Pere Bosch i Gimpera
Pere Bosch i Gimpera (Barcelona 1891 - México 1974) foi un arqueólogo e prehistoriador e unha das personalidades científicas de Cataluña (España) máis coñecidas internacionalmente. Asinaba, ás veces, como Pedro Bosch Gimpera.
| Pere Bosch i Gimpera | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 22 de marzo de 1891 |
| Lugar de nacemento | Barcelona |
| Falecemento | 9 de outubro de 1974 |
| Lugar de falecemento | Cidade de México |
| Nacionalidade | México e España |
| Alma máter | Institución Libre de Enseñanza |
| Ocupación | arqueólogo, antropólogo, historiador da arte, prehistoriador, historiador, profesor universitario, político e escritor |
| Fillos | Carlos Bosch García |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Biografía Editar
Pere Bosch i Gimpera naceu en Barcelona o 22 de marzo de 1891. Comezou estudos de Dereito, mais pasou a realizalos de Filosofía e Letras. Trasladouse a Berlín entre 1911 e 1914, onde fixo estudos de Filoloxía Clásica e Prehistoria. En 1911 doutorouse en letras e en 1913 en Historia. As súas primeiras publicacións versaron sobre a civilización cretomicénica (1912) e sobre a orixe da traxedia grega (1913). Tamén traduciu a Homero. No ano 1915 foi nomeado director do servizo de escavacións do Institut d'Estudis Catalans e en 1916 gañou a cátedra de Historia Antiga na Universidade de Barcelona. En 1919 publicou Prehistoria catalana. Xa desde aquela época primeira mostrouse decididamente partidario do uso da lingua catalá nas publicacións científicas.
A partir de 1919 e até a súa morte mantería amizade e correspondencia privada co seu alumno e compañeiro Lluís Pericot i Garcia.
Coa obra Etnografía de la Península Ibérica (1932) desenvolveu teses innovadoras que lle deron sona. No ano 1933 é elixido reitor da Universidade de Barcelona. Implicado na política da Generalitat de Cataluña, republicana, ocupou o cargo de Conselleiro de Xustiza baixo a presidencia de Lluís Companys. Xunto con outros membros do goberno catalán foi encarcerado no buque "Uruguay", despois dos feitos do 6 de outubro de 1934, suceso que provocaría protestas internacionais.
Logo da guerra civil houbo de se exiliar en México. Posteriormente foi sometido a unha campaña de desprestixio na Universidade de Barcelona baixo dominio franquista. No país azteca sería profesor da Universidade Autónoma e máis da Escola Nacional de Arqueoloxía da Universidade de México. En 1945 publicou en México La formación de los pueblos de España.
No ano 1971 obtivo a nacionalidade mexicana.
Obra Editar
Bosch i Gimpera publicou varios libros e decenas de artigos. Entre os primeiros cabe sinalar:
- Prehistoria catalana (1919).
- La arqueología prerromana hispánica (1920), apéndice a Hispania de Adolf Schulten.
- Pyrenäenhalbinsel, in Ebert, M. (ed), Reallexicon der Vorgeschichte, X, 1927-28.
- Etnología de la Península Ibérica (1932).
- El poblamiento y la formación de los pueblos de España (1945).
- El Próximo Oriente en la Antigüedad (1964).
- El problema indeuropeo (1968).
- La Universitat i Catalunya (1969).
- Historia de Oriente (1971).
- Prehistoria de Europa: Las raíces prehistóricas de las culturas de Europa (1975).
Véxase tamén Editar
Ligazóns externas Editar
- Breve biografía na web do Institut d'Estudis Catalans (en catalán).