Xosé Otero Abelleira
Xosé Otero Abelleira, nado en Vilapouca (Cereixo, A Estrada) o 7 de marzo de 1892 e finado na Estrada o 22 de febreiro de 1979,[1] foi un xornalista galego.
| Xosé Otero Abelleira | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de marzo de 1892 |
| Lugar de nacemento | Cereixo |
| Falecemento | 22 de febreiro de 1979 |
| Lugar de falecemento | A Estrada |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | xornalista e político |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria Editar
Con 12 anos morreu o seu pai e Xosé emigrou con súa nai a Cuba. Traballou como recadeiro nunha tenda de zapatos, asistiu a clases no Centro Galego e entrou en contacto co galeguismo e o agrarismo. Regresou a Galicia en 1908 e foi correspondente e colaborador da revista Galicia da Habana, e tamén en Eco de La Estrada. Foi elixido directivo da Unión de Agricultores de Vinseiro. En 1912 comezou a traballar como mestre, labor que ten que interromper entre 1914 e 1915 para facer o servizo militar en Compostela. En 1916 participou no Congreso Agrario na Estrada, onde falou sobre o perigo das mulleres emigrantes de caeren na trata de brancas. O ano seguinte formou parte da directiva da Federación de Sociedades Agrarias da Estrada. Foi un dos fundadores de El Emigrado en 1920, periódico que dirixiu ata 1932. En 1924 foi nomeado concelleiro da Estrada. En 1928 fíxose cargo da imprenta “La Artística”. Cando en 1931 se creou o Centro Republicano, Otero figura na directiva. A finais de 1932 o Centro Republicano estradense incorporouse ao Partido Republicano Gallego e Otero aparece como tesoureiro da directiva. En 1934 enfermou, detectáronlle uremia, e comezou o progresivo abandono da actividade pública e política; a pesar diso ese ano aínda formou parte da directiva de Acción Republicana. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 decidiu agocharse na súa casa e agardar os acontecementos. Volveu dirixir El Emigrado cando o director, Manuel Durán Durán, fuxiu a Portugal para axudar á muller deste. En xaneiro de 1939 foi detido coa escusa duns cromos do escaparate da súa libraría e pasou máis dun mes no cárcere da Estrada. Despois dedicouse ao traballo e a familia. En 1953 deixou a imprenta e continuou coa libraría La Artística.
Vida persoal Editar
Casou con Generosa Villanueva Nodar.
Notas Editar
- ↑ La Voz de Galicia, 23-2-1979, p. 56.
Véxase tamén Editar
Bibliografía Editar
- Iglesias Cortizo, Clara (2014). Xosé Otero Abelleira. A Estrada: Asociación Cultural Vagalumes.