomou o rei.
| Predecesor: Dámaso Berenguer |
Presidente do Consello de Ministros de España 1931 |
Sucesor: Niceto Alcalá-Zamora |
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Raymon Carr, España 1808-1975. Ariel. Barcelona. 1988