Victorino Novo García
escritor e xornalista galego
Victorino Novo García, nado en Ferrol e finado na Coruña o 27 de novembro de 1899,[1] foi un escritor e xornalista galego.
| Victorino Novo García | |
|---|---|
| Ferrol | |
| Falecemento | 27 de novembro de 1899 |
| A Coruña | |
| Causa | tuberculose |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | xornalista e escritor |
| Fillos | Adelardo Novo Brocas |
| Irmáns | Enrique Novo García e José Novo García |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
De novo emigrou a Cuba onde dirixiu o xornal Las Hijas de Eva e cando volveu a Galicia foi nomeado director de El Correo Gallego. Foi deputado provincial da Coruña e director do Gran Hospital de Compostela. É autor do prólogo de Poesías gallegas y castellanas (1889) de Francisco Añón[2] e do de Recuerdos de Galicia (1896) de Teodosio Vesteiro Torres.
Finou por tuberculose na Coruña con 44 anos. Foi pai de Adelardo Novo Brocas.
ObrasEditar
- El capricho de mi esposa, 1875.
- La protesta de Pedro Padrón, romance histórico, 1879.
- Romancero de Galicia, 1887, Biblioteca Gallega, con prólogo de Benito Vicetto.
- Estudo en Poesías gallegas y castellanas, de Francisco Añón, 1889.
- Artigo en Crepusculares, de Emilia Calé, 1894.[3]
- Prólogo en Recuerdos de Galicia, de Teodosio Vesteiro, 1896.[4]
NotasEditar
- ↑ La Voz de Galicia, 28-11-1899, p. 3.
- ↑ Poesías gallegas y castellanas, precedidas de un estudio acerca del poeta y sus obras
- ↑ Crepusculares en Galiciana. Biblioteca de Galicia.
- ↑ Recuerdos de Galicia con prólogo de V. Novo y García en Galiciana. Biblioteca de Galicia.
Véxase taménEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Victorino Novo García  |
BibliografíaEditar
- Fonte, Ramiro (2005). "Novo y García, Victorino". Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8.
- Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores (en castelán) II. Bibliófilos Gallegos. p. 482-483.