Bruno Mauricio de Zabala
Bruno Mauricio de Zabala, nado en 1682 e finado en 1736, foi un militar e administrador colonial vasco.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 6 de outubro de 1682 Durango, España |
| Morte | 31 de xaneiro de 1736 (53 anos) Río Paraná |
| Lugar de sepultura | Catedral metropolitana de Buenos Aires |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | militar |
| Lingua | Lingua castelá e lingua éuscara |
| Carreira militar | |
| Rango militar | Xeneral |
| Conflito | Guerra de Sucesión Española |
Traxectoria editar
Naceu no arrabalde de Zabala (entón extramuros a vila de Durango, hoxe integrado no centro urbano), na provincia de Biscaia que integra a comunidade autónoma do País Vasco. A súa casa natal consérvase na actualidade e sobre un dos seus muros poden apreciarse dúas placas conmemorativas do seu labor fundacional alén dos mares.
Foi nomeado capitán xeneral do Río da Prata (1717), onde reprimiu a pirataría e enfrontouse aos portugueses, que se querían apropiar da ribeira da Prata; contra estes ergueu un fortín (1726), que daría orixe a Montevideo, a futura capital do Uruguai. En 1725 e 1735 enfrontouse ao movemento comuneiro de Paraguai.