Sant Pere de Vilamajor
Sant Pere de Vilamajor é un concello español da provincia de Barcelona, en Cataluña. Está situado na comarca do Vallès Oriental.
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | España | ||||
Comunidade autónoma | Cataluña | ||||
Provincia | provincia de Barcelona | ||||
Ámbito funcional territorial | Ámbito metropolitano de Barcelona | ||||
Comarca | Vallès Oriental | ||||
Capital | Sant Pere de Vilamajor (en) | ||||
Contén a división administrativa | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 4.862 (2023) (140,12 hab./km²) | ||||
Número de fogares | 100 (1553) | ||||
Lingua oficial | lingua catalá | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 34,7 km² | ||||
Bañado por | Río Tordera | ||||
Altitude | 305 m | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Organización política | |||||
• Mayor of San Pedro (en) | Pamela Isus i Saurí | ||||
Identificador descritivo | |||||
Código postal | 08458 | ||||
Fuso horario | |||||
Código INE | 08234 | ||||
Código territorial IDESCAT | 082346 | ||||
Páxina web | vilamajor.cat |
Xeografía
editarO municipio sitúase no extremo setentrional da comarca do Vallès Oriental, no límite meridional do coñecido coma Pla de la Calma. A súa densidade de poboación é moi baixa. A parte norte do concello é moi montañosa e sitúase dentro dos límites do Parque Natural do Montseny. Esta zona vivía da gandería e da explotación forestal. Hoxe en día, o sector turístico vive un certo auxe. A parte sur é a máis poboada, con preto do 90% do censo. Se antigamente a agricultura era o sector fundamental, hoxe son a construción e os servizos os sectores económicos máis salientábeis.
Historia e patrimonio
editarA localidade ten a súa orixe en asentamentos romanos, que posteriormente deron lugar a pequenas poboacións medievais. No século XI, o condado de Barcelona construíu un palacio, que servía de repouso ós viaxantes e nobres que viaxaban dende Barcelona a Xirona. Coa construción do palacio, comezou a época de esplendor da vila. No 1148, un forte terremoto destruíu o palacio e gran parte das vivendas. Posteriormente no 1604, construíuse na antiga localización do palacio, unha igrexa de estilo gótico e renacentista. Porén a vila entrou en decadencia e foise ruralizando cada vez máis. Na segunda metade do século XX, volveuse vivir un forte crecemento da vila mediante a construción de urbanizacións.
Ademais do importante patrimonio natural (o Parque Natural do Montseny ocupa o 61% do termo municipal), hai importantes mostras de arquitectura relixiosa e civil. Cómpre citar o castelo de Vilamajor, a igrexa de San Pedro, a ermida de San Elías ou a reitoría de Vilamajor, actualmente transformada en centro de arte.