Tánatos
Na mitoloxía grega, Tánatos (en grego Θάνατος Thánatos, «morte») era a personificación da morte non violenta. O seu toque era suave, como o do seu irmán xemelgo Hipnos, o soño. A morte violenta era o dominio das súas irmás, amantes do sangue, as Keres, asiduas ao campo de batalla. O seu equivalente na mitoloxía romana era Mors.
| Tánatos | |
|---|---|
 | |
| Tipo | divindade grega e deidade da morte  |
| Venerado por | relixión da Grecia Antiga |
| Patrón de | morte |
Semellante a
| |
| Obra | |
Presente na obra
| |
| Biografía | |
| Sexo | home |
| Familia | |
| Nai | Nicte |
| Pai | Erebo |
| Parella | Macária (pt)  |
| Fillo/a | Lyncus (en) |
| Descrito pola fonte | |
| [ Wikidata ] [ C:Commons ] | |
Era unha criatura dunha escuridade aglaiante. Homero e Hesíodo facíano fillo de Nix, a noite, e xemelgo de Hipnos, insinuando que ambos os irmáns discutían cada noite quen levaría a cada home. Desempeña un papel pequeno nos mitos, pois quedou ensombrecido por Hades, o señor dos mortos.
Na arte, Tánatos representábase como un home novo con barba levando unha bolboreta, unha coroa ou un facho investido nas súas mans. Ás veces ten dúas ás e unha espada suxeita ao seu cinto.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tánatos |