Manuel Jiménez de Parga

Manuel Jiménez de Parga y Cabrera, nado en Granada o 9 de abril de 1929 e finado en Madrid o 6 de maio de 2014, foi un xurista, político e diplomático español.

Manuel Jiménez de Parga

Biografía
Nacemento	9 de abril de 1929 Granada, España
Morte	7 de maio de 2014 (85 anos) Madrid, España
Presidente do Tribunal Constitucional de España
2 de novembro de 2001 – 9 de xuño de 2004 ← Pedro Cruz Villalón (pt) – María Emilia Casas →
Deputado no Congreso dos Deputados
12 de xullo de 1977 – 2 de xaneiro de 1979 Lexislatura: Lexislatura Constituínte de España Circunscrición electoral: Barcelona Electo en: Eleccións Xerais 1977 en España
Ministro de Traballo de España
5 de xullo de 1977 – 25 de febreiro de 1978 ← Álvaro Rengifo – Rafael Calvo Ortega →
Rector of the University of Barcelona (en)
1976 – 1977 ← Fabián Estapé (pt) – Joan Obiols i Vié (pt)  →
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Educación	Universidade de Granada Universidade de Múnic Universidade de París Universidade de Heidelberg Universidade de Madrid Universidade Complutense de Madrid
Actividade
Lugar de traballo	Madrid Barcelona
Ocupación	político, xurista, profesor universitario, diplomático, avogado
Empregador	Universidade de Madrid Universidade de Barcelona Universidade Complutense de Madrid
Partido político	Unión de Centro Democrático
Membro de	Real Academia de Ciencias Morais e Políticas Tribunal Constitucional de España
Participou en
5 de novembro de 2012	Con Cataluña, con España
Familia
Cónxuxe	Elisa Lamas (1956–2012)
Premios
(2013)  Gran Cruz da Orde de San Raimundo de Peñafort (2004)  Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica (1999)  Gran Cruz de Afonso X o Sabio (1988)  Orde do Mérito Constitucional (1978)  Gran Cruz da Orde de Carlos lll (1962)  doutor honoris causa pola Universidade de Bordeos  doutor honoris causa pola Universidade Rei Xoán Carlos  Gran Cruz da Orde do Dous de Maio

Traxectoria

Foi profesor encargado da cátedra de Dereito político na Universidade de Madrid (1956) e catedrático por oposición da Facultade de Dereito da Universidade de Barcelona (1957-1977). Decano da Facultade de Dereito (1976) e Reitor, en funcións, da Universidade de Barcelona (1976-1977). Deputado nas cortes constituíntes (1977). Ministro de Traballo (1977-78) e Embaixador-Representante permanente de España ante a OIT (Xenebra, 1978-1981) e presidente da Conferencia Interamericana de Traballo (1980).

Licenciado en Dereito con Premio Extraordinario pola Universidade de Granada (1951) e Doutor en Dereito pola Universidade de Madrid (1953), ampliou os seus estudos nas Universidades de Heidelberg, Múnic e París.

Catedrático de dereito constitucional na Universidade de Madrid (1981-1995). Conselleiro de Estado (1986-1995). Maxistrado do Tribunal Constitucional (1995), Presidente do Tribunal Constitucional (2001-2004).

Fundou o bufete Jiménez de Parga Avogados.

Recoñecementos e distincións

Foi Doutor honoris causa da Universidade de Bordeos (1962), e da Universidade Rei Xoán Carlos de Madrid (2004). Profesor emérito da Universidade de Bauru, São Paulo (Brasil, 1969). Membro da Orde do Mérito Constitucional (8-12-1988). Membro da Academia Nacional de Dereito e Ciencias Sociais (Córdoba, Arxentina, 1994). Gran Cruz de Carlos III, máxima condecoración do Reino de España (24-2-1978). Medalla de Ouro de "Ramón Carande" (10-10-97). Gran Cruz de Afonso X o Sabio, ao xubilarse como Catedrático logo de máis de 45 anos de docente (25-6-99). Medalla de Servizos Prestados á Universidade (28-1-2000). Académico de Honor da Real de Xurisprudencia e Lexislación de Granada (14-5-2000). Premio Pelayo na súa VIII Edición para Xuristas de recoñecido prestixio (2002). Gran Cruz da Orde de San Raimundo de Peñafort (5-12-2013).

Outras distincións

• Medalla da Orde do Mérito Constitucional.
• Fillo Predilecto de Andalucía (19/02/2002).
• Medalla de Ouro ao Mérito pola Cidade de Granada.
• Premio Pelayo para Xuristas de Recoñecido Prestixio (2002).
• Gran Cruz da Orde do Dous de Maio.