Mirmidóns
Os mirmidóns (en grego, Μυρμιδόνες) eran un antigo pobo da mitoloxía grega, habitantes da Ftiótida, na Tesalia meridional. Peleo, pai de Aquiles, era rei dos mirmidóns. Segundo a lenda grega, foran creados por Zeus a partir dunha colonia de formigas e, por tanto, derivaron o seu nome da palabra grega para designar a formiga, myrmex (en grego: μύρμηξ).[1]
Mencións nas fontes antigas editar
Segundo a Ilíada de Homero, eran un pobo valente e con guerreiros moi capaces, e na Guerra de Troia loitaron baixo as ordes de Aquiles[2]. Eran descendentes do rei Mirmidón, un rei da Ftiótida, que, pola súa vez, descendía de Zeus e dunha princesa chamada Eurimedusa. Segundo a mitoloxía, para a conquista da bela princesa, Zeus transformouse nunha formiga.
Outra versión é a contada polo poeta romano Ovidio no seu libro As metamorfoses, onde se di que cando a cidade de Exina quedou despoboada tras unha praga, o rei Éaco, rexente da cidade e pai de Peleo, pregoulle a Zeus que repoboase a cidade, así que este converteu as formigas que había dentro dun carballo en humanos para repoboala[1].
Segundo o historiador Estrabón, os mirmidóns chamáronse así, «formigas», porque as súas terras eran áridas e pedregosas, e para poder labrar os campos tiveran que retirar moitos pelouros formando longas cadeas humanas, como fan as formigas.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Myrmidon". Encyclopædia Britannica. Consultado o 12 de xuño de 2017.
- ↑ "Myrmidons". Myths Encyclopedia: Myths and Legends of the World. Consultado o 12 de xuño de 2017.
Véxase tamén editar
Outros artigos editar
Ligazóns externas editar
- Rodríguez, Fernando G. (2015): A guerra de Troia. (Xoaquín Freixeiro, trad.). Madrid: Editorial Weeble. Versión infantil adaptada e ilustrada, con licenza Creative Commons.
- Aquiles e Ulises Arquivado 12 de setembro de 2019 en Wayback Machine.. Web do Museo de Belas Artes da Coruña.