Tierra de Pinares

Tierra de Pinares (Terra de Piñerais en galego) é unha bisbarra natural española situada na comunidade autónoma de Castela e León, e comprende o norte da provincia de Segovia e o sur da provincia de Valladolid. Tamén se estende polo leste da provincia de Ávila

Nela concéntrase unha masa forestal composta das especies pinus pinaster e pinus pinea.

A zona segoviana editar

 
Castelo de Coca

Dentro da parte correspondente ao norte da provincia de Segovia sitúase a vila de Cuéllar, ligada historicamente ao aproveitamento forestal e transformación da madeira, por iso autodefínese dende hai anos como 'Illa mudéxar nun mar de pinares.[1] Na actualidade conta cun importante número de industrias dedicadas á industria do moble, e utiliza como escaparate un certame dedicado ao mesmo, enmarcado dentro da Feira de Cuéllar, na que emprega 1.500 metros cadrados para o moble e a decoración, e conta con máis de 50.000 visitantes [2][3]. Durante o século XX foi unha máis de tantas poboacións castelás dedicadas á produción da resina, industria que volveu rehabilitar no século XXI.[4]. A patroa da súa Comunidade de Vila e Terra é a nosa Señora de El Henar, a cal foi proclamada por Pío XII en 1958 patroa dos resineiros de España, e coroada canonicamente en 1971 por Paulo VI.

A zona valisoletana editar

 
A bisbarra de Tierra de Pinares en verde no mapa

Dentro da zona de Tierra de Pinares, que se sitúa na provincia de Valladolid, atópase a vila de Pedrajas de San Esteban, a cal sobresae pola elaboración do piñón, autodefinido como o Piñón de España [5]. Outras vilas da zona son Íscar e Portillo, tamén dedicadas á industria da madeira, ou Boecillo, en cuxo Parque Tecnolóxico, entre outras empresas, se acha ARESA, encargada de fabricar un dos compoñentes básicos das ás dos AirBus, o que converte a localidade nun dos principais focos de desenvolvemento industrial da comunidade autónoma. Olmedo destaca por ter un gran valor histórico.

Patrimonio histórico e natural editar

A meirande parte das poboacións máis importantes destacan por estaren declaradas conxunto histórico-artístico, como é o caso de Cuéllar. Outros exemplos son o castelo de Coca e os restos do castelo de Íscar, o mudéxar de Olmedo e Mojados ou a igrexa parroquial e a ermida de Sacedón en Pedrajas de San Esteban.

No tocante a Cuéllar, destaca o castelo dos duques de Alburquerque, que pertenceu a Beltrán de la Cueva, valido de Henrique IV de Castela; a muralla desta vila é un dos conxuntos murados máis importantes e mellor conservados da comunidade autónoma[6] e pola súa foco de arquitectura mudéxar, o máis numeroso de Castela e León[7]. Conta ademais cun nutrido grupo de igrexas, mosteiros e casas nativas e pazos pertencentes á antiga burguesía, como é o caso do pazo de Santa Cruz, o pazo de Los Rojas ou o pazo do rei Pedro I.

A zona de Tierra de Pinare é un exemplo de beleza natural. Nas paraxes de Sacedón (Pedrajas de San Esteban), nas ribeiras dos ríos coma o Eresma e o Cega ou nos seus miles de hectáreas de piñeiral, está claro que Tierra de Pinares é unha bisbarra con natureza abundante. A comunidade de Vila e Terra de Cuéllar, que na actualidade se acha circunscrita en ambas as dúas provincias, conta con 12.000 hectáreas de monte e piñeiral, e destacan as lagoas e brañas, como El Espadañal, convertido en observatorio ornitolóxico dende hai décadas.

 
Braña de El Espadañal

Notas editar

  1. Sanz, Marta (2007). "Illa mudéxar e ecológica". El País (14 de julio). 
  2. "La Feria de Cuéllar, punto de encontro da provincia o fin se semana". Arquivado dende o orixinal o 25 de novembro de 2010. Consultado o 30 de xaneiro de 2015. 
  3. "La XXV Feira de Cuéllar pecha as súas portas con máis de 51.500 visitantes". Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2015. Consultado o 30 de xaneiro de 2015. 
  4. "La Sociedad Resinas Naturales impulsa a actividade do sector en Cuéllar (Segovia)". Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2011. Consultado o 30 de xaneiro de 2015. 
  5. Ayuntamiento de Pedrajas de San Esteban: Certame de Novilleros "O Piñón de España"
  6. Concello de Cuéllar. "Las murallas". Arquivado dende o orixinal o 07 de agosto de 2009. Consultado o 1 de abril de 2011. 
  7. "Llorente 16">Llorente, Juan C. (1988). "Achegas ao libro "Segovia Románica" de J. M. Santamaría". Revista "Decir" (26): 16.