Luis de Zulueta
Luis de Zulueta Escolano, nado en Barcelona o 8 de abril de 1878 e finado en Nova York o 2 de agosto 1964, foi un escritor, mestre e político catalán.
Traxectoria editar
Tras estudar en Barcelona, Berlín e París, doutorouse en Filosofía na Universidade Central de Madrid en 1910, despois iniciou unha fugaz actividade como mestre e catedrático de Historia da Pedagoxía na Escola Superior de Maxisterio que abandonou para dedicarse á política ao ser elixido, como membro do Partido Republicano Reformista, deputado a Cortes por Barcelona na eleccións de 1910.
Político editar
Foi elixido novamente deputado pola circunscrición de Madrid en 1919. Nas eleccións de 1920 presentouse polo distrito de Redondela co apoio dos agrarios, pero foi derrotado por José Barreras Massó. Volveu presentarse polo distrito de Redondela en 1923, obtendo a acta.
Na Segunda República foi elixido deputado por Badaxoz nas eleccións de 1931. Foi nomeado ministro de Estado no goberno que presidiu Manuel Azaña entre o 16 de decembro de 1931 e o 12 de xullo do 1933.
Embaixador en Berlín entre 1933 e 1934 pasou, en 1936, a representar o goberno da II República ante a Santa Sé pero no inicio da guerra civil e o recoñecemento por parte do Vaticano do goberno e do xeneral Franco, impulsárono a exiliarse en Colombia para despois pasar aos Estados Unidos onde permaneceu até a súa morte en 1964.
Obras editar
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Procesos de nacionalización en la España contemporánea, Mariano Esteban de Vega, 2010, Universidade de Salamanca.
- ↑ Ficha en Google Books
Véxase tamén editar
Outros artigos editar
Ligazóns externas editar
- Ficha no Congreso dos DeputadosArquivado 12 de setembro de 2019 en Wayback Machine.