Estanislao Figueras
Estanislao Figueras y Moragas, nado en Barcelona o 13 de novembro de 1819 e finado en Madrid o 11 de novembro de 1882, foi un político catalán, presidente da I República Española dende febreiro de 1873 até xuño do mesmo ano.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 13 de novembro de 1819 Barcelona, España |
| Morte | 11 de novembro de 1882 (62 anos) Madrid, España |
| Lugar de sepultura | Cemiterio Civil de Madrid 40°25′18″N 3°38′08″O / 40.421725, -3.635681 |
 Presidente do Poder Executivo | |
| 12 de febreiro de 1873 – 11 de xuño de 1873 ← sen valor – Francesc Pi i Margall → | |
 Deputado no Congreso dos Deputados | |
| 29 de abril de 1872 – 8 de xaneiro de 1874 Circunscrición electoral: Barcelona | |
| Deputado no Congreso dos Deputados | |
13 de abril de 1871 – 2 de xaneiro de 1872 – Marià Rius i Montaner (en)  → Circunscrición electoral: Districte electoral de Falset (en) | |
| Deputado no Congreso dos Deputados | |
| 16 de febreiro de 1869 – 2 de xaneiro de 1871 – Manuel Bes i Hediger (en) → Circunscrición electoral: Tortosa (en) | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | avogado , político |
| Partido político | Partido Progresista Partido Republicano Democrático Federal |
| Lingua | Lingua castelá e lingua catalá |
  | |
Traxectoria
editarLicenciado en dereito en 1844, trasládase a Tarragona para comezar a exercer de avogado. En Tarragona ingresa no Partido Progresista e participa nas revoltas liberais de 1848. Nese mesmo ano pasa a Madrid onde se pon en contacto cos políticos republicanos.
Máis tarde uniríase ao Partido Demócrata de España, debido a unha escisión do Partido Progresista. En 1851 consegue un escano no congreso pola provincia de Tarragona, cidade á cal se trasladaría para formar parte da Xunta Revolucionaria, a cal presidiu durante o Bienio Progresista (1854 - 1856). No ano 1855 foi elixido deputado a Cortes, onde liderou unha minoría republicana, e votou a favor dun réxime republicano, opción que non contou co apoio do resto da Cámara. Ao ano seguinte, durante o cal tiña que xurdir a nova Constitución Española, apoiou a descentralización do Estado, postura que o enfrontou co sector máis conservador.
En 1867 foi levado ao cárcere, o cal motivou a súa fuxida a Portugal, país no que se refuxiaría até o triunfo da Revolución de setembro de 1868, que deu inicio ao Sexenio Democrático. Ao seu regreso afiliouse ao Partido Republicano Federal, liderado por Francesc Pi i Margall e fundou o xornal La Igualdad.
En febreiro de 1873 foi elixido Presidente da Primeira República española, cargo que ocupou até xuño do mesmo ano, mes no que a crise económica do país, e a crise interna no seu partido, propiciaron a substitución por Pi i Margall e a fuxida a Francia, de onde regresou para intentar, sen éxito, a reconstrución do seu partido.
|
Predecesor: |
 Primeira República española Presidente do Goberno de España 1873-1873 |
Sucesor: Francesc Pi i Margall |
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Estanislao Figueras  |