Humberto II
Humberto II, nado o 15 de setembro de 1904 en Racconigi e finado o 18 de marzo de 1983 en Xenebra, foi o último rei de Italia, do 9 de maio ao 13 de xuño de 1946, por veces chamado o rei de maio.
| Humberto II | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 15 de setembro de 1904 e 15 de agosto de 1904 |
| Lugar de nacemento | Racconigi |
| Falecemento | 18 de marzo de 1983 |
| Lugar de falecemento | Xenebra |
| Soterrado | Abadia de Hautecombe |
| Nacionalidade | Reino de Italia |
| Relixión | Igrexa católica |
| Ocupación | militar, monarca, político e monarca |
| Pai | Vítor Manuel III |
| Nai | Helene Helene von Savoyen |
| Cónxuxe | Marie José of Belgium |
| Fillos | Maria Pia de Bourbon-Parma, Vítor Emanuel, Príncipe de Nápoles, Maria Gabriela de Saboia e Maria Beatrice di Savoia |
| Irmáns | Queen Ioanna, Mafalda de Saboia, Maria Francisca de Saboia e Iolanda de Saboia |
| Premios | Cabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro, Cabaleiro da Orde de Santo Alexandre Nevski, Orde da Aguia Branca, Knight Grand Cross in the Order of the Holy Sepulchre, Order of Saint Anna, 1st class, Order of Saint Stanislaus, 1st class, Ordem de Miguel, o Valente, Ordem de Santo André, Cadea Real Victoriana, Ordem Suprema de Cristo, Ordem da Anunciação, Ordem de Mérito Civil de Saboia, Orde do Vélaro de Ouro, Orde da Xarreteira, Ordem do Serafim, Orde do Elefante, Order of the Royal House of Chakri, Ordem de São Januário, Order of Saint Hubert, Order of Skanderbeg, Ordem de Santo Alexandre Nevsky, Order of the White Eagle e Order of Saint Stanislaus |
| Na rede | |
    | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Humberto II foi o terceiro fillo do rei Vítor Manuel III e Helena de Montenegro, formouse na academia militar de Turín e chegou ao grao de xeneral. Participou en operacións militares durante a segunda guerra mundial.
Despois da caída de Benito Mussolini e da apertura de negociacións dos italianos cos aliados, en 1943, o rei Vítor Manuel volveu aos poderes constitucionais e o 5 de xuño de 1944 nomeou a Humberto Luogotenente General del Regno nun intento por salvar a monarquía, abdicando en maio de 1946, converténdose Humberto en rei de Italia, no referendo do 2 e 3 de xuño os italianos votaron maioritariamente polo establecemento dunha república e o 13 de xuño marchou para o exilio en Cascais.
Humberto estaba casado desde 1930 con María Xosé de Bélxica, filla do rei Alberte I, coa que tivo catro fillos.
 |
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |