Remismundo
Remismundo, nado a comezos do século V, foi un rei suevo do Reino de Galicia[1][2] dende o 463 ata, polo menos, o 469, cando morre o historiador Hidacio. Foi responsable da reunificación e pacificación do reino tras a morte de Frumario, pactou con Teodorico II e converteuse ao arianismo.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século V  |
| Morte | 469 (Gregoriano) |
| Rei dos suevos | |
| 463 – ← Requimundo, Frumario – Período escuro do Reino suevo → | |
| Datos persoais | |
| Grupo étnico | Suevos |
| Relixión | Arianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Familia | |
| Pai | Maldras |
| Descrito pola fonte | Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft |
Traxectoria
editarRemismundo aparece ao final da guerra civil sueva. Aínda que os suevos e galaicos volveron firmar a paz cara o 461, o resentimento e actividade diplomática cos visigodos e Roma non cesou por parte dos diferentes bandos.[1]
Esta situación non cambiaría ata a morte de Frumario no 463, cando os suevos escollen a Remismundo como único rei, a quen Isidoro de Sevilla recoñece como fillo de Maldras ( "Remismundo Masdrae filio" ).[1][3] A partir deste momento os visigodos, tamén de orixe xermana, apoiaron ao rei como lexítimo monarca da Gallaecia.
O primeiro movemento de Remismundo foi a de acudir como embaixador á corte visigoda na Galia,[3] onde o monarca visigodo, Teodorico II, ademais de enviarlle agasallos e armamento, ofreceulle o matrimonio coa súa filla.[3] Despois desta sucedéronse máis viaxes deste tipo e aumentou a actividade diplomática entre os dous reinos xermanos.[1]
Unha vez establecida a paz na Gallaecia, Remismundo, centrouse na Lusitania. No verán de 465 a cidade de Conímbriga foi cercada polos suevos. A muller do gobernador, chamado Cantabro, foi feita refén, quizais para evitar a traizón ou manter a fidelidade.[1][3] Ao ano seguinte, en 466 os suevos de Remismundo atacaron aos aunonenses, que probablemente habitaban na costa da actual Pontevedra, o que provocou a chegada dunha embaixada goda.[4] É posible que o pacto adquirira certo carácter relixioso; Hidacio, fala da chegada ese mesmo ano dun misioneiro chamado Áiax que, despois co apoio de Remismundo, convertería ás elites suevas ao arianismo.[1][5]
Cando Teodorico II foi substituído por Eurico no ano 467, Remismundo lanzou novas ofensivas para reforzar a súa posición, que tamén quixo facer patente pola vía diplomática con embaixadas ante o emperador, os vándalos e os godos. Nesas mesmas datas retomara as súas hostilidades contra os aunonenses e no 468 Conímbriga quedou devastada. No ano 469, coa colaboración de Lusidio, Lisboa foi tomada polos suevos de Remismundo. O feito de alcanzar a paz cos aunonenses pouco despois non lle impediu continuar co seu espolio na Lusitania e no convento de Astorga.[4]
Coa morte do historiador Hidacio no 469, iníciase un período na historia dos suevos do que existen poucos datos.[1][4] Asúmese que foi un período de paz e cooperación cos visigodos. Normalmente adxudícaselle este ano como o da súa morte, pero non hai documentación que o respalde. Dubídase de cal puido ser o sucesor de Remismundo xa que non existe documentación contrastable ata o reinado de Carriarico.
Remismundo Nacemento: ? Falecemento: despois de 469
| ||
| Títulos Reais | ||
|---|---|---|
| Precedido por Requimundo (norte) e Frumario (sur), en guerra civil
|
Rei de toda Galicia 463-despois de 469 |
Sucedido por Hermenerico, Veremundo ou Teodemundo Seguintes coñecidos |
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Peres Vigo, Alexandre; Ermida Meilán, Xosé Ramón; Picallo Fontes, Héitor (2023). "Os reis e as raíñas da Galiza". Monografías con perspectiva galega (Sermos Galiza S.A.) (6). ISBN 978-84-09-45637-6.
- ↑ López Carreira, A.; Fernández Calo, T. (2003). Os reis de Galicia. A Nosa Terra. ISBN 84-96203-27-1.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Thompson, E. A. (1982). Romans and Barbarians: The Decline of the Western Empire. University of Wisconsin Press. pp. 167, 168, 201, 218. ISBN 0-299-08700-X.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 "Requimundo". dbe.rah.es. Consultado o 2024.
- ↑ Arias, Jorge C. (2007). Identity and Interactions: The Suevi and the Hispano-Romans (PDF). Spring. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 2007.
Véxase tamén
editar Reis dunha Gallaecia dividida. A monarquía galega entre o 456 e o 459. |
