Alejandro Lerroux

Alejandro Lerroux García, nado en La Rambla (Córdoba) o 4 de marzo de 1864 e finado en Madrid o 25 de xuño de 1949), foi un político andaluz, que ocupou a presidencia do goberno de España durante un breve período da Segunda República.

Alejandro Lerroux

Biografía
Nacemento	4 de marzo de 1864 La Rambla, España
Morte	27 de xuño de 1949 (85 anos) Madrid, España
Lugar de sepultura	Cemiterio de La Almudena
Presidente do Consello de Ministros
4 de outubro de 1934 – 25 de setembro de 1935 ← Ricardo Samper – Joaquín Chapaprieta →
Presidente do Consello de Ministros
16 de decembro de 1933 – 28 de abril de 1934 ← Diego Martínez Barrio – Ricardo Samper →
Deputado nas Cortes republicanas
Representa: Partido Republicano Radical 7 de decembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936 Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Valencia (capital) (en)
Presidente do Consello de Ministros
12 de setembro de 1933 – 9 de outubro de 1933 ← Manuel Azaña – Diego Martínez Barrio →
Deputado nas Cortes republicanas
22 de xullo de 1931 – 13 de agosto de 1931 – Joaquín García Ribes (en)  → Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Valencia (capital) (en)
Deputado nas Cortes republicanas
22 de xullo de 1931 – 13 de agosto de 1931 – Ramón Gil Roldán → Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Santa Cruz de Tenerife (en)
Deputado nas Cortes republicanas
Representa: Partido Republicano Radical 22 de xullo de 1931 – 13 de agosto de 1931 – Pablo Valiente Paredes (en)  → Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Cáceres (en)
Deputado nas Cortes republicanas
Representa: Partido Republicano Radical 11 de xullo de 1931 – 9 de outubro de 1933 Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Madrid (capital)
Deputado nas Cortes republicanas
8 de xullo de 1931 – 13 de agosto de 1931 – Tomás Peire Cabaleiro (en)  → Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Huesca (en)
Ministro de Estado de España
14 de abril de 1931 – 16 de decembro de 1931
Deputado das Cortes
13 de xuño de 1919 – 15 de setembro de 1923 Circunscrición electoral: Barcelona
Deputado das Cortes
18 de abril de 1916 – 10 de xaneiro de 1918 Circunscrición electoral: Barcelona
Deputado das Cortes
18 de marzo de 1914 – 16 de marzo de 1916 Circunscrición electoral: Córdoba (en)
Deputado das Cortes
18 de xuño de 1901 – 2 de xaneiro de 1914 Circunscrición electoral: Barcelona
Presidente da Asociación da Prensa de Madrid
Datos persoais
Ideoloxía política	Anticlericalismo, Catalanofobia, obreirismo, populismo e Republicanismo
Educación	Universidade de La Laguna
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político, xornalista, avogado
Partido político	Unión Republicana Partido Republicano Radical
Membro de	Asociación de la Prensa de Madrid
Sinatura
Descrito pola fonte	Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Lerroux (Alejandro), p.225) Q122834026 , (sec:Don Alejandro Lerroux García, p.299-305) Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947)

Traxectoria

Lerroux García, fillo dun veterinario militar, comezou a carreira das armas, pero abandonouna enseguida. Licenciouse en Dereito, e desde a súa mocidade militou nos partidos republicanos, seguindo a Manuel Ruiz Zorrilla. Dedicouse ao xornalismo, desenvolvendo un estilo agresivo e populista; dirixiría varias publicacións, entre elas El País, El Progreso, La Publicidad, El Intransigente e El Radical. Varias veces detido e preso, impenitente duelista á usanza romántica, estableceuse en Barcelona, onde foi nomeado director do diario La Publicidad. Coas súas campañas, duramente anticlericais e populistas, gañouse ao ambiente obreiro, e chegou a ser chamado o Emperador do Paralelo, sector barcelonés de alegre vida nocturna. As campañas do seu xornal produciron disturbios de carácter antimilitarista e anticatalanista, contrarrestados por fortes reaccións doutros sectores opostos, ata que o aire barcelonés empezou a facérselle irrespirable.

Electo deputado por primeira vez en 1901 pola Unión Republicana, entre cuxos fundadores se contara, repetiu en 1903 e 1905, ata que o cofundador Nicolás Salmerón abandonase o partido para incorporarse á coalición Solidariedade Catalá en 1906; Lerroux decidiu entón separarse, descontento co crecente nacionalismo catalán, para o que formou en 1908 o Partido Republicano Radical.

A condena contra un dos seus artigos levouno por primeira vez ao exilio en 1907; volvería abandonar o país escapando das represalias gobernamentais trala Semana Tráxica de Barcelona en 1909. Ao seu regreso ingresou na Conjunción Republicano-Socialista, e recuperou en 1910 o seu escano de deputado; con todo, os escándalos de corrupción que se sucederon o afastaron do seu electorado barcelonés, e en 1914 a falta de apoio levouno a presentarse en Córdoba. Participou en política aínda durante a ditadura de Miguel Primo de Rivera, aínda cando a secesión dos Radical-Socialistas de Marcelino Domingo en 1929 debilitou o seu partido; formou parte do comité revolucionario que preparou o derrocamento de Afonso XIII, e participou na proclamación da Segunda República Española en 1931.

Apoiou as reformas do goberno de Manuel Azaña durante o seu primeiro bienio, e como ministro de Estado formou parte da coalición de esquerda que apoiou a este. Con todo, aproximouse ás posicións da dereita e en 1933 pactou cos conservadores que obtiveron o poder. Entre 1933 e 1935 ocupou tres veces a cabeza do goberno, ademais das carteiras de Estado (1935) e con carácter interino a de Guerra (1934) trala dimisión de Diego Hidalgo Durán. O seu definitivo derrube político viría dado pola súa implicación no escándalo do estraperlo, que motivou o seu afastamento da coalición gobernante. Non obtivo éxito nas eleccións de 1936, e exiliouse en Portugal ao comezo da guerra civil española. Regresou a España en 1947, téndose reconciliado cos líderes do alzamento militar do ano 1936.