James Gregory, nado en Drumoak, Aberdeenshire, no 1638[1] e finado en Edimburgo no 1675, foi un matemático e astrónomo escocés. Estudou no Marischal College da Universidade de Aberdeen e en 1663 estableceuse en Londres. En 1664 viaxou a Italia e traballou na Universidade de Padua xunto a Stefano degli Angeli.[2] Foi profesor nas universidades de St Andrews e Edimburgo.

Modelo:BiografíaJames Gregory

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(en) James Gregorie Editar o valor en Wikidata
1638 Editar o valor en Wikidata
The Manse, Drumoak Kirk, Drumoak (Reino de Escocia) Editar o valor en Wikidata
Morte1675 Editar o valor en Wikidata (36/37 anos)
Edimburgo (Reino de Escocia) Editar o valor en Wikidata
Regius Professor of Mathematics (en) Traducir
1668 – 1674 – William Sanders (en) Traducir → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónIgrexa de Escocia Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Padua (1664–1667)
Marischal College (en) Traducir (1653–1657)
Aberdeen Grammar School (pt) Traducir (1651–1653) Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoMatemáticas e astronomía Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Escocia Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónmatemático, profesor universitario, inventor, astrónomo, escritor Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Edimburgo (1674–1675)
Universidade de St Andrews (1668–1674) Editar o valor en Wikidata
Membro de
Royal Society (1668–) Editar o valor en Wikidata
ProfesoresStefano degli Angeli (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Influencias
Obra
Obras destacables
Familia
PaisRev. John Gregorie Editar o valor en Wikidata  e Janet Anderson Editar o valor en Wikidata
IrmánsDavid Gregory Editar o valor en Wikidata
ParentesAlexander Anderson, tío
David Gregory, sobriño
John Gregory, neto Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteNordisk familjebok
Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Грегори Джеймс)
Dictionary of National Biography Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Gregorie-26 Find a Grave: 175631369 Editar o valor en Wikidata

Dise que foi o matemático inglés máis notable do seu século despois de Newton.[3] Nese eido, son destacables as súas aportacións na primeira demonstración do teorema fundamental do cálculo e polo descubrimento das series de Taylor (anos antes de facelo o propio Taylor).

Un cráter lunar foi bautizado como Gregorio na súa honra.

Traxectoria

editar
 
Vera circuli et hyperbolae quadratura, 1667

Publicou varios libros, dos cales os máis coñecidos son: Optica Promota en 1663, e Vera Circuli et Hyperbolae Quadratura en 1667.

Optica Promota

editar

Neste libro describe un tipo de telescopio reflector que acabaría por levar o seu nome: o telescopio tipo Gregory ou "gregoriano". O fundamento deste telescopio baséase no uso dun espello secundario parabólico, que elimina a aberración cromática e a aberración esférica que se producían nos telescopios de refracción. Aínda que James Gregory nunca foi quen de construír un, empezaron a fabricarse nos anos posteriores. Este tipo de telescopios hoxe en día están obsoletos, porque actualmente hai modelos máis optimizados; con todo, algúns radiotelescopios como o Arecibo seguen a usar a óptica gregoriana.

O libro tamén menciona un método para calcular a distancia entre a Terra e o Sol, empregando o tránsito de Venus. Este foi o primeiro método fiable usado para determinar o valor da unidade astronómica (AU), ata a chegada de modernos sistemas láser e radar .

Vera Circuli e Hyperbolae Quadratura

editar

Neste traballo estúdase a posibilidade de calcular a área de círculos e hipérboles mediante series infinitas converxentes. Un ano despois, o libro sería publicado, mostrando os métodos para obter volumes de sólidos de revolución . Unha das fórmulas desenvolvidas en series infinitas converxentes que resultou de máis utilidade foi a do arcotanxente:

  ,

que anos despois John Machin empregaría para calcular o valor do número π .

Tamén se especula sobre a existencia de números transcendentes, deduce a imposibilidade de resolver o problema de cuadrar o círculo e fai contribucións aos polinomios de Taylor así como a primeira proba do teorema fundamental do cálculo integral . James Gregory tamén é o descubridor da Rede de difracción, que permite separar a luz en diferentes lonxitudes de onda.

  • 1663 – Optica promota.
  • 1667 – Vera circuli et hyperbolae quadratura (en galego, A verdadeira cuadración do círculo e a hipérbole).
  • 1668 – Exercitationes geometricae (en galego, Exercicios xeométricos)
  • 1668 – Geometriae pars universalis (en galego, A parte universal da xeometría)
  1. O'Connor, J. J.; Robertson, E. F. (setembro 2000). "James Gregory". mathshistory.st-andrews.ac.uk (en inglés). Consultado o 16 de xaneiro de 2021. 
  2. Haidar, Riad (maio-xuño de 2013). "James Gregory". Photoniques. Vol. 65 (65): 25–26. doi:10.1051/photon/20136525. 
  3. Gjertsen, Derek (1986). The Newton Handbook (en anglès). Londres i Nova York: Routledge & Kegan Paul. p. 245. ISBN 978-0710202796. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Grattan-Guiness, Ivo (ed.), ed. (1994). "Infinite series and solutions of ordinary differencial equations (1670-1770)". Companion Encyclopedia of the History and Philosophy of the Mathematicals Sciences (en inglés) I. Londres: Routledge. p. 504-519. ISBN 9780415037853. doi:10.4324/9781315542010. 
  • Turnbull, H.W. (1938). "James Gregory (1638-1675)". The Observatory (en inglés). Vol. 61: 268–274. Consultado o 16 de xaneiro de 2021. 

Ligazóns externas

editar