Karl Brugmann

lingüista alemán

Karl Brugmann, nado en Wiesbaden o 16 de marzo de 1849 e morto en Leipzig o 29 de xuño de 1919, foi un lingüista alemán. É unha das máis egrexias figuras da lingüística indoeuropea.

Karl Brugmann
Nome completoKarl Friedrich Christian Brugmann
Nacemento16 de marzo de 1849
Lugar de nacementoWiesbaden
Falecemento29 de xuño de 1919 (70 anos)
Lugar de falecementoLeipzig
SoterradoSüdfriedhof
NacionalidadeAlemaña
Ocupaciónlingüista, profesor universitario e historical linguist
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Durante a meirande parte da súa vida profesional (1887–1919), Brugmann foi profesor de sánscrito e lingüística comparada na Universidade de Leipzig.

Xa desde novo adheriuse a emerxente escola neogramática, que afirmaba que as leis fonéticas eran inviolábeis (lei de Brugmann) e dedicouse a unha estrita metodoloxía de investigación. A fama de Brugmann reside nos dous volumes sobre fonoloxía, morfoloxía e formación de palabras cos que contribuíu ao Grundriss der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen, en cinco volumes, publicado de 1886 a 1893. Os outros tres volumes escribiunos Berthold Delbrück que nos proporcionaron unha visión aínda non superada da sintaxe indoeuropea.

A obra de Brugmann reborda os límites que se lle asignaron, así o primeiro volume foi dividido en dúas partes. Ao separar os índices nun volume á parte, os seus dous volumes volvéronse catro.

 
Brugmann Grundriss der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen vol. 1 1897 (part 2), en formato DjVu.

Dándose de conta da importancia da obra de Brugmann, tres lingüistas británicos empezaron a publicaren unha tradución ao inglés dos volumes de Brugmann case simultaneamente á edición alemá, so o título Elements of the Comparative Grammar of the Indo-Germanic Languages. Nela dividiron o segundo volume de Brugmann en dúas partes, facendo un total de cinco volumes incluídos os índices.

A partir de 1897, Brugmann comezou a publicar unha revisión e expansión da súa parte do Grundriss. O volume final da segunda edición resultante publicouse en 1916.

O método de Brugmann para presentar os seus datos era radical e aínda hoxe pode sorprendernos. Na maioría dos asuntos, no canto de presentar argumentos discursivos, simplemente enumeraba os datos que lle parecían relevantes. O lector vese obrigado a establecer a súa propia opinión para os interpretar. Esta presentación totalmente empírica multiplica o tempo necesario para seguir a argumentación de Brugmann, pero converte o esforzo en moi frutífero.

A grande obra de Brugmann non partiu do nada. Está baseada na gramática indoeuropea de August Schleicher, e esta á súa vez no esforzo previo de Franz Bopp. Asemade, Brugmann estaba en contacto cos estudosos que estaban a revolucionar a lingüística indoeuropea nas linguas fillas, en particular con Christian Bartholomae para o iranio antigo, Johann Heinrich Hübschmann para o armenio e Rudolf Thurneysen para o irlandés antigo.

En 1902-1904, Brugmann publicou unha versión abreviada e levemente modificada da súa Gramática, que se segue a considerar unha obra de referencia útil por algúns, pero que non contén a riqueza de datos das versións máis amplas. Existe unha tradución francesa desta versión abreviada.

O elenco total das obras de Brugmann e moito máis longo que isto. Algunhas foron moi importantes no seu tempo e algunhas seguen mantendo o interese, pero a súa reputación radica nas dúas edicións do Grundriss. Continúan a ser indispensábeis para os indoeuropeístas e de grande interese para quen se interese na lingua.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Förster, Max: Worte der Erinnerung an Karl Brugmann. In: Indogermanisches Jahrbuch. VI. Band, Jahrgang 1918, Berlin/Leipzig 1920, VII-X.
  • Sommer, Ferdinand (1955). "Brugman(n), Karl." In: Historische Kommission der Bayrischen Akademie der Wissenschaften (Hrsg.). Neue Deutsche Biographie 2: Behaim - Bürkel. Berlin: Duncker & Humblot. 1955. p. 667.
  • Streitberg, Wilhelm: Karl Brugmann. In: Indogermanisches Jahrbuch. VII. Band, Jahrgang 1919, Berlin/Leipzig 1921, pp. 143–152 (con lista de escritos).
  • Wiese, Harald: Eine Zeitreise zu den Ursprüngen unserer Sprache. Wie die Indogermanistik unsere Wörter erklärt, Logos Verlag Berlin, 2007.

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar