Wikipedia

Somaly Mam: Diferenzas entre revisións

Edición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Jglamela (conversa | contribucións)
41.144 edicións
Traducido de es:Somaly Mam
(Sen diferenzas.)

Revisión como estaba o 8 de xuño de 2019 ás 14:52

Somaly Mam (en khmer: ម៉ម សុម៉ាលី, /mɑːm sɔmaliː/), nada na provincia de Mondulkiri en 1970 ou 1971, é unha activista camboxana en favor dos dereitos humanos, especialmente das mulleres e que se dedicou a combater o tráfico humano.[1] Entre 1996 e 2014, Mam involucrouse en campañas contra o tráfico sexual e creou a Fundación Somaly Mam para recoller fondos en beneficio de nenas e mulleres vítimas do tráfico, o que a levou a aparecer en programas de televisión de varios países e a ser convidada a eventos internacionais.

Infotaula de personaSomaly Mam

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(km) ម៉ម សុម៉ាលី Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacementoc. 1970 Editar o valor em Wikidata (53/54 anos)
Mondul Kiri, Camboxa (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeCamboxa Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoEscritor Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónescritora , Activista polos dereitos humanos Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua khmer Editar o valor em Wikidata
Twitter: SomalyMam Editar o valor em Wikidata

Entre 2012 e 2013 o xornal camboxano en inglés The Cambodia Daily e en maio de 2014 Newsweek, presentaron informacióna en que denunciaban que as historias presentadas por Mam sobre que ela mesma fora vítima de tráfico sexual durante a súa nenez eran fabricadas. As alegacións fixeron que os directivos da súa propia Fundación iniciasen unha investigación ao contratar a Goodwin Procter, unha firma de avogados de Boston, para corroborar todos os datos que foran a principal inspiración de Mam na súa loita, así como o caso de varias das súas protexidas, que se presentaron como mulleres rescatadas da escravitude sexual. Os resultados de devandita investigación fixeron que Mam renunciaase de xeito inmediato e que a Fundación fose clausurada en outubro de 2014.[2][3][4] Dende entón continuou coas súas campañas para recoller fondos para axudar as vítimas do tráfico humano e nega que as súas historias fosen inventadas. Pola súa parte, a revista Marie Claire presentou a súa propia investigación contradicindo as versións de The Cambodia Daily e Newsweek.[5]

Traxectoria

Mam asegura que foi abusada sexualmente polo seu avó ata os catorce anos de idade e que despois diso foi vendida a un bordel e obrigada a prostituírse, ademais de que foi obrigada a casar cun estranxeiro.[6][7][8] Engade tamén que se viu obrigada a prostituírse ela mesma nas rúas para ter sexo con cinco ou seis clientes nun só día.[9][10] Sobre iso, o seu ex marido Pierre Legros asegurou a Newsweek que a coñeceu nun bar público e legal preto do Hotel Le Royal de Phnom Penh e que ela traballaba alí de forma libre e sen ningunha presión.[11] Despois diso, ambos comezaron unha relación e levouna a Francia en 1993, onde casaron, para acabar divorciándose en en 2008.[12][6]

En 2005 publicou o seu libro Le Silence de l'innocence[13] en que narra os elementos máis importantes da súa historia como que o seu avó abusase sexualmente dela, que nunca puido rematar os seus estudos, que foi vendida a un bordel en Phnom Penh e escravizada e que coñeceu o seu marido mentres traballaba como prostituta nas rúas.[11]

Beneficencia e logros

En xuño de 2007, Mam converteuse na cofundadora da Fundación Somaly Mam, unha organización sen ánimo de lucro con sede principal nos Estados Unidos de América, para asistir a grupos que traballan en contra do tráfico sexual e axudar a mulleres e nenas que foron vítimas da escravitude sexual. A fundación atraeu rapidamente a axuda financeira de líderes de empresas e estrelas de Hollywood, mentres que AFESIP continuou como a póla camboxana da fundación en Phnom Penh.[14]

Despois de que Newsweek publicase unha reportaxe en maio de 2014 en que se demostraban inconsistencias nas historias de Mam, a Fundación contratou a firma Goodwin Procter de Boston para que corroborase a versión de Newsweek. Aínda que as conclusións non se fixeron públicas, provocou a súa renuncia e o seu distanciamiento da Fundación. En outubro des mesmo ano a fundación deixou de existir.[2][3][4][15] En xaneiro de 2015, Mam e o antigo director de operacións da fundación, Rigmor Scheneider[16] anunciaron o lanzamento dunha nova Fundación Somaly Mam como ente financiador de AFESIP. Na mesma, a actriz AnnaLynne McCord forma parte do comité directivo a través da organización Together 1 Heart.

Inconsistencias na súa historia

Asasinato de oito nenas

A revisión da súa historia comezou cando ela fixo uns comentarios na Organización das Nacións Unidas o 3 de abril de 2012, cando daba unha conferencia fronte a un panel de estados membros, organizacións internacionais de axuda humanitaria e medios de comunicación en Nova York.[17] En devandita conferencia, Mam dixo que oito nenas foran asasinadas despois de que a súa organización, AFESIP, liderase unha redada nun local de masaxes do Hotel Chai Hour II en Phnom Penh en que foron tomadas 83 mulleres e nenas e protexidas no seu centro de atención. Estas declaracións foron despois desmentidas por ela mesma, admitindo que nunca houbo asasinato ningún que incluíse o exército camboxano, como ela mesma suxeriu, mais a historia e a falta de probas atraeu a atención dos medios de comunicación e do xornalista Simon Marks de Newsweek, que quixo saber máis sobre a veracidade de todas as súas historias.

Secuestro e violación da súa filla

Falsa vítima en France 2

En outubro de 2013, The Cambodia Daily publicou outra revisión dunha das súas historias, que tivo lugar en xaneiro de 1998, cando Mam apareceu nos medios internacionais ao relatar o testemuño dunha das súas protexidas, unha moza de nome Meas Rathá, quen fora presentada como vítima da industria sexual infantil en Camboxa. A historia mesmo foi destacada na televisión francesa, no programa semanal Envoyé Spécial. Segundo Mam, cando Rathá tiña catorce anos na provincia de Takeo, foi vendida a un bordel nunca especificado en Phnom Penh onde foi escravizada sexualmente.

16 anos despois, Rathá, casada e con 32 anos, dixo ao xornal camboxando que o testemuño que deu ao canal France 2 fora fabricado e escrito por Mam como un xeito de atraer doazóns para a súa fundación. Rathá dixo ao xornal: "O vídeo que vostede ve, cada cousa que dixen, non é a miña historia".[18]

Coñecemento pola embaixada dos Estados Unidos

O 1 de xuño de 2015 o xornal camboxano en inglés The Phnom Penh Post, publicou un artigo baseado nun cable do Departamento de Estado do goberno estadounidense en que se dicía que era coñecer das decepcións e malas prácticas da organización liderada por Somaly Mam dende había varios anos, moito antes de que fosen reveladas á opinión pública. O artigo cita un cable titulado "Somaly Mam baixo o microscopio" enviado ao Departamento de Estado dende a Embaixada dos Estados Unidos en Phnom Penh con data 8 de maio de 2012. No cable declárase que sobre a historia do suposto secuestro da filla de Mam en 2006 como represalia polas redadas nun bordel de Phnom Penh, ela continuou a soster a súa versión[19] a pesar do informe feito pola mesma embaixada en que se declarou que a adolescente non fora secuestrada, senón que fuxira cos seus amigos cara a Battambang. O cable da embaixada cita, ademais, fontes da comunidade antitráfico en Phnom Penh que din que Mam "está podrida ata a medula", mais tomou a decisión estratéxica de permanecer en silencio sobre as súas preocupacións polo sistema de arranxos de AFESIP e o seu control financeiro en xeral para evitar poner "outra ONG antitráfico en risco".[20]

O avó e a escola

Nas investigacións de Simon Marks, nunca se puido comprobar a existencia do avó que segundo Mam abusaba dela e despois a obrigou a un matrimonio forzoso.[13] Os veciños que foron testemuñas da nenez da activista aseguran que a familia chegou de Thlok Chhrov en 1981 dende a aldea de Thnort en Kompung Cham, posiblemente provenientes de Mondulkiri e que os seus pais eran Mam Khon e Pen Navy. Este Mam Khon era profesor de escola, mais ninguén lembra un avó. A nena comezou a ir á escola en 1981 ata 1987, ano en que obtivo o seu diploma de bacharelato, segundo diferentes testemuñas que inclúen antigos compañeiros, profesores e o director da escola. Unha vez rematou os estudos en 1987, a moza marchou da casa e distanciouse da familia, mais ningún testemuño menciona o matrimonio forzado aos catorce anos nin o avó.[11]

Renuncia

O 28 de maio de 2014, despois das denuncias de Newsweek e de recibir o informe dos avogados de Goodwin Procter, Mam renunciou á Fundación.[21] A finais de 2014 Mam regresou a Nova York co ánimo coa intención de restaurar a súa reputación e facer un lanzamento dunha campaña de relacións públicas e contratou a firma publicitaria Jonathan Marder & Company.[22][23] Mam declarouse inocente en setembro de 2014 nunha entrevista para a revista Marie Claire e fixo un lanzamento dunha nova Fundación Somaly Mam pouco después.[24][25][26][27]

Nova Fundación Somaly Mam

En outubro de 2014 o goberno camboxano anunciou que Mam non tiña autorización para operar ningunha ONG en territorio camboxano, mais algúns días despois revogou a prohibición. En decembro do mesmo ano xa estaba aceptando doazóns para a súa nova ONG con sede en Texas, baixo o nome The New Somaly Mam Fund: Voices for Change. Como sucedeu nas súas primeiras campañas, a actriz estadounidense Susan Sarandon uniuse ao seu equipo de campaña.[28] Ao respecto, Rigmor Schneider, quen fora un dos directivos da anterior fundación, dixo á prensa que agardaba que que "ese capítulo xa fora pechado" e que o que ela estaba a dicir era a verdade. A nova organización non estaría dedicada ao rescate de mulleres e nenas, mais colaboraría con outras ONG na rehabilitación e educación delas unha vez estivesen libres e puidesen atopar emprego, segundo Schneider. Tamén mencionou que a nova organización pensaba abrir dous centros residenciais, mais que no momento andaban na procura de fondos.[29]

Premios e recoñecementos

Notas

  1. ↑ Pesta, Abigail (16 de setembro de 2014). Somaly Story. Nova York. Consultado o 19 de febreiro de 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Joshua Wilwohl (18 de outubro de 2014). "Somaly Mam Foundation Ceases Operations". The Cambodia Daily. Consultado en outubro de 2014. Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; o nome "Joshua Wilwohl_1" está definido varias veces con contidos diferentes
  3. ↑ 3,0 3,1 Taylor, Adam (29 de maio de 2014). "Why would Somaly Mam quit her own sex-trafficking foundation?". The Washington Post blog. Consultado o 30 de maio de 2014.
  4. ↑ 4,0 4,1 Mullany, Gerry (29 de maio de 2014). "Crusader Against Sex Trafficking Quits Amid Charges Stories Were Fabricated". The New York Times. Consultado o 30 de maio de 2014. She said the foundation retained a law firm in March to investigate the allegations, which were raised by The Cambodia Daily in articles in 2012 and 2013.
  5. ↑ Pesta, Abigail (16 de setembro de 2014). Somaly Story. Consultado o 19 de febreiro de 2015.
  6. ↑ 6,0 6,1 Mullany, Gerry (29 de maio de 2014). "Activist Resigns Amid Charges of Fabrication". The New York Times. Consultado o 7 de xullo de 2014.
  7. ↑ Marks, Simon (21 de maio de 2014). "Somaly Mam: The Holy Saint (and Sinner) of Sex Trafficking". Newsweek. Consultado o 7 de xullo de 2014.
  8. ↑ "Stolen Innocence". 19 de novembro de 2005
  9. ↑ Hosking, Patrick; Wighton, David (4 de decembro de 2005). "A Life in the Day: Somaly Mam". London: The Sunday Times (U.K.). Consultado o 7 de outubro de 2010.
  10. ↑ "Change-Maker in Women's History: Somaly Mam". Dosomething.org. 27 de marzo de 2009. Consultado o 7 de outubro de 2010.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Simon Marks (2013). La heroína camboyana se inventó hasta su propia vida. El Mundo, 10 de novembro de 2011. Ligazón rescatada o 26 de outubro de 2016.
  12. ↑ "Former Afesip Director Denies Claim of Killings". The Cambodia Daily. 23 de abril de 2012. Consultado o 3 de xuño de 2014.
  13. ↑ 13,0 13,1 Somaly Mam (2005). El silencio de la Inocencia. Ed. Destino, setembro de 2006. ISBN 978-84-233-3870-2 Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; o nome "Somaly Mam_1" está definido varias veces con contidos diferentes
  14. ↑ Simon Marks en The Cambodia Daily, 13 de outubro de 2013
  15. ↑ Declaración de las directivas de la Fundación Somaly Mam acerca de la clausura de la organización. Web Archive, 18 de outubro de 2014. Ligazón rescatada o 22 de outubro de 2016.
  16. ↑ [Somaly Mam Foundation quietly closes http://news.trust.org//item/20141021231754-acjs4/] by Lisa Anderson. Thomson Reuters Foundation, 21 de outubro de 2014
  17. ↑ Cristina Galindo (2014), Vidas inventadas, El País, 8 de xuño de 2014. Ligazón revisada o 26 de outubro de 2016.
  18. ↑ Simon Marks e Phorn Bopha en The Cambodia Daily, 12 de outubro de 2013
  19. ↑ Mariane Pearl (2006).Perfil de Somaly Mam, Revista Glamour.
  20. ↑ Daniel Pye and Alice Cuddy (2015). US was on to Somaly Mam. 1 de xuño de 2015. Consultado o 26 de outubro de 2016.
  21. ↑ "Somaly Mam's Resignation". Arquivado dende o orixinal o 29 de maio de 2014.
  22. ↑ Lloyd Grove (19 de setembro de 2014). "Who's Telling The Truth About Somaly Mam? A Smashed Icon, A Media Brawl—and a Comeback". The Daily Beast. Consultado en outubro de 2014
  23. ↑ Anne Elizabeth Moore (29 de setembro de 2014). "The Return of America's Favorite Anti-Trafficker". The Baffler.
  24. ↑ "Somaly's Story: 'I Didn't Lie.'"
  25. ↑ Pesta, Abigail (16 de setembro de 2014). New York Somaly Story. Consultado o 19 de febreiro de 2015.
  26. ↑ Lloyd Grove (19 de setembro de2014). "Who's Telling The Truth About Somaly Mam? A Smashed Icon, A Media Brawl—and a Comeback". The Daily Beast. Consultado en outubro de 2014.
  27. ↑ Anne Elizabeth Moore (29 de setembro de 2014). "The Return of America's Favorite Anti-Trafficker". The Baffler.
  28. ↑ KUCH NAREN AND HOLLY ROBERTSON (31 de decembro de 2014). "Officials Hand Donations to Somaly Mam's NGO". Cambodia Daily. Consultado o 10 de outubro de 2015.
  29. ↑ Reuters (24 de decembro de 2014). "Disgraced Activist Somaly Mam to Launch New Organization After Resigning". Newsweek. Consultado o 10 de outubro de 2015.
  30. ↑ Saner, Emine (8 de marzo de 2011). "Somaly Mam". London: The Guardian.
  31. ↑ "Women in the World: Somaly Mam, Cambodia". The Daily Beast.
  32. ↑ "Somaly Mam". Time Magazine. 30 de abril de 2009. Consultado o 7 de outubro de 2010.
  33. ↑ Simon Marks in Cambodia Daily, 26 de abril de 2012
  34. ↑ Cambodian activist who rescues sex slaves wins World's Children's Prize, International Herald Tribune, (AP), 16 de abril de 2008
  35. ↑ "Somaly Mam from Cambodia is the first winner of the Roland Berger Award". Roland Berger Stiftung. Consultado o 16 de setembro de 2011.
  36. ↑ "Honorary Degrees". Regis University. Consultado o 7 de outubro de 2010.
  37. ↑ "Change-Maker in Women's History: Somaly Mam". Dosomething.org. 27 de marzo de 2009. Consultado o 7 de outubro de 2010.
  38. ↑ Pearl, Mariane. "Global Diary Cambodia: The Sex Slave Tragedy". Glamour. Consultado o 19 de setembro de 2011.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Somaly_Mam&oldid=5170560»