Lixus (en árabe ليكسوس) era unha cidade antiga fundada polos fenicios arredor de 1100 a.C..

Ruínas de Lixus

Patrimonio da Humanidade

editar

Este sitio foi engadido á Lista Indicativa da UNESCO Patrimonio Mundial o 1 de xullo de 1995, na categoría Patrimonio da Humanidade Cultural.

A lingua oficial era o púnico, usado nas emisións de moeda autónoma da cidade desde o século II a.C., o nome do sitio aparece nas moedas en púnico como LKS triliteral, e en latín como LIX e LIXS (a forma Lixus / Lixos está consagrada pola tradición greco-latina).

Características

editar

Estaba situada algúns quilómetros ao norte da pequena cidade de Larache en Marrocos, na beira dereita do wadi Lucos. Lixus foi unha das máis antigas e das máis importantes cidades da costa atlántica.

Está rodeada de chairas pantanosas ao sur e ao suroeste, nas que se crearon fábricas de sal.

O emperador romano Claudio outorgoulle o status de colonia romana[1].

 
Situación de Lixus na Mauretania Tingitana

Lendas

editar

Aureolada de prestixio na antigüidade, era citada nos mitos gregos como unha cidade lendaria na que localizaban dous dos traballos de Hércules. Sería en Lixus, en efecto, onde o heroe mítico venceu a Anteo, suposto fundador de Tánxer, e colleu as mazás de ouro do xardín das Hespérides, que estaban gardabas por un dragón[1]. Plinio o Vello viu neste dragón unha alegoría do río descrita por moitos meandros.[2]

  1. 1,0 1,1 Plinio o Vello, Historia Natural, libro V, I, 3
  2. Brouquier-Reddé, Véronique, Abdelaziz. El Khayari e Abdelfattah Ichkhakh (2004). "Lixus, de l'époque phénicienne à la période médiévale: le quartier dit «des temples"". En . Vol. 4. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar