Institut d'Estudis Catalans
O Institut d'Estudis Catalans (en galego, Instituto de Estudos Cataláns, IEC) é unha institución cultural de Cataluña, privada, fundada por iniciativa de Enric Prat de la Riba, mediante uns acordos coa Deputación de Barcelona o 18 de xuño de 1907 e o 14 de febreiro de 1911, da cal Prat de la Riba era presidente.
| Institut d'Estudis Catalans | |
|---|---|
 | |
 | |
| Acrónimo | IEC |
| Tipo | sociedade científica, instituto e editor de acceso aberto |
| Data de fundación | 18 de xuño de 1907 |
| Fundador(es) | Enric Prat de la Riba |
| Presidente/a | Maria Teresa Cabré (2021-)  baseline|Traducir|link=https://www.wikidata.org/wiki/Q62016184?uselang=gl]] (2021-)
Maria Corominas i Piulats (pt)  (2021-) |
| Secretario/a | Àngel Messeguer i Peypoch |
| Orzamento | 8769321.61 euros |
| Organización subsidiaria | Societat Catalana de Terminologia e Secció Històrico-Arqueològica de l’Institut d’Estudis Catalans |
| Premios | Medalha de Ouro da Generalidade da Catalunha, National Cultural Heritage Award, Premio de Honor Lluís Carulla, Premi Nacional a la Projecció Social de la Llengua Catalana e Canigó Award |
| Sede | Barcelona |
| País | España |
| Na rede | |
| http://www.iec.cat | |
  | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Historia e características editar
Constitúeo unha corporación académica, científica e cultural que ten por obxecto a investigación de tódolos elementos da cultura de Cataluña.
Ditas funcións están recoñecidas polo Real decreto 3118/1976, do 26 de novembro, e a Resolución da Generalitat de Cataluña di 17 de maio do 2001, polo cal se publican os seus estatutos, que recollen a letra e o espírito dos acordos fundacionais. En 1922, foi admitido na Unión Académica Internacional.
A corporación ten a súa sede principal na cidade de Barcelona e estabeleceu delegación en todo o seu ámbito xeográfico de actuación (artigo 6 dos seus estatuto). Dito ámbito de actuación son tódolos lugares de lingua e cultura catalás (artigo 1 do Real Decreto 3118/1976).
A sección filolóxica do IEC cumpre a función de academia da lingua catalá. As súas competencias normativizadoras son recoñecidas en Cataluña, as Illas Baleares e Andorra. No Rosellón, en Francia, a pesar do carácter non oficial da lingua, o Consello Xeral do departamento de Pireneos Orientais tamén recoñece a autoridade do IEC].[1]
Na Comunidade Valenciana, seguen as Normas da Academia Valenciana da Lingua, que son, de feito, as mesmas normas que as do IEC, mentres que na Franxa de Aragón, o catalán falado non ten ningún carácter de oficialidade. O IEC está ultimamente o encargo da revisión do Diccionari català-valencià-balear.
Seccións e sociedades filiais editar
Seccións editar
- Histórico-Arqueolóxica.
- Ciencias Biolóxicas.
- Ciencias e Tecnoloxía.
- Filolóxica.
- Filosofía e Ciencias Sociais.
Sociedades filiais editar
O Institut d'Estudis Catalans conta ademais cunha trintena de sociedades filiais que teñen por obxectivo o estudo dunha ou diversas especialidades científicas ou culturais, que son parte integrante da estrutura académica do Instituto como entidades autónimas e están adscritas a unha das súas seccións. Só a modo de exemplo, pódense citar a Sociedade de Amigos da Arte Románica, a Sociedade Catalá de Matemáticas, a Sociedade Catalá de Sociolingüística ou a Sociedade Catalá de Estudos Numismáticos.[2]
Notas editar
- ↑ Lei do consello xeral dos Pireneos Orientais no que se recoñece a autoridade do IEC Arquivado 25 de marzo de 2009 en Wayback Machine..
- ↑ "Societat Catalana d’Estudis Numismàtics". En Enciclopèdia.cat.