Juan Bautista Martínez Lemiña
Juan Bautista Martínez Lemiña, que asinaba como J. Bautista M. Lemiña, nado en Ribeira o 7 de xullo de 1906 e finado no mesmo concello o 30 de xuño de 1975, foi un mestre, xornalista e ilustrador galego.[1]
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de xullo de 1906 Ribeira, España |
| Morte | 30 de xuño de 1975 (68 anos) Ribeira, España |
| Actividade | |
| Ocupación | mestre, xornalista |
Traxectoria
editarMestre, xornalista, ilustrador, aprendiz de reloxeiro, tamén dirixiu o grupo de música Orquesta Lemiña, un sexteto de vento e percusión no que tocaba o violín e o acordeón. Correspondente en Ribeira de El Pueblo Gallego, asinaba moitos artigos co pseudónimo Tis-ta-bau. Colaborou en La Voz de Galicia e La Lucha e en 1933 fundou en Ribeira o semanario La Coraza. Foi director do colexio Curros da Coruña e mestre interino en Palmeira e Ribeira e en marzo de 1936 trasladouse á escola número 2 da Guarda.[2] Colaborou en RAIG, El Noticiero Gallego, Presente e Escuela Azul.
Trasladouse como mestre a Vilanova en 1938. Foi delegado comarcal de Prensa e Propaganda no partido xudicial de Cambados do Sindicato Español del Magisterio.[3] A finais de 1938 entrou no exército e foi alférez provisional.[4] Despos da guerra foi mestre en Vilanova de Arousa (1940-1943), Oleiros (dende 1943), Porto do Son e na Pobra do Caramiñal, onde se xubilou. Dende 1964 estivo a cargo da delegación de El Pueblo Gallego, primeiro na Pobra do Caramiñal e despois en Ribeira.[5] Deixou inédito o libro Páginas históricas no que recolle as súas vivenzas na guerra, polo que recibiu un accésit no Premio Ejercito de 1958. Finou en Ribeira o 30 de xuño de 1975.[6][7]
Vida persoal
editarCasou con Josefina Ajeitos Lijó e foi pai de Juan Bautista e María Visitación Martínez Lijó.