Ángel Sicart Giménez

historiador e profesor galego

Ángel Andrés Sicart Giménez, nado en Vilameá (A Pontenova) o 26 de abril de 1948[1] é un historiador galego especializado en historia da arte.

Infotaula de personaÁngel Sicart Giménez
Biografía
Nacemento26 de abril de 1948 Editar o valor em Wikidata (76 anos)
Vilameá, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Formación profesionalLicenciado e doutor en historia da arte
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónhistoriador , catedrático Editar o valor em Wikidata
Xénero artísticoHistoria da arte
Linguacastelán e galego
Familia
CónxuxeMaría Dolores Vila Jato († 2001)
FillosMiguel (1978)

Dialnet: 632439

Traxectoria editar

Licenciouse en Filosofía e Letras (Sección Historia da Arte), na Universidade de Santiago de Compostela, na que se doutorou.[1][2]

Fórenlle concedidas varias bolsas de estudos, unha delas para a Academia de Belas Artes de Roma, Italia (1976-1977), cidade na que ensinou Historia da Arte española no Instituto de Lingua e Literatura.[2] Até a súa xubilación foi profesor titular de Historia da Arte na Facultade de Xeografía e Historia da USC.[3]

O profesor Sicart ditou conferencias e dirixiu cursos en universidades españolas e estranxeiras sobre temas da súa especialidade,[1] e participou en varias reunións e congresos nacionais e internacionais. Colaborou na Catalogación artística de Galicia (Fundación Barrié-Museo Provincial de Pontevedra, 1973), e coordinou as I Xornadas Arquitectura-Historia da Arte (Santiago de Compostela, 1988)

É académico correspondente da Real Academia de Belas Artes de San Fernando,[4] do Comité Español de Historia del Arte, da Comisión da Cidade e o Camiño de Santiago, e da Comisión do Patrimonio Histórico do Consello da Cultura Galega,[1][2] así como membro do Centre européen de recherches sur les clongregations et des ordes monastiques.[2]

O 20 de novembro de 2002 o Liceo de Ourense concedeulle a súa medalla de ouro polo seu apoio a esa entidade, destacando o seu papel na obra de restauración do edificio e promovendo a declaración do mesmo como Ben de Interese Cultural.[5] En setembro de 2014 foi nomeado membro do Patronato de la Fundación Galicia Obra Social (Afundación).[6]

Obras editar

Sicart publicou seis artigos de revistas, sete colaboracións en obras colectivas, un libro, ademais de dirixir unha tese de doutoramento.[7]

Artigos en revistas editar

  • "Aportaciones al estudio del barroco en Lugo: ejemplos de arquitectura civil en el siglo XVIII". Boletín do Museo Provincial de Lugo, ISSN 0212-8438, Nº. 2, 1984, páxs. 147-156.
  • "La intervención de Rodrigo Gil en la remodelación de la catedral de Orense". Boletín del Seminario de Estudios de Arte y Arqueología: BSAA, ISSN 0210-9573, Tomo 49, 1983, páxs. 287-296.
  • "La iglesia del monasterio de Villabade". El Museo de Pontevedra, ISSN 0210-7791, Nº 37, 1983, páxs. 249-262.
  • "La actividad artística en los scriptoria monacales gallegos en la Edad Media: el tumbo de Toxos Outos". Boletín auriense, ISSN 0210-8445, Tomo 12, 1982, páxs. 243-261.
  • "Un manuscrito medieval: la Vida y los Milagros de San Rosendo". Boletín auriense, ISSN 0210-8445, Tomo 7, 1977 (Exemplar dedicado ao Milenario San Rosendo), páxs. 5-19.
  • "Las pinturas murales de San Juan de Portomarín! Cuadernos de Estudios Gallegos, ISSN 0210-847X, T. 29, Nº. 87-89, 1974-1975, páxs. 348-351.

Capítulos en obras colectivas editar

  • "La figura de Santiago en los textos medievales", en Il pellegrinaggio a Santiago de Compostela e la letteratura jacopea. Atti del Convegno Internazionale di Studi. Perugia, 23-24-25 settembre 1983. Coord. por Giovanna Scalia, 1985, páxs. 271-285.
  • "El Gótico: pintura", en La catedral de Santiago de Compostela. Coord. por José Raúl Seoane Prieto e José Manuel García Iglesias, 1993, ISBN 84-86614-69-4, páxs. 274-282
  • "El Románico", en La catedral de Santiago de Compostela. Coord. por José Raúl Seoane Prieto e José Manuel García Iglesias, 1993, ISBN 84-86614-69-4, páxs. 159-200.
  • "Museos y colecciones de la ciudad de Santiago", en La catedral de Santiago de Compostela. Coord. por José Raúl Seoane Prieto e José Manuel García Iglesias, 1993, ISBN 84-86614-71-6, páxs. 541-549
  • "El patrimonio cultural de Galicia: el legado de la memoria", en IV Congreso Internacional de Rehabilitación del Patrimonio Arquitectónico y Edificación (Cuba '98), Libro de actas . Miguel Ángel Fernández Matrán (dir. congr.), 1998, páxs. 291-292.
  • "Imagen y arquitectura: los inicios del cristianismo en el occidente de la Gallaecia (s. IV-V)", en Estudios sobre Historia del Arte ofrecidos al Prof. Dr. D. Ramón Otero Túñez en su 65º cumpleaños, coord. por José López-Calo, 1993, ISBN 84-8121-072-2, páxs. 297-310.
  • "O mosteiro de Samos como proceso de investigación". En San Xulián de Samos. Historia e arte nun mosteiro. Opus monasticorum III. Santiago de Compostela, 2008, Xunta de Galicia. Consellería de Innovación e Industria / S.A. de Xestión do Plan Xacobeo. ISBN 978-84-453-4690-7, pp. 13–17.

Libro editar

  • Pintura medieval, la miniatura. Santiago de Compostela: Arte Galega Sánchez Cantón, 1981. ISBN 84-600-2429-6.

Tese dirixida editar

  • "Arquitectura y restauración. Galicia 1980-1990", de Concepción Fontenla San Juan, lida na Universidade de Santiago de Compostela en 1996.[8]

Actividade política editar

Desde 1966 a 2005 Ángel Sicart foi director xeral de Patrimonio Cultural da Consellería de Culturada Xunta de Galicia.[9][10]

Vida persoal editar

Ángel Sicart Giménez casou con María Dolores Vila Jato, tamén historiadora da arte e, coma el, académica correspondente da Real Academia Española de Belas Artes de San Fernando, que faleceu o 2 de abril de 2001,[11] A parella tivo un fillo.[1]

Notas editar