Ricardo Rodríguez Araya: Diferenzas entre revisións
Creada como tradución da páxina "Ricardo Rodríguez Araya" |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión como estaba o 14 de maio de 2021 ás 15:58
Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario Xanetas (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 2 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
Ricardo Iván Rodríguez Araya, nado en Zürich o 25 de agosto de 1992, é un futbolista suízo de orixe galega e chilena. Xoga de defensa e o seu equipo actual é o Torino FC da Serie A de Italia.[1]
É irmán dos tamén futbolistas Roberto e Francisco Rodríguez.
Traxectoria
Comezou no FC Schwamendingen no 2001 e ao ano seguinte uniuse ás categorías inferiores do FC Zürich. En xullo de 2009, aos 16 anos, estivo no banco do primeiro equipo no partido da terceira rolda de clasificación para a Liga de Campións 2009/10 contra o NK Maribor, no que o equipo esloveno gañou 2-3.
O 21 de marzo de 2010 debutou co primeiro equipo aos 17 anos, substituíndo ao lesionado Hannu Tihinen no partido da xornada 25 da Super Liga suíza contra o AC Bellinzona. O seu debut como titular foi o 5 de abril, no Derbi de Zúrich contra o Grasshoppers, que acabou con vitoria por 3-2.
O 28 de abril de 2011, marcou o seu primeiro gol profesional, abrindo o marcador ante o Neuchâtel Xamax e gañando o partido por 3-0 en Letzigrund.
Debutou en competición europea o 27 de xullo, na ida da terceira rolda de clasificación para a Liga de Campións 2011/12 contra o Standard de Liège no estadio Maurice Dufrasne de Bélxica. Xogou o partido completo e deu a asistencia a Admir Mehmedi, no gol do empate que puxo o definitivo 1-1. Xogou tamén o partido de volta, no que o seu equipo gañou 1-0, así como os dous partidos da seguinte rolda contra o Bayern de Múnic.
Deixou o equipo na metade da campaña, pero aínda así foi elixido pola afección suíza como o mellor xogador da tempada por diante de Oliver Buff e Pedro Henrique.
O 13 de xaneiro de 2012, oficializouse o seu traspaso ao VfL Wolfsburg por 7.500.000 €, quedando vinculado durante catro anos e medio ao club alemán. Fíxose rapidamente coa titularidade, debutando na Bundesliga o 21 de xaneiro, na vitoria pola mínima contra o FC Colonia. Xogou todos os partidos da tempada como titular e sen ser substituído, sendo o lateral esquerdo favorito do adestrador Felix Magath.
Comezou como titular no primeiro terzo da tempada seguinte pero tras a destitución de Magath, chegou ao banco Lorenz-Günther Köstner, que preferiu utilizar a Marcel Schäfer. Recuperou a titularidade no terzo final da tempada, xa con Dieter Hecking como adestrador.
O 9 de novembro de 2013, marcou de falta o seu primeiro gol co VfL Wolfsburg, nun partido da Bundesliga contra o Borussia Dortmund no Volkswagen Arena.
Rematou a tempada 2013-14 con cinco goles e nove asistencias na liga e foi incluído entre os mellores defensores do campionato. Coas súas nove asistencias foi o defensa con máis asistencias da tempada en Europa.
O 18 de setembro de 2014 marcou o seu primeiro gol en competición europea, nun encontro da Europa League contra o Everton FC, de tiro libre e despois de ter marcado un autogol. Tres días despois, marcou dous goles na vitoria por 4-1 sobre o Bayer Leverkusen, o primeiro de penalti e o segundo de volea tras un saque de esquina de Kevin De Bruyne.
Posteriormente anotou 2 goles contra o Lille OSC, nun partido que gañaron os lobos e que lles permitiu clasificarse para a seguinte rolda da Europa League. En xaneiro de 2015 asinou un contrato que o vinculaba co equipo ata xuño de 2019. O 7 de abril marcou de penalti o único gol do partido contra o SC Freiburg, o que lles permitiu clasificarse para as semifinais da Copa de Alemaña. O 30 de maio conquistou a Copa tras vencer na final ao Borussia Dortmund.
O 8 de xuño de 2017, fíxose oficial o seu traspaso ao AC Milan por 18.000.000 €, sendo a terceira fichaxe da etapa chinesa do equipo milanés.[2]
O 30 de xaneiro de 2020, saíu cedido ao PSV Eindhoven ata o final da tempada.[3] Finalizada a mesma, volveu ao equipo de Milán, aínda que con poucas opcións de seguir alí.[4]
O 19 de agosto de 2020 oficializouse o seu traspaso ao Torino FC para as seguintes catro tempadas.[1]
Selección nacional
Categorías inferiores
Xogou como defensa central da selección suíza sub-17 coa que gañou a Copa Mundial de Fútbol Sub-17 2009, sendo un dos mellores xogadores do plantel e un dos máis destacados nesta Copa do Mundo.
En 2012 participou co equipo suízo nos Xogos Olímpicos de Londres.
Selección absoluta
Aínda que expresou o seu desexo de xogar tanto coa selección chilena [5] como coa española, [6] non foi convocado por ningún adestrador, polo que optou por seguir defendendo á selección suíza. O seu debut na selección absoluta chegou o 11 de outubro de 2011, nun partido de clasificación para a Eurocopa 2012, no que Suíza derrotou a Montenegro 2-0.[7]
O 13 de maio de 2014, o adestrador da selección suíza, Ottmar Hitzfeld, incluíuno na lista oficial de 23 xogadores convocados para afrontar o Mundial de Fútbol de 2014. [8][9][10]
O 4 de xuño de 2018, o adestrador Vladimir Petković incluíuno na lista de 23 para o Mundial.[11]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 "Rodriguez al Toro" (en italiano). Consultado o 19 de agosto de 2020.
- ↑ Gasport (6 de junio de 2017). "Milan, è fatta per Ricardo Rodriguez: domani le visite mediche". La Gazzetta dello Sport (en italiano). Milán. Arquivado dende o orixinal o 7 de junio de 2017. Consultado o 7 de junio de 2017.
- ↑ "Ricardo Rodríguez deja al Milan y se marcha cedido al PSV". La Vanguardia. 30 de enero de 2020. Consultado o 30 de enero de 2020.
- ↑ "Milan: torna Ricardo Rodriguez" (en italiano). Calcio Mercato. 29 de junio de 2020. Consultado o 3 de julio de 2020.
- ↑ "Ricardo Rodríguez: "Siempre pensé en jugar por Chile, pero ningún técnico me llamó" - LA TERCERA". La Tercera (en castelán). Consultado o 9 de julio de 2017.
- ↑ "Suiza: Ricardo Rodríguez, un defensa goleador con sangre gallega". 20 de junio de 2014. Consultado o 9 de julio de 2017.
- ↑ http://espndeportes.espn.go.com/futbol/gamecast?id=308574
- ↑ "DAS 23-MANN-AUFGEBOT DER SCHWEIZ". ASF-SFV (en alemán). 13 de mayo de 2014. Consultado o 13 de mayo de 2014.
- ↑ AFP (13 de mayo de 2014). "Una Suiza sin sorpresas". FIFA. Arquivado dende o orixinal o 14 de mayo de 2014. Consultado o 13 de mayo de 2014.
- ↑ Agencia AP (13 de mayo de 2014). "Suiza convoca a mayoría de jóvenes para el Mundial de Brasil". ESPN Deportes. Consultado o 13 de mayo de 2014.
- ↑ "FIFA World Cup 2018" (PDF) (en alemán y francés). 4 de junio de 2018. Consultado o 22 de junio de 2018.