Paulo Diácono

Paulo (o) Diácono (en latín: Paulus Diaconus), nado en Cividale del Friuli cara ao 720 e finado na abadía de Monte Cassino o 13 de abril de 800, foi un erudito de orixe longobarda do século VIII.

Paulo Diácono
Nacemento	c. 720
Lugar de nacemento	Cividale del Friuli
Falecemento	c. 799
Lugar de falecemento	Abadía de Montecassino
Nacionalidade	Reino longobardo
Relixión	Igrexa católica
Ocupación	historiador, poeta, monxe cristiano e escritor
Coñecido por	Historia Langobardorum
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Naceu co nome de Warnefred na capital do Ducado do Friúl. A súa familia pertencía á vella nobreza longobarda, descendente dun tal Leupegis (ou Leupechi en italiano), que viviu no tempo do rei Alboíno.

Probabelmente formado en Pavía, capital longobarda, no reinado do rei Ratchis, permanece na corte real baixo os reis Aistolfo e Desiderio.

A partir de 782, participa no «Renacemento carolinxio» ao pasar cinco anos na corte de Carlomagno e despois volve a Italia onde empeza a escritura da súa Historia dos longobardos (Historia Langobardorum), unha historia do pobo longobardo que vai desde as orixes ao ano 744 (morte do rei Liutprando) e redactada de 787 a 789. Algúns atribúenlle a composición da oración Ave Maris Stella.

Véxase tamén

Bibliografía

• Goffart, Walter (1988). The Narrators of Barbarian History. Yale. 
• Paul the Deacon (2013). Liber de episcopis Mettensibus. Dallas Medieval Texts and Translations 19. Traducido por Kempf, Damien. París/Leuven/Walpole, MA: Peeters. Arquivado dende o orixinal o 14 de xaneiro de 2018. Consultado o 05 de decembro de 2022. 
• Modelo:Cite CE1913
• Christopher Heath (2017) The Narrative Worlds of Paul the Deacon: Between Empires and Identities in Lombard Italy (Amsterdam: Amsterdam University Press)

Ligazóns externas

• Historia Langobardorum (en latín).