Voo 431 de Kenya Airways
O voo 431 de Kenya Airways era un voo regular internacional de pasaxeiros entre as cidades de Abidjan, Lagos e Nairobi, operado por un Airbus A310-300, que se esnafrou no mar fronte a costa de Costa do Marfil o 30 de xaneiro de 2000, pouco despois de engalar no Aeroporto Port Bouet, en Abidjan.[1][2] Había 179 persoas a bordo do avión, das cales 169 eran pasaxeiros. Só houbo dez superviventes. Foi o primeiro accidente con vítimas mortais de Kenya Airways e o peor dun Airbus A310.[1]
| Voo 431 de Kenya Airways | |
|---|---|
 O avión do accidente en 1994.
| |
| Resumo | |
| Data | 30 de xaneiro de 2000 |
| Causa | fallo eléctrico combinado con erro do piloto |
| Lugar | na costa de Costa do Marfil |
| Coordenadas | Coordenadas: 5°13′33″N 3°56′12″O / 5.2259166666667, -3.9365833333333 |
| Finados | 169 |
| Feridos | 10 |
| Aeronave | |
| Tipo de aeronave | Airbus A310-300 |
| Operador | Kenya Airways |
| Rexistro | 5Y-BEN |
| Pasaxeiros | 169 |
| Tripulación | 10 |
| Superviventes | 10 |
Avión e pilotos editar
O aparello involucrado no accidente era un Airbus A310-304 con rexistro 5Y-BEN[2] e co nome "Harambee Star".[1] Co número de serie 426, o avión entrou en servizo con Kenya Airways en setembro de 1986. Tiña rexistradas 58 115 horas de voo no momento do accidente. Estaba equipado con dous motores General Electric CF6-80C2A2, con número de serie 690 120 (babor) e 690 141 (estribor). Antes do accidente os motores acumularan 43 635 e 41 754 horas de voo respectivamente.[2]
O voo estaba baixo o mando do capitán de 44 anos Paul Muthee,[3] un experimentado oficial con 11 636 horas de voo, 1 664 delas nun Airbus A310. Cualificouse como piloto de A310 o 10 de agosto de 1986 e tamén podía voar Boeing 737-300, Boeing 737-200, Fokker 50 e Fokker 27, ademais de varios avións máis pequenos. O primeiro oficial era Lazaro Mutumbi Mulli, de 43 anos, que tiña 7 295 horas de voo, 5 768 nun A310. Ámbolos dous pilotos realizaran catro aterraxes e catro engalaxes con ese modelo de avión no aeroporto de Abidjan.
Accidente editar
O voo saíu de Nairobi como o Voo KQ430, e debería aterrar en Abidjan tras unha escala en Lagos.[1] Moitos nixerianos que viaxaban dende Dubai para realizar compras libres de impostos usaban ese voo.[4] Ese día, despois de aprazar a parada en Lagos, o voo continuou directamente cara a Abidjan debido ás pobres condicións meteorolóxicas locais.[2][5][6] Os ventos harmattan que sopraban cara ao sur dende o Sáhara fixeron que o ceo de Lagos se volvese infrecuentemente nubrado e todas as aterraxes ao seu aeroporto suspendéronse ese día.[7] Tras unha escala de tres horas, o avión engalaou cara a Lagos ás 21:08 GMT e esnafrouse no océano Atlántico, a 2 quilómetros ao leste do aeroporto un minuto despois de saír.[7] Despois do accidente a aeroliña estableceu un centro de crise no hotel InterContinental de Nairobi.[6][8]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Aviation Safety Network (ed.). "Descrición do accidente". Consultado o 17 de xaneiro de 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 BEA (ed.). "Informe final do accidente" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 29 de outubro de 2013. Consultado o 17 de xaneiro de 2017.
- ↑ Le Journal du Dimanche (ed.). "Kenya Airways bientôt mis en examen". Arquivado dende o orixinal o 11 de marzo de 2018. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ The Guardian (ed.). "Over 100 feared dead after Kenyan jet crash". Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ CNN (ed.). "Rescuers seek more survivors of Kenya Airways crash". Archived from the original on 20 de maio de 2005. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ 6,0 6,1 BBC (ed.). "Anguish of air crash familie". Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2012. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ 7,0 7,1 The New York Times (ed.). "10 of 179 Survive Kenya Airbus Crash in the Atlantic". Archived from the original on 27 de outubro de 2013. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ The Washington Post (ed.). "A Grim Search at African Jet Crash Site; Ten Survivors Rescued, Scores of Bodies Recovered in Ivory Coast Waters". Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2018. Consultado o 10 de marzo de 2018.