Fundación Juan March
A Fundación Juan March é unha instituión fundada en 1955 polo financeiro mallorquín Juan March, a imitación da Fundación Rockefeller e a Fundación Carnegie, para promover a ciencia e a cultura.
Fundación Juan March | |
---|---|
Sede madrileña da fundación | |
Tipo | Cultural, Educativa |
Data de fundación | 1955 |
Fundador(es) | Joan March Ordinas |
Nomeado en referencia a | Joan March Ordinas |
Director/a | Javier Gomá |
Director/a | Javier Gomá |
Premios | Medalla de Ouro ao Mérito nas Belas Artes |
En | Madrid |
País | España |
40°25′53″N 3°40′53″O / 40.431268888889, -3.6813911111111 | |
Na rede | |
https://www.march.es/es | |
[ editar datos en Wikidata ] |
Historia
editarJuan March dotou inicialmente a Fundación con 1,5 millóns de dólares (300 millóns de pesetas) e, á súa morte, legoulle 12 millóns de dólares (2000 millóns de pesetas).
Tras os primeiros vinte anos dedicados a financiar bolsas e axudas, desde que en 1975 se inaugurou o edificio da rúa Castelló, de Madrid, onde ten hoxe a súa sede, é unha fundación operativa que programa e organiza os seus propios actos por varias comunidades autónomas, de acceso libre e gratuíto: exposicións de arte, concertos musicais e ciclos de conferencias e seminarios.
Edita libros de diversos temas, e ten aberta unha biblioteca de música e teatro españois contemporáneos.
A Fundación Juan March é a titular do Museo de Arte Abstracta Española, de Cuenca, e do Museu Fundació Joan March, de Palma de Mallorca.
A través do Instituto Juan March de Estudos e Investigacións, promove a investigación especializada e a cooperación entre científicos españois e estranxeiros.
Bibliotecas
editarA Fundación Juan March ten abertas na súa sede dúas grandes bibliotecas para investigadores: unha especializada en música e teatro españois contemporáneos, cun fondo de artes escénicas dos séculos XIX, XX e XXI, e que conta con importantes legados, tales como a doazón, en 1993, da biblioteca persoal do escritor Julio Cortázar; a colección de ilusionismo, o maior fondo bibliográfico de maxia e prestidixitación en España, doado en 1988 por José Puchol de Montís; legados de compositores españois como Salvador Bacarisse ou Joaquín Turina, da saga dos dramaturgos Fernández-Shaw ou de Antonia Mercé "La Argentina", fondos todos eles que a Fundación foi incrementando desde entón.
Mentres que a outra é a Biblioteca do Centro de Estudos Avanzados en Ciencias Sociais, (CEACS), cun fondo altamente especializado e que conta tamén con importantes doazóns, como o arquivo persoal do profesor Juan J. Linz, con máis de 76.000 recortes de prensa dos anos cruciais da Transición española e outros. O seu catálogo, integramente automatizado, recolle cerca de 62.348 volumes sobre Ciencia Política, Socioloxía e Economía, e é accesíbel en liña. A Biblioteca do CEACS coopera con outras redes de información nacionais e internacionais.
No ámbito literario hai que destacar tamén a doazón que efectuou o 30 de decembro de 1960 ao Ministerio de Educación do manuscrito do Cantar de mio Cid, que o Ministerio adscribiu á Biblioteca Nacional.[1]
Notas
editar- ↑ "Exposición virtual. Biblioteca Nacional de España. Adquisición: donaciones y compras" (en español). Biblioteca Nacional de España. Arquivado dende o orixinal o 28 de maio de 2014. Consultado o 11 de abril de 2012.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Díaz Nosty, Bernardo (1977): La irresistible ascensión de Juan March. Barcelona: Ediciones Sedmay, S. A. ISBN 84-7380-240-3.
- Garriga, Ramón (1976): Juan March y su tiempo. Barcelona: Ed. Planeta. ISBN 84-3205-620-0.