Ácido valérico

composto químico

O ácido valérico ou ácido pentanoico é un ácido carboxílico alquílico de cadea liñal de 5 atómos de carbono coa fórmula CH3(CH2)3COOH, e simbolízase como C5:0. Igual que outros ácidos carboxílicos de baixo peso molecular ten un cheiro moi desgradable. Encóntrase na natureza na planta anxiosperma perenne Valeriana officinalis (valeriana menor ou herba benta), pola cal recibe o seu nome. O seu principal uso é para a síntese dos seus ésteres. Os ésteres volátiles de ácido valérico adoitan ter cheiros agradables e utilízanse en perfumes e cosmética. O valerato de etilo e o valerato de pentilo utilízanse como aditivos alimentarios polos seus aromas a froitas.[2]

Ácido valérico[1]
Ácido valérico
Identificadores
Número CAS 109-52-4
PubChem 7991
ChemSpider 7701
ChEMBL CHEMBL268736
Ligando IUPHAR 1061
Número RTECS YV6100000
Imaxes 3D Jmol Image 1
Propiedades
Fórmula molecular C5H10O2
Masa molar 102,13 g mol−1
Aspecto Líquido incoloro
Densidade 0,930 g/cm3
Punto de fusión −345,0 °C; −589,0 °F; −71,9 K
Punto de ebulición 186–187 °C; 367–369 °F; 459–460 K
Solubilidade en auga 4,97 g/100 mL
Acidez (pKa) 4,82
-66,85·10−6 cm3/mol
Perigosidade
Frases R R34 , R52/53
Frases S S26 , S36 , S45 , S61
Principais perigos irritante
NFPA 704
1
3
0
Punto de inflamabilidade 86 °C; 187 °F; 359 K

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

A temperatura ambiente é un líquido incoloro cun punto de fusión de -34,5 °C e de ebulición de 187 °C. O seu índice de refracción a 20 °C é de 1,4086. É soluble en auga, etanol e dietiléter. É menos denso que a auga, pero os seus vapores son máis densos que o aire.[3] En bioquímica considérase un ácido graxo de cadea curta.

O ácido valérico ten estrutura similar ao ácido gamma-hidroxibutírico (GHB) e ao neurotransmisor ácido gamma-aminobutírico (GABA), xa que é un ácido carboxílico de cadea curta, aínda que carece dos grupos funcionais alcohol e amino que contribúen ás actividades biolóxicas do GHB e o GABA, respectivamente. Diferénciase do ácido valpórico simplemente por non ter unha cadea lateral de 3 catbonos. O ácido mevalónico deriva do ácido valérico por metilación e hidroxilación.

Seguridade

editar

O ácido valérico pode causar irritación se se pon en contacto coa pel, ollos ou membranas mucosas.

  1. Índice Merck, 12º edición, 10042.
  2. Pubchem. «Valeric acid». [Consultado: 19 de outubro de 2018].
  3. LipidBank - Fatty acid(DFA0005) Arquivado 01 de agosto de 2016 en Wayback Machine.. [Consultado: 19 de outubro de 2018].

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar