Manuel Becerra Bermúdez

Manuel Becerra Bermúdez, nado en Castro de Rei o 20 de outubro de 1820 e finado en Madrid o 19 de decembro de 1896, foi un matemático e político galego. Foi ministro con Amadeu I, Afonso XII e durante a Rexencia de María Cristina. Así mesmo, foi un destacado masón.

Manuel Becerra Bermúdez

Biografía
Nacemento	20 de outubro de 1820 Castro de Rei, España
Morte	19 de decembro de 1896 (76 anos) Madrid, España
Lugar de sepultura	cemiterio Sacramental de Santa María 40°23′53″N 3°43′18″O
Ministro de Ultramar
12 de marzo de 1894 – 4 de novembro de 1894 ← Antonio Maura – Buenaventura Abarzuza Ferrer →
Ministro de Ultramar
11 de decembro de 1888 – 5 de xullo de 1890 ← Trinitario Ruiz Capdepón – Antonio María Fabié Escudero →
Ministro de Fomento de España
19 de decembro de 1872 – 24 de febreiro de 1873 ← José Echegaray Eizaguirre – Eduardo Chao →
Ministro de Ultramar
1870 –
Ministro de Ultramar
6 de agosto de 1869 – 2 de abril de 1870 ← Juan Bautista Topete y Carballo – Segismundo Moret →
Deputado no Congreso dos Deputados
1869 – 1871 Circunscrición electoral: Lugo
Senador de España
Datos persoais
Residencia	Praza do Cordón
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político
Membro de	Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Manuel Becerra.

Traxectoria

Afamado matemático, titulouse como enxeñeiro civil na Academia de Enxeñeiros Civís, e foi membro de número da Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais. Politicamente destacou polas súas ideas progresistas e revolucionarias que o levaron a participar activamente na Revolución galega de 1846 o que lle valeu ser encarcerado en varias ocasións e ter que buscar refuxio no estranxeiro noutras.

En 1854 volveu participar nos movementos revolucionarios que deron lugar ao Bienio Progresista (1854-1856) e foi detido tras o golpe de estado do xeneral O'Donnell que lle puxo fin, desterrado a Bilbao e posteriormente exiliouse en Francia.

Manuel Becerra volveu á vida política do país con ocasión da Revolución de 1868 formando parte, como deputado, da Xunta Superior Revolucionaria entre o 5 de outubro e o 19 de outubro de 1868. Tras as eleccións de 1869 resultou elixido deputado en Cortes pola provincia de Lugo aínda que finalmente optou pola circunscrición de Madrid e como tal ocupou a carteira de ministro de Ultramar entre o 13 de xullo de 1869 e o 31 de marzo de 1870 durante a rexencia do xeneral Francisco Serrano Domínguez.

Tras volver resultar elixido deputado nas eleccións de 1871 e 1872 ocupará a carteira de ministro de Fomento entre o 19 de decembro de 1872 e o 12 de febreiro de 1873, xa baixo o reinado de Amadeu I.

Ocupará ese mesmo ministerio no primeiro goberno da Primeira República Española entre o 12 de febreiro e o 24 de febreiro de 1873 baixo a presidencia de Estanislao Figueras.

Coa restauración monárquica formou parte de tres dos gobernos presididos por Práxedes Mateo Sagasta como ministro de Ultramar: entre o 11 de decembro de 1888 e o 21 de xaneiro de 1890, entre o 21 de xaneiro e o 5 de xuño de 1890 e entre o 12 de marzo e o 4 de novembro de 1894.

Vida masónica

Foi un destacado masón: Soberano Gran Comendador do Supremo Consello nos anos 1884-1889 e Gran Mestre do Gran Oriente de España.

Vida persoal

Casou coa viuva María Ortiz de Dusana, nai de Rafael Coronel Ortiz.

Véxase tamén

Bibliografía

• "Becerra Bermúdez, Manuel". Dicionario biográfico de Galicia. Ir Indo Edicións. 2010-2011. 
• "Becerra Bermúdez, Manuel". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9. 
• "Becerra Bermúdez, Manuel". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8. 
• Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán). Bibliófilos Gallegos. 
• Curros Enríquez, Manuel (1911). Hijos ilustres de Galicia. Obras Completas v. IV (en castelán). Madrid: Sucesores de Hernando. 
• Fernández Teixeiro, Manuel María (2016) [1974]. Abril de lume e ferro (Obra de teatro) (2 ed.). Fundación Manuel María de Estudos Galegos. ISBN 978-84-944417-5-2. 

Ligazóns externas

• Ficha no Senado