Pobo copto
O termo copto designa á vez unha lingua (tamén coñecida como copta), un pobo, un rito e unha igrexa. Procede da palabra grega Αίγύπτιος (Aigyptios, exipcio), deformada (con síncope fonética) polos coptos en Kuptios e, após a invasión árabe de 641, en قُبْط Qubṭ (ou قِبط Qibṭ). É esta última forma a que se adoptou nas linguas occidentais como etnónimo e tamén para a lingua.
Copto, (en copto: ⲟⲩⲢⲉⲙ̀ⲛⲭⲏⲙⲓ ̀ⲛ̀Ⲭⲣⲏⲥⲧⲓ̀ⲁⲛⲟⲥ) refírese aos cristiáns orixinarios de Exipto, en concreto aos membros da Igrexa Ortodoxa Copta. Porén, algúns historiadores árabes usan esta palabra para designar a todos os habitantes de Exipto con anterioridade á chegada do islam. Os cristiáns exipcios non usan esta palabra; chámanse simplemente "cristiáns". O termo resulta problemático tamén porque algúns úsanno para se referiren aos supostos descendentes auténticos dos antigos exipcios, que equiparan aos non musulmáns.
Etimoloxía
editarO termo grego para copto (Αίγύπτιος, Aigyptios) atópase en Lineal B (micénico, unha forma antiga do grego) como a3-ku-pi-ti-jo, como nome propio masculino xa co sentido de "exipcio". Esta forma micénica provén do exipcio ḥwt-k3-ptḥ ("Hut-ka-Ptah"), que significa "Casa (ou "Mansión") de Ptah" (cf. acadio āluḫi-ku-up-ta-aḫ), e era o nome do complexo de templos dedicados ao deus Ptah en Menfis. Sendo o nome do recinto de templos máis importante da capital de Exipto, o nome aplicouse primeiro á cidade e posteriormente a todo o país (situación parella á do nome de Menfis, que provén do nome exipcio do complexo de pirámides do faraón Pepi II).
Xa non se acepta unha teoría segundo a cal a palabra árabe qubṭ resultaba dunha arabización do nome grego da cidade de Κόπτος, Coptos (actual قفط, Qifṭ; Kebt e Keft en copta).
As referencias aos coptos en copta son tanto gregos como coptas en orixe. Coñecense as palabras kuptaion (no dialecto saídico) e kubti (no dialecto boárico) pero nos textos que posuímos refírense á lingua, non ao pobo. Ambas as dúas derivan do termo grego Αἴγύπτιος, Aigyptios. O termo copto "nativo" para referirse aos coptos era rem en kēme (en saídico), lem en kēmi (en faiúnico), rem en khēmi (en boárico) etc., isto é "xentes de Exipto" (cf. exipcio rmṯ n kmt, demótico rmt n kmỉ).