Jean Marie Guyau
Jean-Marie Guyau Tuillerie, nado en Laval (Mayenne) o 28 de outubro de 1854 e finado en Menton o 31 de marzo de 1888, foi un filósofo e poeta francés. As súas obras están impregnadas polo vitalismo e insisten na felicidade dunha vida compartida cos demais.
  | |
| Nome orixinal | (fr) Jean-Marie Guyau |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 28 de outubro de 1854 Laval, Francia |
| Morte | 31 de marzo de 1888 (33 anos) Menton, Francia |
| Causa da morte | Morte natural (Tuberculose ) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Filosofía |
| Ocupación | filósofo , tradutor , poeta , escritor |
| Empregador | Lycée Condorcet (pt)  |
| Lingua | Lingua francesa |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Cónxuxe | Pierre Ulric |
 | |
Traxectoria editar
Nace en Laval, pero ó cumprir 3 anos de idade a súa nai decide emigrar a París. A contorna en que se criou foi moi proveitosa para o seu crecemento intelectual. A súa nai foi Augustine Tuillerie, a autora, baixo o pseudónimo de G. Bruno, de Le Tour de France par deux enfants publicado en 1877 e diversos libros sobre educación. O seu padrasto, Alfred Fouillée, foi un filósofo da corrente do Positivismo espiritualista, grazas a quen se formou en filosofía desde moi novo. A súa esposa publicou, baixo o pseudónimo de Pierre Ulric, cartas románticas para a mocidade. O seu fillo foi o filósofo Agustín Guyau.
Licenciouse en Letras á idade de 17 anos, e foi un gran afeccionado ás obras de Victor Hugo, Corneille, Musset, Epicuro, Epicteto, Platón, Herbert Spencer e Kant. Traduciu ó francés o Ενκειριδιον (Manual) de Epicteto.
Ós 19 anos escribe unha memoria (de máis de 1.300 páxinas) Memoire sur la Morale utilitaire depuis Epicure jusqu'à l'Ecole anglaise en 1873, galardoada pola Academia Francesa de Ciencias Morais e Políticas no ano 1874, que máis tarde sería publicada en dous volumes: A moral de Epicuro (1878) e A moral inglesa contemporánea (1879). Este premio permitiulle gañar unha cátedra de filosofía no Liceo Condorcet, cando contaba con 20 anos, onde escribiu traballos didácticos. Ó pouco tempo de comezado este labor sofre os primeiros síntomas dunha tuberculose, acudindo ó sur de Francia para buscar un clima máis favorable, primeiro instalándose na costa atlántica (Pau e logo Biarritz), e logo quedándose definitivamente fronte ó mar Mediterráneo (primeiro en Niza e finalmente en Menton), onde permaneceu até a súa temperá morte á idade de 33 anos. Foi durante ese período de retiro cando escribiu numerosos traballos filosóficos e gran cantidade de poesía.
A súa obra principal, Esbozo dunha moral sen obrigación nin sanción (Esquisse d'une morale sans obligation ni sanction), publicada en 1884, parece impresionar moito (e probablemente influído) no pensamento de Nietzsche, anotando a Guyau nas marxes das súas obras e citando cumpridamente observacións deste traballo, sobre irrelixión e no seu Ecce Homo. Tamén influencia moito o pensamento de Peter Kropotkin no seu escrito La moral anarquista.
Obras editar
- Essai sur la morale littéraire. 1873.
- Première année de lecture courante. 1875.
- Morale d'Épicure. 1878.
- Morale anglaise contemporaine. 1879.
- Vers d'un philosophe.
- Problèmes de l'esthétique contemporaine. 1884.
- Esquisse d'une morale sans obligation ni sanction. 1884.
- Irréligion de l'avenir. 1886.
- Education et Hérédité. Étude sociologique. París 1902.
- L'Art au point de vue sociologique. 1902.[1]
Notas editar
- ↑ El arte desde un punto de vista sociológico Edición en castelán en Internet Archive
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Jean Marie Guyau  |