Pipino de Italia
Pipino de Italia, nado en abril de 773 e finado o 8 de xullo de 810, era fillo de Carlomagno e foi rei de Italia (781-810) baixo a autoridade de seu pai.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 777 valor descoñecido |
| Morte | 8 de xullo de 810 (32/33 anos) Milán, Italia |
| Causa da morte | doenza |
| Lugar de sepultura | Basílica de San Zenón (pt)  |
| Rei de Italia | |
| | |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Outro | |
| Título | Rei dos longobardos (781–810) Rei de Italia (781–810) |
| Familia | Dinastía Carolinxia |
| Cónxuxe | Rotaida |
| Parella | Rotaida |
| Fillos | Theodrada (  ) RotaidaGundrada ( ) RotaidaBerta ( ) RotaidaAtala ( ) RotaidaBernaldo de Italia ( ) RotaidaAdelaide ( ) Rotaida |
| Pais | Carlomagno e Hildegarda de Vinzgau |
| Irmáns | Carlos o Mozo Pipino o Xiboso Lois I o Piadoso Drogon de Metz Hugh Lotário Teodorico Rotrude Teodrada Berta Gisela Alpaida Adelaide Hildegarda Chrotais Hiltrude Rodaida Adaltruda |
| Descrito pola fonte | Allgemeine Deutsche Biographie |
  | |
Traxectoria
editarFoi o terceiro fillo de Carlomagno e segundo dos tidos coa súa muller Hildegarda. Ao nacemento recibiu o nome de Carlomán, pero, a raíz da traizón de seu irmán, Pipino o Chepudo, aplicáronlle a el o nome real de Pipino. Foi proclamado Rei de Italia logo da conquista do reino longobardo por parte de seu pai. En 781 coroouno o Papa Hadrián I coa coroa de ferro dos longobardos.
Foi un gobernante activo que traballou pola expansión do Imperio Franco. En 791, conduciu un exército longobardo cara ao Val do Drava e saqueou Pannonia, mentres seu pai seguía o curso do Danubio cara ao territorio dos ávaros. Carlomagno tivo que abandonar a empresa para atender a revolta saxoa do 792. Pipino e o Duque Eric de Friúl continuaron, pero, atacando as fortificacións dos ávaros. O gran anel dos ávaros, a súa fortaleza principal, foi tomada dúas veces. O botín foi enviado á corte de Carlomagno, a Aquisgrán, e foi distribuído entre os seus colaboradores e mesmo entre gobernantes estranxeiros, coma o rei Offa de Mercia.
Realizou un longo pero infrutuoso asedio a Venecia, cidade baixo o dominio bizantino (polo menos nominalmente), no ano 810. O acoso durou seis meses e o seu exército foi devastado polas enfermidades propias das zonas húmidas da rexión e tivo que se retirar. Pipino morreu uns meses máis tarde.
Casou con Berta, filla, quizais, do conde Guillerme I de Tolosa. Tiveron cinco fillas: Adelaida, que casou con Lamberto I de Nantes, Atala, Gundrada, Berta e Tetrada. Todas elas naceron entre o ano 800 e a morte de Pipino. Tivo ademais un fillo ilexítimo, Bernaldo. Pipino estaba destinado a herdar unha terceira parte do Imperio de seu pai pero morreu antes ca el. A coroa de Italia pasou ao seu fillo Bernaldo, pero a dignidade imperial foi para o seu irmán máis novo, Lois o Piadoso.