Liñaceiro bicoamarelo

(Redirección desde «Linaria flavirostris»)

O liñaceiro bicoamarelo[2] ou liñaceiro de bico amarelo[3] ou liñaceiro biquiamarelo[4] (Linaria flavirostris, antes Carduelis flavirostris) é un pequeno paseriforme marrón da familia dos pimpíns (Fringillidae).

Liñaceiro bicoamarelo
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Fringillidae
Xénero: Linaria
Especie: Linaria flavirostris
(Linnaeus, 1758)
Distribución de L. flavirostris     Área reprodutora      Residente      Área non reprodutora
Distribución de L. flavirostris     Área reprodutora      Residente      Área non reprodutora

Distribución de L. flavirostris     Área reprodutora      Residente      Área non reprodutora
Subspecies

See text

Sinonimia
  • Fringilla flavirostris Linnaeus, 1758
  • Carduelis flavirostris (Linnaeus, 1758)
  • Acanthis flavirostris (Linnaeus, 1758)
Ovos desta especie da colección do Museo de Historia Natural de Tolosa (MHNT)

É similar en tamaño ao liñaceiro común, de 13 a 13,5 cm de longo. Carece da mancha vermella na cabeza e peito que teñen o liñaceiro común e os Acanthis (como o liñaceiro paponegro). Ten manchas brancas coa parte superior negra e unha rabadilla rosa. As partes inferiores son de beixes a brancas, con manchas lineares marróns. O bico cónico é amarelo en inverno e gris en verán. A chamada é un distintivo chío e a súa canción comprende rápidos trilos e chíos.[5] Poden formar grandes bandadas fóra da estación reprodutora, ás veces mesturados con outros pimpíns nas costas e marismas salinas. Aliméntanse principalmente de sementes.

Reprodúcese no norte de Europa e a través de Asia central. En Galicia é unha ave accidental.[2] Os páramos sen árbores son os seus terreos preferidos para reproducirse. Constrúe o seu niño nun arbusto e pon 5 ou 6  ovos azuis claros.[6] É parcialmente residente, pero moitos migran máis ao sur, ou trasládanse ás costas.[7] Diminuíu abruptamente en partes da súa área, notablemente en Irlanda.[8] En Gran Bretaña están en marcha varios proxectos de investigación sobre a especie nos Peninos, as Terras Altas de Escocia e no norte de Gales. Reprodúcese tamén en Noruega.

Taxonomía

editar

En 1758 o naturalista sueco Carl von Linné incluíu a este liñaceiro na súa 10ª edición da súa obra Systema Naturae co nome binmial Fringilla flavirostris.[9][10] O nome do xénero, Linaria é a palabra latina que significa 'tecedor de liño', de linum, 'liño' e flavirostris significa 'de bico amarelo'.[11] O liñaceiro bicoamarelo e o estreitamente relacionado liñaceiro común estaban antes situados no xénero Carduelis pero foron trasladados ao xénero separado Linaria baseándose nunha análise filoxenética de secuencias de ADN mitocondrial e ADN nuclear.[12][13]

Recoñécense 10 subespecies:[12]

  • L. f. bensonorum (Meinertzhagen, R, 1934) - Nas Hébridas Exteriores ao oeste de Escocia (ás veces incluída en pipilans).[14]
  • L. f. pipilans (Latham, 1787) - En Irlanda do Norte e norte de Gran Bretaña.
  • L. f. flavirostris (Linnaeus, 1758) - No norte de Escandinavia e noroeste de Rusia.
  • L. f. brevirostris (Bonaparte, 1855) - En Turquía, o Cáucaso e norte de Irán.
  • L. f. kirghizorum (Sushkin, 1925) - No norte e centro de Casaquistán.
  • L. f. korejevi (Zarudny & Harms, 1914) - No noroeste de Casaquistán ata o noroeste da China.
  • L. f. altaica (Sushkin, 1925) - No suroeste de Siberia, norte e oeste de Mongolia.
  • L. f. montanella (Hume, 1873) - De Kirguizistán ao oeste da China.
  • L. f. pamirensis (Zarudny & Harms, 1914) - De Taxiquistán, norte de Afganistán e noroeste de Paquistán (ás veces incluído en montanella).[14]
  • L. f. miniakensis (Jacobi, A, 1923) - No leste do Tíbet e oeste da China.
  • L. f. rufostrigata (Walton, 1905) - No oeste e sur do Tíbet, norte da India e norte do Nepal.
  1. "Carduelis flavirostris". Lista Vermella de especies ameazadas. Versión 2013.2 (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza. 2012. Consultado o 26 November 2013. 
  2. 2,0 2,1 Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (setembro de 2004). Guía das aves de Galicia. Ilustrado por Calros Silvar (2ª ed.). A Coruña: Baía Edicións. ISBN 84-96128-69-5.
  3. Conde Teira, M. A. (1999). "Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada" (PDF). Chioglossa (A Coruña) 1: 121–138. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de marzo de 2016. Consultado o 28 de setembro de 2016. 
  4. Definición de Liñaceiro bicoamarelo no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
  5. Clement, Harris & Davis 1993, pp. 246–247
  6. Perrins 1987, p. 196
  7. Newton 1973
  8. BirdWatch.Ireland. "Irish Twite danger". BirdLife Europe. BirdLife International. Arquivado dende o orixinal o 18 de agosto de 2019. Consultado o 12 August 2014. 
  9. Paynter, Raymond A. Jnr., ed. (1968). Check-list of birds of the world, Volume 14. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology. p. 253. 
  10. Linnaeus, C. (1766). Systema Naturæ per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, Volume 1 (en Latin) (10th ed.). Holmiae:Laurentii Salvii. p. 182. 
  11. Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London, United Kingdom: Christopher Helm. pp. 161, 227. ISBN 978-1-4081-2501-4. 
  12. 12,0 12,1 Gill, Frank; Donsker, David (eds.). "Finches, euphonias". World Bird List Version 5.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 5 June 2015. 
  13. Zuccon, Dario; Prŷs-Jones, Robert; Rasmussen, Pamela C.; Ericson, Per G.P. (2012). "The phylogenetic relationships and generic limits of finches (Fringillidae)" (PDF). Molecular Phylogenetics and Evolution 62 (2): 581–596. PMID 22023825. doi:10.1016/j.ympev.2011.10.002. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 26 de setembro de 2018. Consultado o 18 de agosto de 2019. 
  14. 14,0 14,1 Clement, P. "Twite (Carduelis flavirostris)". En del Hoyo, J; Elliott, A.; Sargatal, J.; Christie, D.A.; de Juana, E. Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions. Consultado o 6 June 2015. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Ligazóns externas

editar