Francisco Aramburu

futbolista brasileiro

Francisco Aramburu, máis coñecido como Chico, nado en Uruguaiana, Río Grande do Sur, o 7 de xaneiro de 1922 e finado no Río de Xaneiro o 1 de outubro de 1997, foi un futbolista brasileiro que xogaba de dianteiro. Militou durante case toda a súa carreira no Vasco da Gama e foi internacional coa selección brasileira, coa que se proclamou subcampión do mundo en 1950, tras perder ante o Uruguai no coñecido como Maracanazo.

Chico
Información persoal
Nome Francisco Aramburu
Nacemento 7 de xaneiro de 1922
Lugar de nacemento Uruguaiana
Falecemento 1 de outubro de 1997
Lugar de falecemento Porto Alegre
Altura 168 centímetros
Posición dianteiro
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1939–1940 EC Ferro Carril 0 (0)
1941–1942 Grêmio
1942–1954 Vasco da Gama
1955–1956 Flamengo 0 (0)
Selección nacional
1945–1950 Brasil 21 (8)
Na rede
FIFA: 63847 Editar o valor em Wikidata
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Coñecido como Chico, hipocorístico de Francisco, comezou a súa carreira como futbolista en 1939, aos 17 anos, no EC Ferro Carril, da súa vila natal.[1] Un ano máis tarde trasladouse á capital do estado, Porto Alegre, onde defendeu a camiseta do Grêmio. En 1942 foi fichado polo Vasco da Gama, na entón capital do país, Río de Xaneiro.

Chegou ao club carioca ao mesmo tempo que o adestrador uruguaio Ondino Viera e alí formou parte do equipo coñecido como o Expresso da Vitrória, xunto a futbolistas como Barbosa, Augusto, Friaça, Ademir de Menezes, Lelé, Isaias ou Jair da Rosa Pinto. Militou durante 12 anos no Vasco, marcando 127 goles en 289 partidos, e protagonizou destacados duelos ante Biguá, centrocampista do Flamengo.[1][2] Gañou co club cinco Campionatos Cariocas e o Campionato Suramericano de Campións de 1948, considerado o precursor da Copa Libertadores.[3]

Pechou a súa carreira no Flamengo, co que só chegou a disputar partidos amigables.

Selección brasileira editar

Debutou coa selección brasileira en decembro de 1945 en São Paulo, na serie de partidos da Copa Roca ante a Arxentina. O equipo brasileiro perdeu 3–4 no partido inicial, pero uns días despois resarciuse goleando por 6–2 no Estádio São Januário, o estadio do Vasco. Chico contribuíu cun gol nesa contundente vitoria, que foi a maior goleada do equipo brasileiro ante o seu máximo rival en toda a historia.[4] Finalmente o Brasil conseguiu o trofeo ao gañar por 3-1 no partido decisivo. Participou no Campionato Suramericano de 1946, onde quedou subcampión.[5] Gañou coa selección as Copas Rio Branco de 1947 e 1950.

Foi parte do cadro de xogadores brasileiros que disputou o Mundial de 1950, o primeiro celebrado no seu propio país, torneo no que xogou catro partidos, marcando catro goles. Foi titular no famoso partido final contra o Uruguai no Maracanã, no que o Brasil perdeu inesperadamente, pasando aquel encontro á historia co nome de "Maracanazo". Foi o terceiro máximo goleador do torneo, só por detrás do seu compañeiro Ademir e do uruguaio Óscar Míguez.

Trala súa retirada traballou como taxista. Faleceu no Río de Xaneiro o 1 de outubro de 1997.[1]

Palmarés editar

Vasco da Gama
Selección brasileira

Notas editar

  1. 1,0 1,1 1,2 "Chico… o valente de Uruguaiana" (en portugués). 15 de xaneiro de 2013. Consultado o 6 de maio de 2022. 
  2. Rozenberg, Marcelo. "Chico" (en portugués). Consultado o 6 de maio de 2022. 
  3. "La máxima fiesta del fútbol continental". conmebol.com (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 27 de febreiro de 2013. Consultado o 6 de maio de 2022. 
  4. Prais, Mauro (12 de xuño de 2008). "A Rivalidade Brasil x Argentina" (en portugués). Consultado o 6 de maio de 2022. 
  5. "Southamerican Championship 1946". rsssf.com (en inglés). Consultado o 6 de maio de 2022. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar