Manuel Portas

Manuel Portas
	;
Biografía
Nacemento	4 de xaneiro de 1960 (64 anos); Barcelona, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	político, escritor, mestre
Premios
	(2018) Premio Blanco Amor; (2015) Premio García Barros ;

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Portas (homónimos).

Manuel Portas Fernández, nado en Barcelona o 4 de xaneiro e 1960, é un escritor, profesor e sociolingüista galego.^[1]

Traxectoria

Licenciado en Filoloxía Galego-Portuguesa na Universidade de Santiago.^[2] É profesor de Lingua e Literatura no Instituto Xelmírez I, de Santiago de Compostela, centro que dirixiu dende o ano 1987 até 1996, impulsando a súa galeguización.^[3]

Publicou, entre outras, Língua e sociedade na Galiza (1991), unha obra que promove a sensibilidade social cara á lingua, e que realiza unha historia da lingua galega desde unha perspectiva sociolingüística. No mundo do idioma, ademais de desempeñar postos na dirección da Associaçom Galega da Língua, foi membro da comisión fundadora da Mesa pola Normalización Lingüística. Coordinou a Revista Enclave e foi membro do Consello de Administración do xornal A Nosa Terra. Foi responsábel local do BNG e concelleiro en Santiago de Compostela.

En 2010 publicou a súa primeira novela, Denso recendo a salgado.

Entrevista en Nós Televisión

Obras

Ensaio

Língua e sociedade na Galiza (1991) Baía Edicións. 276 páxs. ISBN 978-8489803022.

Narrativa

Denso recendo a salgado (2010). Vigo: Xerais. 280 páxs. ISBN 978-84-9914-132-9 (2ª). ePub: ISBN 978-84-9914-521-1. Novela.^[4]^[5]^[6]^[7]
Un dedo manchado de tinta (2011). Vigo: Xerais. 368 páxs. ISBN 978-84-9914-253-1. ePub: ISBN 978-84-9914-676-8. Novela.^[8]^[9]^[10]^[11]^[12]
Faneca Brava (2013). Vigo: Xerais. 280 páxs. ISBN 978-84-9914-503-7 (3ª). ePub: ISBN 978-84-9914-415-3. Novela.^[13]^[14]^[15]
Amor en alpargatas (2015). Vigo: Xerais. 208 páxs. ISBN 978-84-9914-805-2. ePub: ISBN 978-84-9914-817-5. Novela.^[16]^[17]^[18]^[19]^[20]^[21]
Lourenço, xograr (2015). Vigo: Galaxia. 336 páxs. ISBN 978-84-9151-091-8. Novela.^[22]^[23]^[24]^[25]^[26]
Por puntos (2019). Vigo: Galaxia. 256 páxs. ISBN 978-84-9151-311-7.^[27]^[28]^[29]
Cadencias (2020). Vigo: Xerais. 120 páxs. ISBN 978-84-9121-627-8. ePub: ISBN 978-84-9121-656-8.^[30]
Unha cervexa Chang (2022). Vigo: Galaxia. 220 páxs. ISBN 978-84-9151-843-3.^[31] Novela detectivesca.^[32]^[33]

Obras colectivas

Estudo Crítico das Normas Ortográficas e Morfolóxicas do Idioma Galego (1983). AGAL.
Prontuário Ortográfico do Galego (1985). AGAL.
Actas do I Congresso Internacional da Língua Galego-Portuguesa na Galiza (1986). AGAL.
A formazón de novos campos léxicos (1986).

Premios

Premio García Barros en 2015, por Lourenço xograr.
Premio Blanco Amor en 2018, por Por puntos.

Notas

↑ "autor/a A Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2022-05-18.
↑ "Manuel Portas". www.aelg.gal. Consultado o 2022-05-18.
↑ "Manuel Portas". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2022. Consultado o 2022-05-18.
↑ Xosé Manuel Eyré (29 de decembro de 2010). "primeiro contacto con Denso recendo salgado". Arquivado dende o orixinal o 02 de febreiro de 2017. Consultado o 24 de xaneiro de 2017.
↑ Dolores Vilavedra (28 de maio de 2010). "De autores e de editores". Consultado o 24 de xaneiro de 2017.
↑ Gracia Santorum (30 de setembro de 2010). "Denso recendo a salgado". Consultado o 24 de xaneiro de 2017.
↑ Francisco Martínez Bouzas (24 de xullo de 2010). "Inversión de valores". Saberes, suplemento de cultura. La Opinión de A Coruña. p. 6.
↑ Xosé Manuel Eyré (12 de xullo de 2011). "Un dedo manchado de tinta e os títulos alternativos". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.
↑ Ramón Nicolás (17 de outubro de 2011). "Fíos invisibles e anónimos". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.
↑ Gracia Santórum (12 de novembro de 2011). "Emporcallándonos de tinta". Consultado o 18 de xaneiro de 2017.
↑ Armando Requeixo (23 de agosto de 2011). "Manuel Portas, de boa tinta". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.
↑ Francisco Martínez Bouzas (9 de setembro de 2011). "Pequenos dramas anónimos". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.
↑ Armando Requeixo (5 de setembro de 2013). "Segredos de familia". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 17 de xaneiro de 2017.
↑ Xosé Manuel Eyré (19 de setembro de 2013). "Toda a verdade sobre a faneca brava". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 17 de xaneiro de 2017.
↑ Vicente Araguas (11 de agosto de 2013). "As fanecas bravas traban". Suplemento Dominical. Diario de Ferrol.
↑ Alfredo Conde (5 de marzo de 2015). "DúasLecturas". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.
↑ Vicente Araguas (10 de Maio de 2015). "Realismo tal cal". Diario de Arousa e Diario de Ferrol.
↑ Portas Fernández, Manuel (14 de febreiro de 2015). Este país non se pode permitir o luxo de que os sectores máis avanzados sexan fagocitados pola moda do momento. Entrevista con Carme Vidal. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.
↑ Ramón Nicolás (16 de abril de 2015). "Manuel Portas: «Amor en alpargatas é unha historia de amor co país ao fondo»". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.
↑ Manuel Bragado (27 de febreiro de 2015). "Unha das mellores linguas literarias do noso tempo: «Amor en alpargatas», de Manuel Portas. Anotación en Brétemas". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.
↑ Portas Fernández, Manuel (17 de marzo de 2015). Manuel Portas: «Non creo na finalidade moralizante da literatura». Entrevista con Montse Dopico. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.
↑ Blog Camiño longo (8 de marzo de 2016). "Manuel Portas. Lourenço xograr". Consultado o 15 de xaneiro de 2017.
↑ Chus Nogueira (1 de marzo de 2016). "Radio Galega, Chus Nogueira fala da novela 'Lourenço xograr'". Consultado o 15 de xaneiro de 2017.
↑ Gracia Santórum. "Crítica en Trafegando Ronseis". Consultado o 15 de xaneiro de 2017.
↑ Nicolás, Ramón. "Lourenço, xograr, de Manuel Portas". Consultado o 28 de abril de 2016.
↑ Lorenzo Gil, César. "‘Lourenço, xograr’, outra novela de instituto". Consultado o 28 de abril de 2016.
↑ "Por puntos". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-04-18.
↑ Eyré, X. Manuel (2019-04-24). "crítica de POR PUNTOS (Manuel Portas, Galaxia)". Ferradura en Tránsito II. Arquivado dende o orixinal o 25 de abril de 2019. Consultado o 2019-04-25.
↑ Otero Varela, Inma (Abril, maio, xuño 2019). "Realismo sobre rodas". Grial LVII (222): 90. ISSN 0017-4181.
↑ Cadencias
↑ "Unha cervexa Chang". Editorial Galaxia. Consultado o 2022-05-18.
↑ "Novela detectivesca de Manuel Portas". La Voz de Galicia (en castelán). 2022-05-12. Consultado o 2022-05-18.
↑ López Silva, Xosé Antonio (outubro, novembro, decembro 2022). "De Tailandia a Compostela: tradición e exotismo no noir galego". Grial LX (236): 101–102. ISSN 0017-4181.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Entrevista de Literatura Galega do século XX do IES Manuel García Barros. Arquivado 21 de decembro de 2016 en Wayback Machine.

[1] "autor/a A Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2022-05-18.

[2] "Manuel Portas". www.aelg.gal. Consultado o 2022-05-18.

[3] "Manuel Portas". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2022. Consultado o 2022-05-18.

[4] Xosé Manuel Eyré (29 de decembro de 2010). "primeiro contacto con Denso recendo salgado". Arquivado dende o orixinal o 02 de febreiro de 2017. Consultado o 24 de xaneiro de 2017.

[5] Dolores Vilavedra (28 de maio de 2010). "De autores e de editores". Consultado o 24 de xaneiro de 2017.

[6] Gracia Santorum (30 de setembro de 2010). "Denso recendo a salgado". Consultado o 24 de xaneiro de 2017.

[7] Francisco Martínez Bouzas (24 de xullo de 2010). "Inversión de valores". Saberes, suplemento de cultura. La Opinión de A Coruña. p. 6.

[8] Xosé Manuel Eyré (12 de xullo de 2011). "Un dedo manchado de tinta e os títulos alternativos". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.

[9] Ramón Nicolás (17 de outubro de 2011). "Fíos invisibles e anónimos". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.

[10] Gracia Santórum (12 de novembro de 2011). "Emporcallándonos de tinta". Consultado o 18 de xaneiro de 2017.

[11] Armando Requeixo (23 de agosto de 2011). "Manuel Portas, de boa tinta". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.

[12] Francisco Martínez Bouzas (9 de setembro de 2011). "Pequenos dramas anónimos". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 18 de xaneiro de 2017.

[13] Armando Requeixo (5 de setembro de 2013). "Segredos de familia". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 17 de xaneiro de 2017.

[14] Xosé Manuel Eyré (19 de setembro de 2013). "Toda a verdade sobre a faneca brava". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 17 de xaneiro de 2017.

[15] Vicente Araguas (11 de agosto de 2013). "As fanecas bravas traban". Suplemento Dominical. Diario de Ferrol.

[16] Alfredo Conde (5 de marzo de 2015). "DúasLecturas". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.

[17] Vicente Araguas (10 de Maio de 2015). "Realismo tal cal". Diario de Arousa e Diario de Ferrol.

[18] Portas Fernández, Manuel (14 de febreiro de 2015). Este país non se pode permitir o luxo de que os sectores máis avanzados sexan fagocitados pola moda do momento. Entrevista con Carme Vidal. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.

[19] Ramón Nicolás (16 de abril de 2015). "Manuel Portas: «Amor en alpargatas é unha historia de amor co país ao fondo»". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.

[20] Manuel Bragado (27 de febreiro de 2015). "Unha das mellores linguas literarias do noso tempo: «Amor en alpargatas», de Manuel Portas. Anotación en Brétemas". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.

[21] Portas Fernández, Manuel (17 de marzo de 2015). Manuel Portas: «Non creo na finalidade moralizante da literatura». Entrevista con Montse Dopico. Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2017. Consultado o 16 de xaneiro de 2017.

[22] Blog Camiño longo (8 de marzo de 2016). "Manuel Portas. Lourenço xograr". Consultado o 15 de xaneiro de 2017.

[23] Chus Nogueira (1 de marzo de 2016). "Radio Galega, Chus Nogueira fala da novela 'Lourenço xograr'". Consultado o 15 de xaneiro de 2017.

[24] Gracia Santórum. "Crítica en Trafegando Ronseis". Consultado o 15 de xaneiro de 2017.

[25] Nicolás, Ramón. "Lourenço, xograr, de Manuel Portas". Consultado o 28 de abril de 2016.

[26] Lorenzo Gil, César. "‘Lourenço, xograr’, outra novela de instituto". Consultado o 28 de abril de 2016.

[27] "Por puntos". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-04-18.

[28] Eyré, X. Manuel (2019-04-24). "crítica de POR PUNTOS (Manuel Portas, Galaxia)". Ferradura en Tránsito II. Arquivado dende o orixinal o 25 de abril de 2019. Consultado o 2019-04-25.

[29] Otero Varela, Inma (Abril, maio, xuño 2019). "Realismo sobre rodas". Grial LVII (222): 90. ISSN 0017-4181.

[30] Cadencias

[31] "Unha cervexa Chang". Editorial Galaxia. Consultado o 2022-05-18.

[32] "Novela detectivesca de Manuel Portas". La Voz de Galicia (en castelán). 2022-05-12. Consultado o 2022-05-18.

[33] López Silva, Xosé Antonio (outubro, novembro, decembro 2022). "De Tailandia a Compostela: tradición e exotismo no noir galego". Grial LX (236): 101–102. ISSN 0017-4181.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

Biografía

Nacemento	4 de xaneiro de 1960 (64 anos) Barcelona, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	político, escritor, mestre
Premios
(2018) Premio Blanco Amor (2015) Premio García Barros