Sibila de Barcelona

Este artigo trata da infanta filla de Berenguer Ramón I, conde de Barcelona (1005-1035). Para outra nobre do mesmo nome, raíña consorte da Coroa de Aragón (1377-1387), véxase Sibila de Fortià.

Sibila de Barcelona, nada en 1035 e finada en Barcelona despois do 6 de xullo de 1074, foi unha infanta de Barcelona e, despois do seu matrimonio, condesa consorte de Borgoña.

Sibila de Barcelona

Biografía
Nacemento	1035
Morte	1074 (38/39 anos) Barcelona, España
Outro
Título	Condesa
Cónxuxe	Henrique de Borgoña
Fillos	Beatrice de Bourgogne, Hugo I, Duque da Borgonha, Odón I de Borgoña, Raynald I, abbot of Flavigny, Roberto de Borgonha, bispo de Langres, Henrique de Borgoña
Pais	Berenguer Ramón I el Curvo   e Gisela de Lluçá
Irmáns	Raimundo Berenguer I Sanç d'Olèrdola Guilherme I de Osona

Orixes familiares

Foi a derradeira filla do conde de Barcelona, Berenguer Ramón I el Corbat ("o Curvado") e de Xisela de Lluçà, filla do señor de Lluçà e de Villanova Sunifredo II e da súa terceira esposa, Ermesinda de Balsareny.

Era neta por liña paterna do conde Ramón Borrell e Ermesenda de Carcasona. Foi irmá, por parte do pai, do tamén conde de Barcelona Ramón Berenguer I.

Traxectoria

Sibila probabelmente coñeceu ao seu futuro esposo, Henrique de Borgoña, chamando Donzel ou le Damoiseau, e ao pai deste, Roberto I, príncipe francés da dinastía dos Capetos e primeiro duque de Borgoña de dita casa, conde de Charolais, Langres e de Auxerre, cando se traladaron desde Borgoña á península Ibérica para loitaren na cruzada contra os musulmáns.

Ao redor de 1055, en Barcelona, Sibila casou con Henrique de Borgoña o Doncel, fillo segundoxénito do duque de Borgoña Roberto I e de da súa esposa Hélie de Semur, filla de Dalmacio I, señor de Semur, e de Aremburga de Vergy.

Non se coñece o ano exacto da morte de Sibilla, soamente que a derradeira vez que aparece citada foi nun documento datado no 6 de xullo de 1074.

Foi sepultada na Capela do Sagrado Corazón (Sacré-Cœur) da Catedral de Santo Estevo de Besançon, hoxe Catedral de San Xoán de Besançon, templo fundado por Carlomagno no século IX e lugar habitual de enterramento dos condes do Franco Condado (ou Condado de Borgoña), que por iso de coñece tamén como a Capela dos Condes.

Descendencia

As dúas catedrais de Besançon, San Xoán e San Estevo.

Sibila e Henrique de Borgoña tiveron sete fillos:

• Hugo I de Borgoña (1057 - 1093), conde de Borgoña.
• Odón I de Borgoña (1058 - 1103), conde de Borgoña.
• Roberto (1059 - 1111), bispo de Langres
• Hélie (c. 1061 - ?), monxa
• Beatriz (c. 1063 - ?), casou con Guido I, conde de Vignory.
• Rexinaldo (1065 - 1092), abade de St. Pierre de Flavigny (no Franco Condado).
• Henrique de Borgoña (1066 - 1112), vasalo de rei de Galicia, de León e de Castela polo seu casamento, en 1093, con Tareixa, filla ilexítima de Afonso VI. O rei concedera o goberno do territorio de Galicia a Raimundo de Borgoña, casado coa súa outra filla Urraca; pero ante a presión dos almorábides, separou a parte sur fundando o Condado de Portugal, que confiou a Henrique e Tareixa; o fillo destes Afonso Henriques sería o primeiro rei de Portugal desde 1139.

Véxase tamén

Bibliografía

• Richard, Jean (1954): "Les ducs de Bourgogne et la formation du duché du XIe au XIVe siècle". París: Société "les Belles-Lettres". (Publicacións da Universidade de Dijon, XII).
• Sòria i Ràfols, Ramon (1989): Diccionari Barcanova d'història de Catalunya. Barcelona: Barcanova. ISBN 978-84-7533-457-8.

Outros artigos

• Ducado de Borgoña
• Franco Condado

Ligazóns externas

• Sibila de Barcelona en geneanet.org (en castelán).