Pedro Agustín Girón
Pedro Agustín Girón, o duque de Ahumada, nado en Donostia en 1778 e finado en Madrid o 14 de maio de 1842, foi un militar e xeneral español, que se distinguiu ao longo da Guerra da Independencia.
| Pedro Agustín Girón | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 2 de xaneiro de 1778 |
| Lugar de nacemento | Donostia |
| Falecemento | 14 de maio de 1842 |
| Lugar de falecemento | Madrid |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | militar e político |
| Fillos | Francisco Javier Girón |
| Premios | Cruz Laureada de San Fernando, Gran Cruz da Orden de Carlos lll e Gran Cruz de la Orden de San Hermenegildo |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Estaba emparentado co xeneral Castaños, de quen era sobriño. Ingresado no exército, participou na Guerra do Rosellón.
Durante a Guerra da Independencia, foi posto ao mando do Exército de Galiza, distinguíndose ao mando dese corpo, ao final da contenda na fronte vasca, nas tomas de Tolosa e Pasaia, na provincia de Guipúscoa, no ano 1813. Pouco despois foi relevado no mando desa unidade polo xeneral Freire, quen lograría a gloria coas súas tropas na batalla de San Marcial.
Durante a Restauración absolutista, a partir de 1814, Girón salientouse como partidario do liberalismo. Ao triunfar este en 1820, Girón foi nomeado ministro da Guerra. A pesar do seu pasado, á morte de Fernando VII, en 1833, o duque de Ahumada entrou a formar parte do Consello de Rexencia, e entre 1835 e 1836, en plena Guerra Carlista, volveu de novo a dirixir o ministerio da Guerra.