James Whale, nado en Dudley (Midlands Occidentais) o 22 de xuño de 1889 e finado en Hollywood (California) o 29 de maio de 1957 foi un director de cinema británico radicado nos Estados Unidos de América. É especialmente coñecido polo seu traballo en filmes de terror, como Frankenstein (1931), A noiva de Frankenstein (1935) e O home invisible (1933).

Infotaula de personaJames Whale

(1935) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento22 de xullo de 1889 Editar o valor em Wikidata
Dudley, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte29 de maio de 1957 Editar o valor em Wikidata (67 anos)
Hollywood, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Causa da morteSuicidio Editar o valor em Wikidata (Afogamento Editar o valor em Wikidata)
Lugar de sepulturaForest Lawn Memorial Park Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióndirector de cinema , guionista , director teatral , realizador Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1919 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarExército Británico Editar o valor em Wikidata
ConflitoPrimeira guerra mundial Editar o valor em Wikidata
Familia
ParellaDavid Lewis (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Páxina webjameswhale.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0001843 Allocine: 2058 Allmovie: p116539 TCM: 204821 IBDB: 16478
Find a Grave: 2977 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Whale foi o sexto dos sete fillos dun metalúrxico e unha enfermeira. Como non era moi forte para traballar na industria coma os seus irmáns máis vellos, conseguiu un emprego de zapateiro. O talento que tiña como compositor e a renda extra acadada no traballo valeulle para pagar os seus estudos na Dudley School of Arts and Crafts.[1]

En outubro de 1915, co inicio da primeira guerra mundial, alistouse no exército e estivo no rexemento de Worcestershire en xullo de 1916. En agosto do ano seguinte fixérono prisioneiro e dedicouse logo a debuxar e escribir, descubrindo o seu talento para as producións teatrais.

Tralo armisticio volveu a Birmingham e comezou a traballar profesionalmente no teatro. En 1928 dirixiu a obra de R. C. Sherriff, Journey's End, con Laurence Olivier, que estaba a principiar a súa carreira. A peza foi un éxito e pasaron a un teatro do West End con Colin Clive no papel principal. A obra tivo seiscentas representacións e Whale tamén dirixiu a versión de Broadway e a adaptación cinematográfica, co mesmo Clive.

En Hollywood tivo o seu gran momento cando dirixiu o filme Frankenstein (1931) e a súa secuela, A noiva de Frankenstein (1935), ademais de O home invisible (1933), feitos para a Universal Pictures e que foron grandes éxitos de público.

Whale recibiu influencia do cinema mudo alemán, particularmente dos filmes de F. W. Murnau e os seus movementos de cámara[2]. Os filmes serviron para lanzar as carreiras estadounidenses de Gloria Stuart, Colin Clive, Elsa Lanchester, Boris Karloff e Claude Rains, actores que coñecía de Inglaterra e para os que creou papeis axeitados ás súas personalidades.

 
Monumento en memoria de James Whale en Dudley

Para a Universal tamén dirixiu The Road Back (1937), pensado como unha secuela de All Quiet on the Western Front. A pesar das protestas de Whale, o filme foi remontado e cortado despois da súa estrea e resultou un fracaso de público, polo que Whale foi relegado aos filmes B da Universal. En 1937 rodou The Great Garrick da Warner Bros., único filme para este estudio e que, a pesar da coidada ambientación do século XVIII, tamén resultou un fracaso. Nesta época Whale tan só conseguiu o éxito con The Man in the Iron Mask (1939), protagonizado por Louis Hayward e Joan Bennett. Green Hell, filme de aventuras na selva con Douglas Fairbanks, Jr., Joan Bennett e Vincent Price, foi a súa última longametraxe estreada comercialmente. Trala adaptación da obra de William Saroyan Hello-out there!, que non conseguiu estrear, non volver dirixir para o cinema.

Viviu co produtor David Lewis, que divulgou a curta nota de suicidio de Whale en 1987. Whale tiña depresión nerviosa e suicidouse afogándose na piscina da súa casa o 29 de maio de 1957.

Filmografía editar

Notas editar

  1. Curtis, James (1998). Faber and Faber, ed. James Whale: A New World of Gods and Monsters. Boston. pp. 12. ISBN 0571192858. 
  2. Curtis p. 150

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar