Gormaz
Gormaz é un concello español da provincia de Soria. A súa poboación é de 629 habitantes (INE 2012) e ocupa unha superficie de 76,24 km².
| |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Estado | España | ||||
| Comunidade autónoma | Castela e León | ||||
| Provincia | provincia de Soria  | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 28 (2023) (1,78 hab./km²) | ||||
| Xeografía | |||||
| Parte de | |||||
| Superficie | 15,72 km² | ||||
| Altitude | 953 m | ||||
| Comparte fronteira con | |||||
| Santo padrón | Xoán o Bautista | ||||
| Organización política | |||||
| • Alcalde | Rodolfo Cabanas Viana (en)  | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Código postal | 42313 | ||||
| Fuso horario | |||||
| Código INE | 42097 | ||||
| Páxina web | gormaz.es | ||||
_01.jpg)
_Mapa.svg&lang=gl)
Historia editar
As primeiras manifestacións da ocupación do cerro de Gormaz déronse na Idade de Bronce por parte de pequenos grupos gandeiros.
O nome de Gormaz proviría de Vormatio/Bormatiu, derivado da raíz lígur *borm/born procedente do deus Borbo-Bormanus, divindade das fontes e mananciais termais. Cerca do cerro atópase a paraxe de Fontes Grandes, sendo o acuífero de Gormaz o máis importante da provincia.
As seguintes noticias arqueolóxicas proveñen dunha necrópole prerromana do século IV a.C. situada na paraxe próxima da Requijada e formada por unhas 1.200 tumbas. Na ladeira sur atopáronse restos dun castro celta, así como restos romanos e visigodos. A ponte que cruza o río Douro, con 18 ollos, é de orixe romana, aínda que foi reconstruído polos árabes e tamén no ano 1864. Outro monumento de importancia do pobo é a ermida de San Miguel quen ao parece ten a súa orixe no século VI, cando era unha igrexa.
Con todo a época máis coñecida desta localidade é a dominación árabe, no que se converte nun punto importante de loita entre árabes e cristiáns.
No século IX os árabes construíron un pequeno castelo no lado noroeste do cerro, que sería conquistado no 912 polos cristiáns. Reconquistado de novo polos árabes durante o califato de Al-Hakem II, o xeneral Galib ordena a súa reconstrución entre os anos 955 ao 966 co obxectivo de reforzar a Medinaceli.
O castelo de Gormaz converteríase así na máis grande fortaleza europea da súa época: cun perímetro amurallado de 1.200m, 446 m de longo e 28 torres. A súa situación e as súas excelentes condicións de visibilidade permitían controlar unha das rutas de acceso cara ao norte e o río Douro, foi unha das posicións estratéxicas máis cobizadas por musulmáns e cristiáns durante os séculos IX e X.
A finais do século X, o reconquistaría García Fernández aínda que non será ata o 1060 cando quede definitivamente en mans cristiás coa conquista por parte de Fernando I de Castela. Rodrigo Díaz de Vivar, o Cid, foi señor de Gormaz.
Será a partir desta época en que se funda o pobo de Gormaz, aos pés do castelo, e será o centro da Comunidade de Vila e Terra do seu nome.
Rodrigo Díaz de Vivar, "O Cid", foi señor de Gormaz.