Henrique III de Francia
Henrique III de Francia, nado en Fontainebleau o 19 de setembro de 1551 e finado en Saint-Cloud o 2 de agosto de 1589, foi duque de Angulema (1551-1574) duque de Anjou (1566 - 1576), duque de Orleáns (1560 - 1574), rei de Polonia (1573 -1574) e rei de Francia (1574-1589), o último da dinastía Valois.
Henrique III de Francia | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 19 de setembro de 1551 e 1551 |
Lugar de nacemento | Castelo de Fontainebleau |
Falecemento | 2 de agosto de 1589 e 1589 |
Lugar de falecemento | Saint-Cloud |
Causa | ferida de arma branca |
Soterrado | Basílica de Saint-Denis |
Nacionalidade | Reino de Francia |
Relixión | catolicismo |
Ocupación | aristócrata |
Pai | Henrique II de Francia |
Nai | Catarina de Medici |
Cónxuxe | Luísa de Lorena-Vaudémont |
Irmáns | Joana da França (1556), Victorie de Valois, Diane de France, Isabel de Valois, Rainha de Espanha, Cláudia de Valois, Francisco II de Francia, Carlos IX de França, Francisco, Duque de Anjou, Luís III de Orleães, Henri d'Angoulême e Margarida de Valois |
Premios | Ordem do Espírito Santo e Orde da Xarreteira |
Na rede | |
![]() ![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria Editar
Orixes familiares Editar
Naceu no palacio real de Saint Germain-en-Laye, fillo do rei Henrique II de Francia e da súa muller Catarina de Medici. Era neto por liña paterna do rei Francisco I de Francia e da princesa Claudia de Francia, e por liña materna do duque Lourenzo II de Medici e da condesa Magdalena de La Tour. Era irmán dos tamén reis Francisco II de Francia e Carlos IX de Francia, os últimos reis da rama Valois-Angulema, da dinastía Valois.
Mocidade Editar
Bautizárono co nome de Alexandre Eduardo de Valois. En 1560, cando faleceu o seu irmán Francisco II de Francia, o outro irmán Carlos foi nomeado rei e converteuse en duque de Angulema e duque de Orleáns. O 17 de marzo de 1564, logo da súa confirmación, adoptou o nome de Henrique. En 1566 converteuse en duque de Anjou.
Á idade de 16 anos, a súa nai nomeouno tenente xeneral do reino. Participou activamente nas vitorias católicas de Jarnac e Moncontour sobre os hugonotes durante as guerras de relixión francesas.
Rei de Polonia Editar
O 11 de maio de 1573 Henrique de Valois é elixido rei de Polonia. Reinará nominalmente desde o 24 de xaneiro, día en que chegou ao país, ata o 18 de xuño de 1574.
Nesta época (1572 - 1575) tivo como amante á cortesá Renata de Rieux, un asunto que lle duraría ata que casou co duque de Anjou.
Henrique de Valois foi elixido rei de Polonia-Lituania nunha época en que este reino pasou unha crise sucesoria á morte de Augusto II de Polonia sen sucesión. Así, entre 1572 e 1791, elixíronse reis individuais á fronte das dinastías reinantes.
Rei de Francia Editar
O 30 de maio de 1574, tras a morte do seu irmán Carlos IX, abandonou Polonia e renunciou á súa coroa para obter o trono de Francia. É coroado como rei en Reims o 13 de febreiro de 1575 co nome de Henrique III.
Matrimonio e descendentes Editar
Casou o 15 de febreiro de 1575 coa duquesa Luísa de Lorena, filla do duque Nicolao de Mercoer e de Margarida de Egmont. Desta unión non tivo fillos.
Reinado Editar
O seu reinado caracterízase polas continuas guerras de relixión en Francia, de envergadura política e económica.
En 1560 asinou o edicto de Beaulieu, polo cal facía concesións aos hugonotes. Isto levou a que Henrique I de Guisa, partidario do rei católico, extremase a súa ideoloxía relixiosa e formase a Liga Católica para defender os intereses católicos. Este sindicato logrou rescindir boa parte das concesións permitidas no anterior edicto.
En 1584 a morte do irmán máis novo do rei, Francisco de Francia, duque de Anjou, fixo que o herdeiro da coroa pasase a ser, en ausencia dun fillo de Henrique III, o rei Henrique III de Navarra. Este era descendente de Luís IX de Francia e cuñado de Henrique III polo seu matrimonio con Margarida de Valois. Segundo a Lei sálica en Francia, non podería reinar. Pero Henrique de Navarra era protestante e baixo a presión do duque de Guisa, Henrique III anulou o dereito de Henrique de Navarra ao trono francés.
O duque de Guisa chegou a conseguir moito poder polo que Henrique III de Francia ordenou a súa morte o 23 de decembro de 1588, cando este conspiraba contra o rei.
O 1 de agosto de 1589 Henrique III de Francia foi asasinado polo dominico Jacques Clement, membro da Liga, rematando coa dinastía Valois. O seu primo e cuñado Henrique de Navarra reinará co nome de Henrique IV de Francia, quen foi o primeiro rei da nova dinastía borbónica.