Irving Thalberg

Irving Grant Thalberg, nado en Nova York o 30 de maio de 1899 e finado en Santa Monica (California) o 14 de setembro de 1936, foi un produtor estadounidense das primeiras décadas do cine. Era coñecido como "The Wonder Boy" (o mozo marabilla) pola súa xuventude e pola súa habilidade para escoller bos guións, seleccionar os actores axeitados, contratar o mellor equipo e, sobre todo, facer rendibles todos os filmes nos que participou.

Irving Thalberg

Biografía
Nacemento	30 de maio de 1899 Brooklyn, Estados Unidos de América
Morte	14 de setembro de 1936 (37 anos) Santa Monica, Estados Unidos de América
Causa da morte	Morte natural  (Pneumonía )
Lugar de sepultura	Forest Lawn Memorial Park
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Boys and Girls High School (pt)
Actividade
Lugar de traballo	Estados Unidos de América
Ocupación	produtor de cinema , produtor , montador , guionista , produtor
Período de actividade	1921 - 1936
Empregador	Universidade do Sur de California Metro-Goldwyn-Mayer
Partido político	Partido Republicano
Lingua	Lingua inglesa
Familia
Cónxuxe	Norma Shearer (1927–1936)
Fillos	Irving Thalberg, Jr. (en) , Katherine Thalberg (en)
Irmáns	Sylvia Thalberg (en)
Premios (8 de febreiro de 1960)  estrela no Paseo da Fama de Hollywood

Fíxose dono de todas as facetas da produción nunha época en que o director era considerado o máximo responsable do filme. Faleceu vítima da súa fráxil saúde aos 37 anos tras alterar e consolidar a figuras do produtor.

Traxectoria

Fillo de inmigrantes xudeus alemáns, Thalberg naceu en Brooklyn, Nova York, en 1899. De saúde fráxil, xa de neno tivo problemas de corazón e outras doenzas que o acompañaron toda a súa vida. Tras completar os seus estudos en 1919, conseguiu traballo na sucursal de Nova York da Universal Pictures, onde exerceu de secretario do fundador do estudio, o seu tío Carl Laemmle, dono dos estudios. Aos 21 anos xa era produtor executivo do estudio en Universal City, o estudio de produción de Universal en California.

En 1922 gañou a súa reputación de controlador absoluto cando comezou unha batalla con Erich von Stroheim, un dos grandes directores da época, pola duración de Foolish Wives, para logo despedilo fulminantemente do seu filme Merry-Go-Round. Tamén pasou a controlar cada aspecto de The Hunchback of Notre Dame (1923). Dous anos máis tarde, á idade de 25 anos, uniuse a Louis B. Mayer para converterse en vicepresidente e xefe de produción de Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), o novo grande estudio nado en 1924 da fusión corporativa entre Metro Picture Corporation (fundada en 1915), Goldwyn Picture Corporation (fundada en 1917), e Louis B. Mayer Pictures (fundada en 1918).

Durante a década seguinte, Thalberg produciu e supervisou decenas de filmes sen aparecer el na ficha técnica, xa que o poder da creación e o seu resultado final, eran máis importantes para el que o recoñecemento do público. Precursor da figura do produtor controlador, Thalberg apareceu nunha época en que o director aínda estaba considerado o responsable final do filme, invertendo esa tendencia da historia do cinema.

O maior éxito de Thalberg á fronte de MGM foi The Big Parade, de King Vidor, e ata o seu ataque ao corazón de 1932, Thalberg orixinou, reescribiu, escolleu o elenco e montou gran parte dos filmes da MGM das décadas de 1920 e 1930, incluídos Ben-Hur (1925), The Big Parade (1925), The Broadway Melody (1929), Mata Hari (1931) ou Tarzan the Ape Man (1932), entre outras moitas.

Tras coñecer a actriz Norma Shearer, casou con ela en 1927 e tivo dous fillos, Irving Jr. (1930–1988) e Katherine (1935–2006). Tralo nacemento do seu segundo fillo, Shearer pensou en retirarse, mais o seu home estaba obsesionado en convertela na maior estrela da pantalla.

O poder de Thalberg era tal que mentres se recuperaba do seu ataque cardíaco, Louis B. Mayer decidiu substituílo por David O. Selznick e Walter Wanger. Ao seu regreso, Thalberg non era máis que un dos produtores do estudio. Con todo, iso non lle impediu continuar a fabricar algúns dos seus maiores éxitos para MGM como Grand Hotel (1932), Mutiny on the Bounty (1935), China Seas (1935), Unha noite na ópera (1935) cos irmáns Marx, No More Ladies (1935) e Romeo and Juliet (1936).

Morte

Thalberg andaba a traballar na preprodución de A Day at the Races (1937) e Marie Antoinette (1938), cando enfermou o 8 de setembro de 1937, cun prognóstico de catarro, que foi seguido de febre e diagnóstico de pneumonía. A súa saúde non o resistiu e faleceu de pneumonía o 15 de setembro aos 37 anos en Santa Monica.

O enterro de Irving Thalberg tivo lugar o 17 de setembro, cunha cerimonia no Wilshire Boulevard Temple. Ducias de estrelas do cinema, miles de persoas e os grandes magnates da industria (Louis B. Mayer, Adolph Zukor, os irmáns Jack e Harry Warner) reuníronse para despedilo. Foi enterrado no Gran Mausoleo do Forest Lawn Memorial Park en Glendale (California), onde descansa a carón da súa dona Norma Shearer, na cripta Norma Shearer Arrouge. Na lápida de Thalberg pódese ler "My Sweetheart Forever" (Meu cariño para sempre).

Legado

Dende 1937 outórgase na cerimonia dos premios Óscar o Premio en memoria de Irving Thalberg (Irving G. Thalberg Memorial Award), destinado a premiar personaxes especialmente importantes no mundo da produción cinematográfica, e que consiste nun pequeno busto do propio Thalberg.

Filmografía

Produtor

• Reputation (1921)
• The Hunchback of Notre Dame (1923)
• Merry-Go-Round (1923)
• His Hour (1924)
• He Who Gets Slapped (1924)
• The Unholy Three (1925)
• The Merry Widow (1925)
• The Tower of Lies (1925)
• The Big Parade (1925)
• Ben-Hur: A Tale of the Christ (1925)
• Torrent (1926)
• La Bohème (1926)
• Brown of Harvard (1926)
• The Road to Mandalay (1926)
• The Temptress (1926)
• Valencia (1926)
• Flesh and the Devil (1926)
• Twelve Miles Out (1927)
• The Student Prince in Old Heidelberg (1927)
• London After Midnight (1927)
• The Crowd (1928)
• Laugh, Clown, Laugh (1928)
• White Shadows in the South Seas (1928)
• Show People (1928)
• West of Zanzibar (1928)
• The Broadway Melody (1929)
• The Trial of Mary Dugan (1929)
• Voice of the City (1929)
• Where East Is East (1929)
• The Last of Mrs. Cheyney (1929)
• The Hollywood Revue of 1929 (1929)
• Hallelujah! (1929)
• His Glorious Night (1929)
• The Kiss (1929)
• Anna Christie (1930)
• Redemption (1930)
• The Divorcee (1930)
• The Rogue Song (1930)
• The Big House (1930)
• The Unholy Three (1930)
• Let Us Be Gay (1930)
• Billy the Kid (1930)
• Way for a Sailor (1930)
• A Lady's Morals (1930)
• Inspiration (1931)
• Trader Horn (1931)
• The Secret Six (1931)
• A Free Soul (1931)
• Just a Gigolo (1931)
• Menschen hinter Gittern (1931), versión en alemán de The Big House (1930)
• The Sin of Madelon Claudet (1931)
• The Guardsman (1931)
• The Champ (1931)
• Possessed (1931)
• Private Lives (1931)
• Mata Hari (1931)
• Freaks (1932)
• Tarzan the Ape Man (1932)
• Grand Hotel (1932)
• Letty Lynton (1932)
• As You Desire Me (1932)
• Red-Headed Woman (1932)
• Smilin' Through (1932)
• Red Dust (1932)
• Rasputin and the Empress (1932)
• Strange Interlude (1932)
• Tugboat Annie (1933)
• Bombshell (1933)
• Eskimo (1933)
• La Veuve Joyeuse (1934), versión en francés de The Merry Widow
• Riptide (1934)
• The Barretts of Wimpole Street (1934)
• The Merry Widow (1934)
• What Every Woman Knows (1934)
• Biography of a Bachelor Girl (1935)
• No More Ladies (1935)
• China Seas (1935)
• Mutiny on the Bounty (1935)
• Unha noite na ópera (1935)
• Riffraff (1936)
• Romeo and Juliet (1936)
• Camille (1936)
• Maytime (1937)
• A Day at the Races (1937)
• Broadway Melody of 1938 (1937)
• The Good Earth (1937)
• Marie Antoinette (1938)

Guionista

• The Trap (1922)
• The Dangerous Little Demon (1922)

Premios

Ano	Premio	Resultado	Categoría	Filme
1928	Premios Óscar	Ganador	Óscar ao mellor filme	The Broadway Melody
1923	Premios Photoplay		Medalla de honor	The Big Parade
1932				Smilin' Through
1934				The Barretts of Wimpole Street

Véxase tamén

Bibliografía

• Thalberg: Life and Legend por Bob Thomas (1969)
• Thalberg: The Last Tycoon and the World of M-G-M por Roland Flamini (1994)
• Mayer and Thalberg: The Make-believe Saints por Samuel Marx (1975)
• Vieira, Mark A. Irving Thalberg's M-G-M. Nova York: Harry N. Abrams, 2008.
• Vieira, Mark A. Irving Thalberg: Boy Wonder to Producer Prince. Berkeley: University of California Press, 2009.

Ligazóns externas

• Cinemagraphe Review of the Roland Flamini biography of Thalberg: The Last Tycoon and the World of MGM
• Tumba de Thalberg en Find A Grave.