Manuel Ignacio de Vivanco

Manuel Ignacio de Vivanco Iturralde, nado en Valparaíso o 15 de xuño de 1806 e finado en Lima o 16 de setembro de 1873, foi un militar e político peruano, gobernante de facto do Perú entre 1843 e 1844.

Manuel Ignacio de Vivanco Iturralde

Biografía
Nacemento	15 de xuño de 1806 Valparaíso
Morte	16 de setembro de 1873 (67 anos) Lima
Lugar de sepultura	Presbítero Matias Aquino (en)
Cargos
Presidente do Perú
Período	7 de abril de 1843 - 17 de xuño de 1844
Antecesor	Juan Antonio Pezet
Sucesor	Domingo Elías
Datos persoais
País de nacionalidade	Perú
Actividade
Ocupación	militar
Lingua	Lingua castelá
Lista Presidente de Perú 7 de abril de 1843 – 17 de xuño de 1844 ← Juan Antonio Pezet (pt) – Domingo Elías (pt)  → Member of the Senate of Peru (en)

Traxectoria

Vinculado á aristocracia colonial limeña, representou as tendencias autoritarias e aínda certo monarquismo nostálxico. Foi un conspirador obstinado, con grande influencia en parte polo propio encanto da súa personalidade e a súa ilustración; pero careceu de sentido práctico e da audacia necesaria para a realización dos seus plans, e sempre foi desprazado por outros caudillos, máis pragmáticos e efectivos. A súa tenaz rivalidade con Ramón Castilla marcou toda unha etapa da historia republicana do Perú.

Supremo Director da República (1843-44)

Despois da batalla de Ingavi, onde falecese Gamarra tras invadir Bolivia (18 de novembro de 1841), Vivanco retornou ao Perú á fronte dunha columna de prisioneiros e entregou o seu mando ao coronel Manuel de Mendiburu, prefecto de Tacna, pasando a establecerse en Arequipa. Alí secundou o pronunciamento efectuado en Cuzco por Juan Francisco de Vidal (28 de xullo de 1842), quen logo de ocupar o poder ascendeuno a Xeneral de Brigada e nomeouno ministro de Guerra. Pero en lugar de trasladarse á capital, Vivanco formou forzas no sur e sublevouse contra Vidal, proclamándose "Supremo Director da República" (28 de xaneiro de 1843). Enviou ao xeneral Juan Antonio Pezet a ocupar Lima no seu nome.

Instalou o seu goberno o 7 de abril de 1843 e, pretendendo consolidar a súa autoridade, aos poucos foille imprimindo unha tinguidura excesivamente personalista, chegando a extremos tales como a imposición a civís e militares dun xuramento de fidelidade á súa persoa, a creación dun cartón de prata, cuxos posuidores eran os únicos que tiñan acceso ao despacho presidencial, a subscrición de numerosas ordes de desterro e de decretos ameazantes contra os infractores da lei. Pronto se iniciou en Tacna e Moquegua un movemento constitucionalista encabezado polos xenerais Domingo Nieto e Ramón Castilla, e para facerlle fronte houbo Vivanco de abandonar Lima (30 de novembro). Foi derrotado na batalla de Carmen Alto, preto do pobo do mesmo nome en Arequipa, o 22 de xullo de 1844.

Notas

Presidente do Perú
Segue a: Juan Antonio Pezet	Manuel Ignacio de Vivanco (1843-1844)	Precede a: Domingo Elías
	militar