Economía do Líbano
A economía de Líbano, así como a súa calidade de vida, foi das máis prósperas de todo o Oriente Medio. Con todo coa guerra civil libanesa entre 1975 e 1990, toda a economía do país foi afectada, a produción nacional foi cortada pola metade e o país deixou de figurar como centro financeiro rexional.[1]
| Economía de Líbano | |
|---|---|
| Moeda | libra libanesa |
| Organizacións comerciais de que fai parte | OMC, CCG e outros |
| Datos estatísticos[1] | |
| PIB | 58,65 mil millóns (2010) |
| Posición do PIB | 87ª no mundo[2] |
| Crecemento do PIB | 7,2% (2010) |
| PIB per cápita | $ 14.200 (2010) |
| PIB por sector | agricultura 5,1%, industria 15,9%, comercio e servizos 79% (2010) |
| Inflación | 3,7% (2010) |
| Poboación abaixo da limiar de pobreza | dato non dispoñíbel |
| Total da forza de traballo | 1.481.000 (2010) |
| Forza de traballo por sector | dato non dispoñíbel |
| Desemprego | dato non dispoñíbel |
| Industrias | bancos, turismo, procesamento de alimentos, viño, xoias, cemento, téxtiles, produtos minerais e químicos, madeira e móbiles, refino de petróleo, fabrico de metais |
| Parcerías comerciais[1] | |
| Exportacións | 5 187 millóns (2010) |
| Produtos de exportación | xoias, metais de base, produtos químicos, bens de consumo diversos, froitas e legumes, tabaco, materiais de construción, máquinas para xeración de enerxía, fibras téxtiles, papel |
| Principais mercados | Suíza 22%, Emiratos Árabes Unidos 10%, Iraq 8%, Arabia Saudita 7%, Siria 6% (2009) |
| Importacións | 17 970 millóns (2010) |
| Principais produtos importados | derivados de petróleo, automóbiles, produtos medicinais, roupas, carne e animais vivos, bens de consumo, papel, tecidos para produción de roupa, tabaco, máquinas e equipamentos eléctricos, produtos químicos |
| Principais mercados | Estados Unidos 11%, Francia 10%, República Popular da China 9%, Italia 8%, Alemaña 8%, Turquía 4% (2009) (2009) |
| Finanzas públicas[1] | |
| Débeda externa | 34,45 mil millóns (2010) |
| Ingresos | dato non dispoñible |
| Gastos | dato non dispoñible |
Co termo do conflito interno e a recuperación da estabilidade política, o país mobilizouse na reconstrución. Para realizala, Líbano recibiu de inmediato preto de 15 mil millóns de dólares de países como Francia e Alemaña e tamén dos Estados Unidos. Coa infraestrutura reconstruída, a economía volveu crecer cunha das máis altas taxas do mundo, facéndose un polo de crecemento na rexión. A capital, Beirut (chamada o "París do Oriente") volveu gañar relevancia no escenario rexional, acollendo varios eventos.
O país volveu ser chamado a "Suíza do Oriente" debido ás actividades financeiras alí realizadas. A reconstrución de monumentos e infraestruturas atraeu o turismo, que crece cada ano.
Actualmente, Líbano volveu ter un dos máis elevados niveis de vida de Oriente Medio. O país ten unha economía de libre mercado baseada no sector de servizos. Non hai restricións aos investimentos estranxeiros, pero o país sofre altos impostos e taxas, corrupción, suborno e escasa protección aos dereitos de propiedade intelectual[1].
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 The World Factbook.
- ↑ CIA. "Real GDP (purchasing power parity)". The World Factbook (en inglés).